Boek: Daan Schuurmans - Verzamelde Columns

Jeroen (CosmoKramer)
Na het lezen van alle 128 columns kom ik eigenlijk meteen tot een makkelijke constatering. Daan is vast een jongen die vroeger een dagboek bijhield. Hij verklapte al zijn diepste geheimen aan zijn Kitty en niemand anders mocht dat lezen. Zijn schaamtes, zijn dromen, zijn geheime verlangens… Daantje wilde alles van zich af schrijven en deed dat dan waarschijnlijk ook naar lieve lust.

Nu, in de grote mensen wereld, is Daan ogenschijnlijk diezelfde jongen gebleven, alleen soms wat behoudender in zijn (nu natuurlijk publieke) teksten. Na het lezen van de columns geloof ik werkelijk dat het een bijzonder aardige jongeman is. Oprecht, tot over zijn oren verliefd op mevrouw Hoffman en een levensgenieter in hart en nieren. Ontzettend fijn voor hem natuurlijk, maar ik vraag me af wat de rest van de Nederlandse bevolking daar voor boodschap aan heeft. Zijn politieke pogingen zijn op zijn zachtst gezegd niet bijzonder overtuigend en een echt punt weet hij in zijn meeste columns niet te maken. Jennifer dit, Jennifer dat, opa dit en vader dat. Het lijkt dus wel een dagboek.

Verder was het best leuk om even een blik te werpen in Daans persoonlijke leven, lekkere feelgood lectuur, maar meer was het voor mij ook niet. Gewoon prima leesvoer om een kansloze dag mee door te brengen en natuurlijk een musthave voor zijn fans.

En trouwens, nu we toch in de stemming zijn… Ik ben ook verliefd! (maar daar had ik Schuurmans niet voor nodig)