CD: Beastie Boys - To The 5 Boroughs
It takes a second to wreck it, it takes time to build, het refrein van Ït Takes Time To Build”, is wederom een sneer richting Bush. Op niet altijd even genuanceerde wijze laten de heren weten dat ze het niet helemaal eens zijn met zijn manier van doen. “Rhyme The Rhyme Well” is een typisch Beastie Boys nummer. Lekkere breakbeats, een aantal samples op intelligente manier uitgewerkt en drie MC’s die op prettige manier opscheppen en woordgrapjes maken. “Triple Double” maakt op prettige wijze gebruik van Sugar Hill Gang’s “Rappers Delight”. De raps zijn van grote klasse en ook bij de scratches vliegen de vonken ervan af.
“Hey Fuck You” mag niet de meest intelligente titel voor een nummer zijn, maar deze track zit bijzonder goed in elkaar. Vooral Mike D is in bloedvorm met geestige teksten en een flow zoals alleen hij beheerst. “Oh Word? ” vind ik helaas wat minder. De beats vallen wat tegen en op de één of andere manier blijft het niet hangen. Ook de beats op “That’s It That’s All” zijn niet pakkend en dat is jammer want Ad-Rock en Mike D zijn wel in vorm. Gelukkig dat “All Lifestyles” ‘het’ wel weer heeft. De Beastie Boys zijn altijd zichzelf en dus origineel gebleven en dat hoor je ook terug op “Shazam!”. Waar anderen falen als er geëxpirimenteerd wordt met beats en vreemde geluiden slagen zij glansrijk.
“Open Letter To NYC” is een eerbetoon aan de stad die ze grootgemaakt heeft. De boodschap is duidelijk; 9/11 heeft een hoop schade aangericht, maar New York blijft New York waar plaats is voor iedereen en niets of niemand kan dat veranderen. Normaal gesproken moet ik niet al te veel hebben van dit soort lofuitingen, maar dit nummer is een uitzondering, dit is gewoon erg goed gedaan. “Crawlspace” is een apart nummer over mensen die graag achter andermans rug om lullen. Voorlopig ben ik er nog niet uit of ik dit een goed nummer vind of niet, maar het is in ieder geval interessant te noemen.
“The Brouhaha” is wederom een typisch Beasties nummer. Met een aantal vreemde samples wordt een zeer aardige beat gecreëerd, wat scherpe scratches en drie MC’s die graag een feestje op de mic vieren; een methode die al sinds 1986 werkt en nog steeds bijzonder succesvol is. Helaas is “We Got The” alweer het laatste nummer van dit album en zoals je mag verwachten van een stel feestbeesten verlaten ze feest met een knaller. Dit nummer is de juiste afsluiting van een topalbum.