Interview: Colour Of Fire

André (Dr.E)
'Geweldig' was de show in de Melkweg de avond ervoor geweest, vertelt Owen Richards, zanger en gitarist van Colour Of Fire. "Althans, wij hadden het idee dat we echt geweldig hadden gespeeld, maar het publiek reageerde niet echt enthousiast. Terwijl de fans de dag ervoor in Rotterdam nog wel mee stonden te springen en dergelijke. Maar dat is hetzelfde als je in Londen of Parijs speelt."

Wat bedoel je daarmee?
Richards: "In het algemeen is het anders om in de hoofdstad van een land te spelen dan in andere steden. Dat komt doordat elke band in de wereld in de hoofdsteden speelt. Het publiek is daar verwend. Voor een nieuwe band als wij is dat moeilijk, omdat het publiek je gaat bekijken met de instelling 'laat maar eens zien wat je kan'."


Colour Of Fire, rechts: Owen Richards

We hebben hier duidelijk niet te maken met een tienersterretje dat net aan het front komt kijken, blijkt al na de eerste vraag. Hoewel Richards toch echt pas 21 jaar is, kiest hij weloverwogen zijn woorden en voor alles lijkt hij een verklaring te hebben. Zo ook voor het succes van zijn band in Nederland.

Jullie zijn nog maar een jonge band, maar doen nu al vier shows in één week in Nederland (Rotterdam, Amsterdam, Utrecht en Den Bosch). Verbaast je dat?
Richards: "Ja, zeker weten. Hoewel ik wel besef dat ons optreden op Lowlands wat dat betreft echt belangrijk is geweest voor ons. Dat heeft er zeker voor gezorgd dat er nu mensen naar onze shows hier komen kijken.

Wat vond je trouwens van Lowlands?
Richards: "Ik vond Lowlands echt geweldig. Het is mijn favoriete festival om te spelen."

Dat zeg je nu omdat je weer in Nederland bent natuurlijk.
Richards: "Nee, echt niet! De opbouw van het festivalterrein, de sfeer: het is beter dan elk ander festival waar ik ooit geweest ben. Het kwam op mij over als een geweldige plek. Daarbij was ik ook erg tevreden over de show die we toen speelden."

Dat is ook niet zo gek, want de India-tent stond eind augustus tot de nok toe vol tijdens het optreden van Colour Of Fire. "Hoewel de regen daar ook debet aan was", realiseert Richards zich.

Een opmerkelijk moment in die show was dat gitarist Stuart Jones op de grond lag te rollen. 'Masturbating' zoals hij het zelf destijds verwoordde. Maar wat gebeurde er nou in werkelijkheid? "Toen hij op de grond lag, raakte ik echt in paniek", aldus Richards. "Dus ik schopte hem en zei: 'Sta op, stop daarmee!'. Maar in feite was er slechts een snaar van zijn gitaar gebroken. Dat kon je van een afstand niet zien, maar dat is wat er dus gebeurde."