CD: Life Of Agony - Broken Valley

De New Yorkers Sal Abruscato, Alan Robert, Joey Z en Keith Caputo debuteerden in 1993 onder de naam Life of Agony met River Runs Red, een onvergetelijk hardcore/metalalbum dat door Ugly in 1995 minstens geëvenaard werd. Twee klassiekers van een band met een eigen smoel. Dat was vooral de verdienste van zanger Caputo die onovertroffen de 'soul' in de metal stopte. Niet lang na de release van het redelijke (maar niet wereldschokkende) Soul Searching Sun (1997) ging Caputo op het solopad en maakte een aardig soloalbum. Life of Agony probeerde het nog even met Whitfield Crane (die lolbroek van Ugly Kid Joe) maar het zou de status van de band schaden als met zo’n figuur een album opgenomen zou worden.

Love to let you down videostill


Grote ruzie is er nooit geweest in het LOA-kamp en dus behoorde een reünie wel tot de opties. Toen eind 2002 bekend werd dat Life of Agony weer alive & kicking was, was ik verrukt. Zou de band verder gaan waar ze in 1995 mee gestopt was? Met het maken van emotionele metal? Tijdens het luisteren van de eerste vijf nummers van hun nieuwe album Broken Valley krijg ik een antwoord. Nee, ze maken geen tweede River Runs Red of Ugly maar goed zijn de nummers wel! Zoals de briljante single 'Love To Let You Down' en het heerlijke uptempo nummer 'Last Cigarette' dat nota bene geïnspireerd lijkt te zijn door Velvet Revolver! Een andere prachtsong is 'Strung Out' waar Ugly zacht echoot.

Maar dan.

Broken Valley


Dan lijkt Broken Valley weg te zakken in een tamelijk ongeïnspireerde poel van net-niet-liedjes. Ik heb me afgevraagd hoe dat komt want het ligt niet aan de zang van Caputo. Hij zingt dan misschien niet meer met zoveel volume als tien jaar geleden maar hij heeft als singer/songwriter wel gevarieerder leren zingen. Soms lijkt het net of ik Scott Weiland (Stone Temple Pilots, Velvet Revolver) hoor. Daar ligt het dus niet aan. Waarschijnlijk wel aan de niet al te memorabele gitaarpartijen van Joey Z. Deze klinken naar mate het album vordert steeds uitgekauwder. Het is zelfs saai en vermoeiend te noemen. De scherpte is er dan langzaam vanaf. Ik doel dan met name op de titelsong, 'Justified', 'Room 244', 'Junksick', 'The Calm That Disturbs You'. Life of Agony kan beter dan dit. Zeker als je bedenkt dat er genoeg tijd was om songs te schrijven. Ik vind het een gemiste kans. Hopelijk is het niet de laatste.



Label: Roadrunner Releasedatum: 14 juni 2005 Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!