CD: Open Hand - You And Me

Na het debuut van Open Hand met de plaat The Dream uit 2003 is er nu dan eindelijk de opvolger genaamd You And Me. Het is altijd even afwachten of zo´n band de hooggespannen verwachtingen kan waarmaken. Nouja, eigenlijk is dit het debuut, aangezien The Dream twee samengeperste EP´s zijn. Twee platen waarmee Open Hand de naam eigenlijk al gevestigd had binnen het circuit. Toch leek de band even ter ziele te gaan, maar de zanger c.q. gitarist Justin Isham wist de band net op tijd nieuw leven in te blazen, voordat de naamsbekendheid geheel verloren was gegaan.

You And Me is een complete plaat geworden. Er zit van alles in en dat maakt het misschien net even wat minder. Minder is ook de duur, slechts 41 minuten waarin er maar liefst 15 nummers doorheen gejast worden. Hoppa, gas erop! Nogal veel nummers. Te snel voor een goede stonerock plaat, maar dat is het dan ook niet. Drie duetten, zegt dat genoeg? Het doet mij denken aan van alles. Je zou kunnen zeggen dat de band zich door vele muzieksoorten heeft laten beïnvloeden en zo een groot publiek zal kunnen aanspreken, maar het zou ook zo maar zo kunnen zijn dat dit gebrek aan duidelijke afbakening ze de kop gaat kosten.

De nummers zitten goed in elkaar, de deuntjes zijn verfrissend, maar ik kan niet zeggen dat de CD echt veel met me doet. Niet negatief bedoeld trouwens, maar het blijft niet echt hangen, wat je op grond van de gebundelde genres wel zou verwachten. De gitaren klinken lekker versterkt, zoals het fuzzy geluid van Fu Manchu, maar de meeste nummers zijn wel weer goed up tempo, rock ´n roll om het zo maar te zeggen. Dat geeft een vreemd gevoel. Het past niet, maar dat kan ook gewoon een kwestie zijn van gewenning. Feit blijft dat de muziek niet in een hokje past. Het heeft een echte indie sound in zich. Er wordt wat psychedelisch gepingeld en verveelt eigenlijk nooit. Het is divers, zoals dat zo mooi heet. Subtiele echo op de zang en zelfs een paar nummers met een vrouwenstem, om de stevige gitaren toch niet te vergeten. Let wel, alhoewel het naar metal neigt, is het dit zeker niet.

Het ligt er maar net aan waar je voorkeur naar uitgaat, welk nummer je het meeste aanspreekt. Newspeak is een lekker nummer wat mij betreft. Een paar inboorlingen op drums en zwaar overtrokken gitaren met stemmen die zwaar op de achtergrond zweven. Samen met Hard Night neigt het wel een beetje naar Kyuss en voor de latere generatie Queens Of The Stoneage, een band die daar niet voor onder doet trouwens. Vervolgens een haast britpop-achtig nummer genaamd Crooked Down met het bijbehorende gepingel. Een groot verschil in stijl. Het is bepalend voor dit album. Of je gaat het geweldig vinden, of je vindt het hélémaal niks. In het geheel gezien doet de plaat sterk denken aan Life Of Agony’s Soul Searching Sun. Ik moet er nog even aan wennen, maar het is in elk geval geen plaat die snel gaat vervelen. Rock van links naar rechts die perfect is afgeschuurd voor de massa. Geschikt voor iedere liefhebber van emocore, hardrock, metal, of welke rock dan ook die zich niet panisch vastklampt aan zijn hokje!


Artiest: Open Hand Titel: You And Me Publisher: Roadrunner/CNR Releasedatum: 01-2005 Genre: "Rock"


1. Pure Concentrated Evil
2. Her Song
3. Tough Girl
4. You And Me
5. Tough Guy
6. Jaded
7. The Ambush
8. Take No Action
9. Newspeak
10. Crooked Down
11. The Kaleidoscope
12. Waiting For Katy
13. Trench Warfare
14. Hard Night