Game Review: Ford Racing 2

Realistisch?
Van een racespel dat zo pertinent de naam van een autofabrikant in de titel heeft mag je, althans naar mijn mening, een realistisch racespel met realistisch rijgedrag van de auto's verwachten. Een goed voorbeeld hiervan is Ferrari F355 Challenge van Acclaim, waarvan sommige journalisten meenden dat het zelfs tè realistisch was, waardoor het haast onspeelbaar werd.

Zoals misschien uit bovenstaande inleiding al blijkt is dit met Ford Racing 2 niet het geval. Hoewel er zeker realistische elementen in het spel zitten -wat te denken van 32 verschillende, echt bestaande Ford auto's- is deze racer grotendeels in arcadestyle.

Eén van de kenmerken van arcaderacers is dat de auto's niet kapot kunnen: dit is dan ook in Ford Racing 2 het geval. Hoewel het mij nou niet bepaald laat denken dat auto's van Ford onverwoestbaar zijn, blijkt het voor autofabrikanten een onoverkomelijk probleem om de digitale versies van hun producten total loss gereden te zien worden. Terwijl dit het realiteitsgehalte en, in mindere mate, de speelbaarheid wel degelijk ten goede zou komen.

Maar goed, alle auto's blijven dus heel in dit spel. Gran Turismo heeft echter bewezen dat ook een game waarin auto's niet kapot kunnen toch heel erg goed kan zijn, dus wat dat betreft is de nood nog niet aan de man.

Het oog wil ook wat
Veel belangrijker is natuurlijk hoe een spel oogt en, vooral, hoe het speelt. Om maar met het eerste punt te beginnen: de graphics van Ford Racing 2 zijn gewoon in orde. Niets speciaals, maar ook niets slordigs. Vooral in de 'looks' van de auto's lijkt wat extra tijd gestoken te zijn, want deze zijn erg gedetailleerd en doen niet onder voor de wagens in bijvoorbeeld NFS Underground. Dit is ongetwijfeld gedaan om de auto's van Ford nog wat meer onder de aandacht te brengen.

De parcoursen daarentegen zijn veelal redelijk saai, qua opbouw en qua graphics. Weinig oog voor detail en veel flauwe bochten en rechte stukken. Toppunt qua saaiheid zijn wel de zogenaamde 'speedways': de parcoursen die ook gebruikt worden voor Nascar races. Het gevoel dat je in een echte spannende Nascar race zit krijg je helaas nergens. Om toch maar weer een nieuw parcours of auto vrij te maken zul je de betreffende zes ronden op het parcours helaas helemaal uit moeten rijden.

Hoe speelt dat dan?
Wat ik verder als hinderlijk beschouwde was de besturing van de auto's. Hoewel er duidelijke verschillen te voelen zijn tussen het racen met bijvoorbeeld een Ford Mustang uit 1968 en een Ford Thunderbird uit 2003, rijden de meeste wagens gewoon niet lekker. Schijnbaar flauwe bochten kunnen bijvoorbeeld niet vol gas genomen worden. Daarbij werkt de rem ook niet helemaal lekker: door de rem te gebruiken vermindert de auto gelijk zoveel vaart dat menig tegenstander je voorbij zal komen. Ook het gebruik van de handrem zal ik zeker voor de beginners afraden want er is een grote kans dat je auto bijna overdwars op de baan komt te staan.

Na lang spelen merk je wel degelijk dat de bochten wat beter gaan, maar vaak hou je het gevoel dat er een dosis geluk voor nodig is om precies goed de lijn buiten-binnen-buiten te volgen. De nieuwere modellen die je kunt kiezen (onder meer SVT Focus, Thunderbird, SVT Cobra en een scala aan conceptauto's) zijn allemaal wel wat soepeler te besturen. Echt een goed idee van hoe de wagens in het echt zullen rijden krijg je er helaas niet van.