Boek: Lab - Miquel Bulnes

Dr. Schoen staat op, loopt om het bureau heen en legt zijn hand op mijn schouder. Daar moet hij een goede reden voor hebben, want het moge duidelijk zijn dat lopen geen hobby is van doctor Simon Schoen. Toon mij een academisch zwaargewicht. Toon mij kritische massa.

Jidde Hartman bestudeert kankermechanismen aan professor Christiaan Vierklaus prestigieuze (zegt hij zelf) onderzoeksinstituut. Zijn humeur is wel eens beter geweest: de publiceerbare resultaten willen niet komen, zijn stagiair is een idioot, en hij heeft ruzie met zijn refo-vriendin die met alle geweld nageslacht wil. Dan wordt hij ook nog opgezadeld met een ambitieus (lees: onmogelijk) samenwerkingsproject met zijn collega Damian:

Damian Morgenster, de reïncarnatie van dokter Mengele, onderzoeker in opleiding en slechts twee tikken op het hoofd verwijderd van een acute psychose.

Jiddes universiteit is er één van gekonkel en samenzweringen. Professor Vierklau heeft flink wat vijanden gemaakt, en die zien in een slordig artikel van Jidde een uitstekende gelegenheid om Vierklau en zijn groep onderuit te halen. Jidde moet alle zeilen bijzetten om te voorkomen dat hij zes maanden voor zijn promotie met een geruïneerde reputatie op straat komt te staan…

Deze universiteitspolitiek resulteert in een leuke whodunnit (Who framed Jidde Hartman?), met een verrassende draai aan het eind. Maar 'Lab' is in de eerste plaats een grappig boek, vol sarcasme, scherpe omschrijvingen en running gags. De beste passages zijn die waar Bulnes droge stijlvormen uit de academische wereld gebruikt om zijn humor over te brengen. Zo is er een hoofdstuk in de vorm van een labjournaal waarin Jidde nauwkeurig bijhoudt hoe hij een hele werkdag kwijtraakt aan vergader-freaks en randdebielen.

Pjotr 'dat-gebeurt-mij-geen-derde-keer' Jacobs, een man die er trots op is te behoren tot de top negenen-negentig procent binnen de wetenschap. Grootgebracht door wolven in de binnenlanden van Drenthe, heeft hij zichzelf hier hervonden als toegewijd onderzoeker en laatste nagel aan de doodskist van Vierklau.

Voor exacte academici zijn het gelazer met proefopstellingen en de keiharde concurrentie met je zogenaamde broeders in de wetenschap één groot feest der herkenning. Maar voor de leek die niet zo direct weet wat PCR of dotblots zijn geeft Bulnes genoeg uitleg om het boek te kunnen volgen, inclusief gepast cynisme. Het geheel lijkt een beetje op "Onder Professoren" van W.F. Hermans, maar dan met meer vaart en humor. Het doet denken aan Porterhouse Blue van Tom Sharpe, maar dan met meer kennis van zaken. Natuurlijk, het is niet nieuw om te horen dat wetenschap inhalig, eentonig en hypocriet is. Maar Miquel vertelt het op een toon die je onder de bank doet rollen van het lachen - en die je onwillekeurig je plannen aangaande een AIO-plaats nog eens opnieuw doet overwegen.

Iemand zou eens moeten uitzoeken wat zijn officiële functie hier is, want hij is vast niet aangenomen voor de ondernemingsraad, het kerstpakket-comité en de brandveiligheidswerkgroep waar hij zijn dagen mee vult.



Uitgever: Vassalluci ISBN: 9050008267 Pagina's: 286
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!