CD Review: SSX 3 The Soundtrack
Zelf ben ik niet zo van het snowboarden. Dat wil zeggen: ik heb het nog nooit gedaan. Toch spreekt 'het wereldje' mij wel aan: uitslapen tot aan het begin van de middag, vervolgens een paar maal van een helling afglijden op één ski om dan onder het genot van een biertje naar Lords Of The Boards van de Guano Apes te luisteren.
De realiteit is helaas wat anders. Snowboarden is wel degelijk wat meer dan skieën op één ski en als we op de soundtrack van SSX 3 af moeten gaan is rock als die van de Guano Apes niet geschikt voor snowboarders. Op de soundtrack is het namelijk de dancemuziek die de boventoon voert.
Toch vind je er geen Tiësto of The Prophet; nee dit plaatje staat vol met iets alternatievere muziek van onder meer Fatboy Slim, Röyksopp, Audio Bullys, N.E.R.D. en Basement Jaxx. Stuk voor stuk festivalacts die niet zouden misstaan op bijvoorbeeld Lowlands.
Buiten de boot
Daarnaast zijn er twee nummers in de hip-hopsfeer te bekennen op dit album: Freeze van K-OS en All Night van Swollen Members. Beiden relatief onbekende namen, maar toch zijn het verdienstelijke nummers. Helaas vallen deze twee een beetje buiten de boot ten opzichte van de de danceacts op deze CD. De samenstellers van dit plaatje hadden zich wat dat betreft beter kunnen beperken tot één muziekstroming.
Wie deze twee nummers echter doorskipt houdt een prima danceplaat over die het zomergevoel in je naar boven brengt. Wat te denken van het salsa-achtige Mas van Kinky of het vrolijke Do Your Thing van Basement Jaxx.
Topper op deze CD was wat mij betreft niettemin opener Don't Let The Man Get You Down van Fatboy Slim. Hoewel ik niet kapot was van zijn laatste album 'Halfway Between The Gutter And The Stars', past dit nummer wel perfect bij zijn eerdere CD 'You've Come A Long Way, Baby'. Door dit nummer, in de style van Right Here, Right Now en Gangster Tripping, besef je weer waarom Norman Cook (alias Fatboy Slim) ooit wèl bovenaan in de de DJ top 100 was te vinden.
Remix
Wat verder opvalt is het grote aantal remixes op deze CD. De meest in het oog springende is Junior Sanchez' remix van Placebo's The Bitter End. Verrassend, dat wel. Helaas weet Sanchez het nummer dusdanig te verbasteren, dat het eigenlijk gewoon amateuristisch gaat klinken.
Paul Oakenfold heeft het wat dat betreft een stuk beter gedaan: hij nam het nummer Glass Dance van The Faint onder handen. Hoewel ik het origineel niet ken, mag het resultaat er zeker wezen.
Gelukkig zijn Poor Leno van Röyksopp en We Don't Care van de Audio Bullys wel gewoon in originele vorm op de SSX 3 soundtrack te vinden. Deze waren al zo briljant dat elke willekeurige remix alleen maar afbreuk zou doen aan het origineel.
Verder is het vermeldens waardig (maar ook niet meer dan dat) dat bij deze CD een gratis DVD zit verpakt. In feite bestaat deze, op de clip van Poor Leno na, uit niets meer en niets minder dan promotiemateriaal voor de game SSX 3. Niet echt de moeite waard dus.
