Game Review: Grabbed by the Ghoulies

Grabbed by the Ghoulies is qua sfeer misschien het beste te omschrijven als een kleurrijke versie van Tim Burton's klassieker The Nightmare Before Christmas. Het verhaal wordt gepresenteerd als een geanimeerd stripverhaal, waarin een gestoorde baron de vriendin van hoofdpersoon Cooper ontvoert naar een soort spookhuis. Het spel is onderverdeeld in verschillende hoofdstukken, die ieder weer uit een aantal verschillende scenes bestaan. Deze scenes vinden plaats in een kamer, waarvan de deur naar de uitgang veelal geblokkeerd is. Een groot deel van de objecten in deze kamers is vernielbaar of bruikbaar als wapen. Deze wapens variëren van biljartkeus tot zwaardvissen en wc-rollen. In sommige kamers krijgt de speler een permanent wapen, waarmee hij meestal kan schieten. Uiteraard zijn de kamers bevolkt door ghoulies om deze wapens op te botvieren. Deze moeten meestal, om de deur naar de volgende kamer te openen, op een bepaalde manier verslagen worden. De simpelste opdracht is wel gewoon het in beat 'em up-stijl verslaan van alle ghoulies, maar meestal zitten hier andere restricties aan. Zo is het soms alleen toegestaan om met wapens te slaan, is er een tijdslimiet, of mag Cooper geen twee monsters van dezelfde soort achter elkaar verlaan. Deze voorwaarden zijn vaak gecombineerd. Het is dus mogelijk om in een kamer te komen waar binnen 1 minuut alle skeletten verslagen moeten worden zonder wapens te gebruiken en zonder objecten te vernielen.


skeletten zijn er genoeg in Grabbed by the Ghoulies

Bij overtreding van één van de gestelde regels treedt de Dood in. In persoon, wel te verstaan: de Dood is gewoon een karakter dat bij aanraking een acute hartstilstand veroorzaakt. Ontsnappen is nog steeds mogelijk door met goed ontwijken aan de overige voorwaarden te voldoen. De Dood discrimineert overigens niet: zelfs skeletten worden bij aanraking voor de tweede keer naar de verdoemenis geholpen. Wanneer de levenspunten toch opraken, begint de scene weer opnieuw. Het begin van elke scene is tevens het punt waar het spel automatisch opgeslagen wordt. Voorafgaande scenes zijn los van het spel zelf opnieuw speelbaar.

Iedere ghoulie heeft zijn zwakke punten. De simpele zijn gewoon te bewerken met elk willekeurig wapen. Andere monsters zijn hiervoor echter immuun; mummies zijn bijvoorbeeld alleen gevoelig voor vuur van bijvoorbeeld een kaars. Aangezien de speler in het hele spel maar twee keer een kaars krijgt, zal hij zich moeten behelpen met haardvuren en ovens. Sommige monsters helpen een handje en proberen eerst de andere ghoulies te verslaan, voordat ze hun pijlen op Cooper richten. De besturing tijdens de gevechten is enigszins bizar: het uitvoeren van aanval gebeurt door de rechter analoge stick in de aanvalsrichting te bewegen. Dit betekent dat er maar één soort aanval mogelijk is. Of eigenlijk twee: bij vuurwapens zorgt een snelle beweging voor een stoot en een langzame voor een schot.


schieten is soms wat onwennig

Zoals gezegd zijn veel objecten in de kamers vernietigbaar. Uit vernietigde objecten kunnen monsters tevoorschijn springen. Vaker verschijnen echter blikjes, waarvan de inhoud ervoor zorgt dat bijvoorbeeld wapens voor een tijdje niet stukgaan, of de speler even extra snel kan lopen. Blikjes met een spook-logo dienen ontweken te worden, aangezien deze niets dan narigheid bezorgen. Overige narigheid wordt verzorgd door plotseling verschijnende spook-verschijningen die een shocktoestand teweeg kunnen brengen. Sommige van deze plotselinge verschijningen activeren een mini-spel, waarbij de speler om geen levenspunten te verliezen binnen korte tijd een gegeven rij met knoppen in de juiste volgorde moet indrukken. Over mini-spellen gesproken: om de levensduur van het spel te verlengen heeft Rare in iedere kamer een speciaal boek verborgen. Het verzamelen van een aantal van deze boeken maakt steeds één van de 20 mini-spellen vrij die los van het spel speelbaar zijn. Deze vinden plaats in een scene uit het spel en bij iedere uitdaging is een bronzen, zilveren en gouden medaille te winnen. De beste resultaten worden opgeslagen.