Film: Shark Tale/Haaiensnaaier
Het verhaal
Oscar is een vis die droomt van een beter leven. Dat leven bevindt zich boven, in het rif, waar de rijkere vissen wonen. Hij woont beneden en werkt in een Walviserette. Oscar is een rapper met de stem van Will Smith en krijgt continu goede raad van zijn vriendin (Renée Zellweger). Zij vindt het wel prima zo in de achterbuurt, ze is immers in de buurt van haar grote liefde Oscar.
Dan is er ook nog Lenny (Jack Black), een vegetarische haai die de zaak van zijn pa (Robert DeNiro) moet overnemen. Maar ja, als maffiahaai moet je wel af en toe een andere vis kunnen doden, en dat kan Lenny niet.
Als Oscar op een dag bij toeval wordt aangezien als Haaiensnaaier, keren zijn kansen. Oscar wordt rijk en beroemd en Lenny kan voorgoed verdwijnen om geen maffiabaas te worden.
Oscar en Lenny, vrienden voor het leven.
De film
Onder een vergelijking met Finding Nemo is niet uit te komen. Het zijn beide animatiefilms die zich onder water afspelen, er zitten vissen en haaien in en zowel Nemo als Shark Tale gaan over een zoektocht naar jezelf. Toeval? Wellicht, want een film als Shark Tale maak je niet zomaar binnen een jaar na Finding Nemo. Hier is een heel lustrum aan gewerkt. Maar de overeenkomsten zijn soms wel erg opvallend.
Zo is de hoofdpersoon van Shark Tale een vegetarische haai. Deze komen ook voor in Finding Nemo. Sterker, Shark Tale lijkt daardoor wel een spin-off: waar Nemo ophield gaat Tale verder.
Het grootste verschil is dat in Shark Tale de vissen in huizen wonen, in winkels werken en dromen van een plek boven op het rif waar het wel erg lijkt op Manhatten, compleet met een Time Square.
Een tweede verschil is dat bij Nemo de personages ondergeschikt waren aan het verhaal. Bij Tale is dat precies het tegenovergestelde. Het draait allemaal om Oscar. In feite is het dus gewoon de Will Smith-show, oftewel The Fresh Fish of Bell Air. De ene na de andere oneliner komt uit de mond van Oscar, die bovendien precies lijkt op Smith zelf. Het verhaal van de loser die door stom toeval een held wordt doet er dan al blijkbaar niet meer toe. We belanden van de ene grappige situatie in de andere.
Tale is daardoor meer een parodie geworden op bestaande films, waarbij The Godfather het het meest moet ontgelden. Robert DeNiro is de peetvader die de zaak wil overgeven aan zijn zoons. Maar ja, zoon Lenny is vegetariër (lees: homoseksueel) en brengt zijn ouders in diskrediet. Dus worden Lenny en Oscar partners in crime.
Dan is er ook nog Renée Zellweger, die de ondankbare rol heeft van zeurpiet. Ze is verliefd op Oscar, maar ondertussen lijkt ze meer op een Japie Krekel en zit ze vervelend met haar vinnen te wijzen.
De stemmen achter de vissen in SharkTale.
Dreamworks heeft gekozen voor bekende stemmen, maar dat leidt af. Om Nemo weer eens uit de kast te trekken, daar hoorde je amper aan wie de stemmen toebehoorden. Terwijl je de film bekijkt, zie je Smith, DeNiro en Zelweger de hele tijd voor je. Jack Black als vegetarische haai en Martin Scorsese als onbetrouwbare manager zijn daarom veel beter gecast. Je kunt hun stemmen niet meteen plaatsen zodat hun bekendheid niet afleidt van de film. Bovendien zijn zij grappiger dan Smith. Maar dat is vaker zo, bij animaties. De sidekicks zijn leuker dan de hoofdpersoon.
