Film: The Bourne Supremacy
Als tiener verslond ik boeken van Ludlum. De dikke pillen waren spannend, humoristisch en vooral laagdrempelig. Voer genoeg om spannende films van te maken. Vreemd dat Hollywood pas nu Ludlum in de gaten schijnt te krijgen. Oké, het Oisterman Weekend is ooit verfilmd en er was een duffe tv-serie over Bourne met Richard – Doornvogels- Chamberlain in de titelrol. Bourne was in zijn vertolking een houten klaas.
Dat kunnen we niet zeggen van Matt Damon, die een ietwat jonge maar enerverende spion neerzet. The Bourne Identity was twee jaar terug mede daardoor een groot succes. Dus mocht er van de studio’s een vervolg komen dat vanaf 9 september in Nederland is te zien: De Bourne Supremacy.
Matt Damon overtuigt als Jason Bourne.
Het verhaal
De Bourne Supremacy gaat verder waar Identity ophield: aan het strand van een eiland waar Bourne en zijn geliefde Maria zich ophouden. Maar al snel weten ze hem ook daar te vinden. En wanneer hij de moord op twee geheim agenten in de schoenen krijgt geschoven, wordt het rennen geblazen. Want Bourne wil niet alleen weten wie hem in de val heeft gelokt, hij wil ook vooral weer rustig kunnen leven zonder steeds achterom te hoeven kijken. Dat is in het kort waar Bourne 2 over gaat. Niet meer en niet minder.
De film
Bourne Supremacy is om te beginnen razend knap gemaakt. Het verhaal heeft niet zoveel om het lijf. Het had ook net zo goed Die Hard 4 kunnen zijn of Lethal Weapon Goes Europe. De film is aan de film, is de stijl. Je moet geen last hebben van zeeziekte, want de film is voor 99 % geschoten vanaf de steadycam. Dat betekent dat elk shot beweegt, zowel in close-up als totaalshot. In het begin denk je: nou weet ik het wel, maar gaandeweg de film wen je er aan. Het resultaat is namelijk dat je midden in de film zit. Als Bourne in elkaar wordt geslagen in een keuken krijg jij de klappen en als hij achtervolgd wordt in een tunnel dan zit jij in de auto.
De twee uur die Bourne duurt zijn dan ook zo voorbij. Het verhaal en de uitwerking zijn niet altijd even geloofwaardig. Hoe vaak kan Bourne blijven ontsnappen? En zijn achtervolgers zijn soms wel iets te dom. Maar je verveelt je geen moment.
Het lijkt alsof je dicht op de huid van Jason Bourne zit.
Conclusie
Bourne Supremacy is een spannende film en een aanrader voor wie deel 1 heeft gezien. Dat is geen must maar wel een pré. Het is een wezenlijk onderdeel van Identity zonder er op te leunen. Zoals gezegd moet je tegen het camerawerk kunnen. Wie kotsend van misselijkheid uit The Blair Witch Project kwam, ook een film die zonder statief werd opgenomen, heeft de kans dat hem hier hetzelfde gebeurt.
Er zitten wat domme foutjes in de film, zoals een korte scène in Amsterdam waar we toch vooral Duitse nummerborden zien. En hoeveel ongelukken kun je overleven? Het verhaal moet je gewoon over je heen laten komen: Bourne is boos en zoekt naar de waarheid.
Liefhebbers van actie en spionage komen zeker aan hun trekken bij Bourne Supremacy. Wie van subtielere films houdt, doet er beter aan een andere film te gaan zien. Want de film is gewoon een lekkere achtbaanrit die vooral tot zijn recht komt in de bioscoop.
Ludlum schreef drie boeken rond dit personage. Wat dat betreft mag het derde deel ook komen, en daarna een vierde en een vijfde. Vergeet James Bond maar onthoud zijn initialen: Jason Bourne is dé spion van dit decennium.
|
