Game Review: Harry Potter Zwerkbal

Dit jaar geen nieuwe film van Harry Potter, maar wel een nieuw spel. In de boeken en de films is steeds een hoofdstuk gewijd aan 'Quidditch', of zoals ze in de Nederlandse vertaling zeggen: 'Zwerkbal'. Het heksen- en tovenaarsspel wordt nergens ter wereld echt beoefend, al was het alleen al vanwege het gebrek aan vliegende bezemstelen. Om nu de kinderen (en de volwassen fans) de kans te geven om zelf de spanning van Zwerkbal te proeven, brengt Electronic Arts (EA) nu het WK Zwerkbal 2004 uit, waarin je als één van de karakters van Harry Potters school, Zweinstein, kunt strijden om kwalificatie voor het Wereldkampioenschap Zwerkbal en uiteindelijk één van de negen mogelijk landen kunt vertegenwoordigen.

Op andere sites én in een enkel tijdschrift had ik gelezen over de grillen van het installatieprogramma, maar gelukkig had ik daar geen last van. De installatie verliep vlot, en na een reboot kon ik het spel snel starten. Eigenwijs als ik ben besloot ik direct een oefenwedstrijd te spelen, zonder te kijken welke tips voor een goed spelverloop er waren. Nou, dat heb ik geweten. Kan ik bij een voetbalspel al snel achterhalen welke knopjes welk resultaat hebben, bij Zwerkbal waren zelfs de spelregels mij niet helemaal duidelijk (terwijl ik de boeken altijd zo goed lees). Gelukkig zijn voor alle onderdelen van het spel interactieve tutorials beschikbaar, waarin duidelijk wordt uitgelegd hoe bepaalde spelelementen verlopen.

In het begin van het spel lijkt het allemaal erg tegen te vallen. Er is weinig nieuws te zien, alles lijkt op elkaar en al snel begint het spel te vervelen. Na toch stug doorgezet te hebben en me gekwalificeerd te hebben voor het WK en de diverse teams en stadions gezien te hebben, bevalt het spel me al een stuk beter. Er is een veel grotere diversiteit in tegenstanders en het spel wordt gaandeweg ook steeds moeilijker (en verslavender!).

Nu ben ik zelf een grote fan van de films over Harry Potter, maar het spel zorgt er niet voor dat ik me in een film waan, althans niet qua geluid. De commentaren en de opmerkingen van medespelers zijn zo vaak hetzelfde dat je van te voren al weet welke tekst uitgesproken gaat worden, een minpuntje dus. Grafisch is het spel dik in orde. De karakters zijn zeer herkenbaar, maar het grote pluspunt van dit spel zit in de omgeving waar dit alles zich afspeelt. De stadions, de oefenterreinen, het publiek, alle ingrediënten zijn er om een sfeervol spel neer te zetten.