CD: Nas - 10 Years Anniversary Illmatic Platinum Series
I shoot slugs from my brain just like a rifle
Stampede the stage, I leave the microphone split
Play Mr. Tuffy while I'm on some Pretty Tone shit
Verbal assassin, my architect pleases
When I was twelve, I went to hell for snuffin Jesus
Met deze lines werd een nieuwe hiphop-held geboren. Live At The BBQ van Main Source was de naam van de track en Nas de jonge, hongerige wolf die de beats consumeerde en als een razende over de beats heen flowde. Daarna zou het een tijdje stil blijven rond dit fenomeen, maar in 1994 kwam dan eindelijk het langverwachte album Illmatic.
"Genesis" is een standaard intro waarin Nas zich voorstelt, niet echt bijzonder, dus snel door naar "New York State Of Mind". Deze track is geproduceerd door DJ Premier en tot op de dag van vandaag vind ik dit één van zijn beste beats ooit. De piano-sample is donker en de bass moddervet. De flow van Nas is bij vlagen briljant.
'Life's A Bitch" betekende de doorbraak van AZ. Deze jeugdvriend van Nas kreeg een vet platencontract na zijn bijdrage op dit nummer. Een leuk detail is dat Nas' vader, jazztrompetist Olu Dara, ook z'n opwachting maakt op dit nummer. Helaas heeft de combinatie Nas met AZ daarna nooit meer van dit soort goede nummers opgeleverd. "The World Is Yours" verwijst natuurlijk naar de legendarische gangsterfilm Scarface. De beats zijn deze keer afkomstig van Pete Rock, dus het zal niet als een verrassing komen als er op dit nummer veel jazz-invloeden te horen zijn. Wederom een voortreffelijk nummer."Halftime" is een productie van Large Professor en wederom klinkt het jazzy. De bassline zit goed in elkaar en de flow is ingehouden, zonder aan kracht te verliezen. "Memory Lane (Sittin' in da Park)" is voor mij na Eric B. & Rakims My Melody één van de beste hiphopnummers allertijden. De xylofoon-sample, de scratches van DJ Premier en de poetische teksten van Nas maken het tot een briljant geheel
Poetry, that's a part of me, retardedly bop
I drop the ancient manifested hip-hop, straight off the block
I reminisce on park jams, my man was shot for his sheep coat
Childhood lesson make me see him drop in my weed smoke
It's real, grew up in trife life, did times or white lines
The hype vice, murderous nighttimes, and knife fights invite crimes
"One Love" is geproduceerd door Q-Tip, de voorman van het legendarische A Tribe Called Quest. Dat Tip meer kan dan het bedenken van briljante teksten bewijst hij op dit nummer. Een heerlijke laidback beat waarover Nas z'n gang mag gaan, iets wat hij dan ook niet nalaat. "One Time 4 Your Mind" is aardig, maar valt in het niet bij de vorige nummers.
"Represent" daarentegen is weer een briljantje. De beat is overduidelijk weer van Premier en Nas is in topvorm. Furieus valt hij deze beat aan en je kan je hoofd onmogelijk stil houden bij dit nummer. "It Ain’t Hard To Tell" is een productie van Large Professor en ook deze mag er wezen. Dit nummer bevat een wat minder duistere ondertoon dan de andere nummers, maar Nas laat zien van alle markten thuis te zijn en zet een goede flow neer. Helaas is dit het laatste nummer van de cd.
Gelukkig krijg je bij deze hernieuwde uitgave een bonus-cd met vier remixen en twee nieuwe nummers. "Life’s A Bitch" is een stuk vrolijker gemaakt, waardoor de flow van AZ wat beter naar voren komt, maar het refrein en de flow van Nas worden minder. Zoals zo vaak is het origineel beter dan de remix en daar is dit geen uitzondering op. "The World Is Yours" is compleet anders van karakter geworden. Na tien jaar lang de originele versie gehoord te hebben klinkt dit vreemd, maar het is zeker niet slecht."One Love" is de minste remix, al was het maar vanwege de gecensureerde verses. Waar Q-Tips versie iets mystieks had, is dit een een vlakke versie, mijn advies luidt dan ook: Één keer luisteren en dan nooit meer. "It Ain’t Hard To Tell" is heel goed geremixed. Er zit een minimalistisch keyboard sampletje in dat helemaal tot leven komt als je er een uitzinnig publiek doorheen hoort. Een keuze tussen deze versie en het origineel is lastig.
"On The Real" is één van de twee nieuwe nummers en het is geproduceerd door niemand minder dan Marley Marl; de man die Big Daddy Kane, Rakim en Slick Rick voorzag van moddervette beats. Tot mijn grote vreugde is Marley Marl nog steeds in staat om dope beats af te leveren. Het enige nadeel is dat Nas dit nummer gebruikt om zijn deze zomer nieuw te verschijnen album te promoten, aan de andere kant; als dat album zo goed wordt als dit nummer, dan wordt het ongetwijfeld het album van het jaar.
"Starwars" is het laatste nummer op deze bonus-cd. De beat kwam me in het begin nogal bekend voor en dat bleek te kloppen. Producer Large Professor had dezelfde beat al eens gebruikt op zijn eigen album in de track Hiphop. Misschien niet echt origineel, maar het klinkt wel erg prettig.
