Boek: Dean Koontz - De nachtmerrie
De nachtmerrie is het verhaal van Billy Wiles, die op een dag een briefje onder zijn ruitenwisser vindt waarin een onbekende hem dwingt om, door al dan niet naar de politie te stappen, diens volgende slachtoffer te kiezen. Gaat Billy naar de politie, dan wordt er een oude vrouw vermoord, doet hij dat niet, dan wordt een mooie, jonge onderwijzeres van het leven beroofd. Het briefje is het begin van een macaber spel tussen Billy en de moordenaar. Een spel dat steeds angstaanjagender vormen aanneemt en Billy zo bijna tot waanzin drijft. Er vallen aardig wat doden voordat het tot een confrontatie komt tussen Billy en zijn nemesis.
Behalve de 'moordlijn' loopt er uiteraard ook een liefdeslijn in het boek, en wel een vrij bijzondere. Billy's verloofde Barbara is vier jaar eerder in coma geraakt door een voedselvergiftiging. Billy geeft de hoop dat zij ooit weer wakker wordt niet op en geeft niet toe aan herhaalde voorstellen van de behandelend arts om haar te laten versterven. Billy is nog altijd verliefd op zijn schone slaapster en natuurlijk komt ook haar leven in gevaar.
De nachtmerrie is zeker een spannend boek, al heb ik ook wel eens spannender boeken gelezen (de boeken van Mo Hayder, om een voorbeeld te noemen). Een pageturner zou ik het niet noemen, maar ik heb me uitstekend vermaakt tijdens het lezen. Koontz maakt gebruik van de hele trucendoos die een thrillerschrijver tot zijn beschikking heeft: suggestie, cliffhangers, aanwijzingen die je op het verkeerde been zetten, gebeurtenissen die triviaal lijken maar later van groot belang blijken te zijn... Allemaal volgens het boekje. Koontz verstaat zijn vak.
Wat Koontz niet is, is een literair talent. Ik heb me meer dan eens geërgerd aan de vreselijke metaforen en clichématige beschrijvingen. Om enkele voorbeeldjes te noemen: "Hij had een smaak in zijn mond alsof hij dunne stroop had gedronken, gevolgd door een slok bleekwater. Zoet en bitter. Als het leven.", "Hoewel Billy geen horloge omhad, wist hij dat de tijd hem letterlijk door de vingers glipte." (hoe kan tijd je in vredesnaam letterlijk door de vingers glippen?), "Ze liep door de kamer alsof er constant een laagje lucht tussen haar voetzolen en de grenen planken bleef hangen, precies zoals een luchtgeest over een vijver loopt zonder het wateroppervlak te verstoren." (Koontz ziet regelmatig luchtgeesten over vijvers lopen?). Ik word persoonlijk niet heel blij van dit soort wangedrochten.
Desondanks is het boek absoluut de moeite waard. Heerlijk voor op een verloren zondag of voor als je lang moet reizen. Gewoon prima vermaak.
Uitgever: Luitingh ISBN: 90 245 5690 2 Pagina's: 332
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
