CD Review: ID&T Hardstyle 2.0

Zelf ga ik nu al weer een tijdje naar hardstylefeesten en dat bevalt me prima. Zo vond ik anderhalve week geleden deze CD op mijn deurmat. De hoes van deze CD ziet er naar mijn mening super strak uit. Stijlvol licht en donkergrijs met wat rood. Als ik hem zo in de winkel zou zien liggen zou ik hem denk ik meteen meenemen, en dit nog allemaal door het design van de hoes en de naam Hardstyle 2.0.

Ondertussen doe ik CD1 van de dubbel-CD in mijn cdspeler en bekijk meteen de tracklist van CD1. Het valt me eigenlijk al meteen op dat er veel bekende namen opstaan, zoals Daniele Mondello, Methods of Hayhem, Haze & Abyss en Deepack. Namen waar ik een goede ervaring mee heb op feesten. Maar goed het is en blijft natuurlijk een CD en geen liveset van de DJ's zelf. Als snel kom ik er tot me spijt achter dat de CD naar mijn idee redelijk slecht in elkaar gemixt is. Veel tempoverschillen, en dan heb ik het niet over een klein verschil met een mega bass er achter aan, maar eigenlijk meer over tempoverschillen die wel de helft schelen van het nummer ervoor.

Je kent vast die momenten dat je op een feest uit je dak staat te gaan en de DJ gooit er opeens een mega rustige track doorheen en je moet haast wel stilstaan omdat er geen ritme inzit. Dat gevoel had ik ook bij deze CD helaas. Van mij had hij harder gemogen meer bass, stampen met die handel en niet stil staan. Gelukkig kom je nog wel de knallers tegen zoals F.Y.U , 30 Minuts en Down-Low die hun kracht gelukkig niet verliezen in deze CD.

Met Down-Low als afsluiter van CD1 haal ik CD2 uit de hoes en begin te luisteren. Die begint aardig met de track van Bass Driver, nog steeds wat te langzaam voor mij maar vanuit deze track kan je een goede hardstyle-cd opbouwen. Helaas begint het al in te zakken bij track 2. Als ik naar de tracklist kijk van CD2 zie ik veel onbekende namen, iets wat ik goed vind aangezien alle nieuwe DJ's of voor mij nieuwe DJ's ook een kans verdienen. Aangekomen bij track 5 schiet ik opeens in de lach. Wat hoor ik nu, de soundtrack van Beverly Hills Cop in een hardstyle uitvoering. Deze track blijft gewoon de hele dag in je hoofd hangen, mijn moeder betrapte me erop dat het zat te neuriën. Na track nummer 5 begint het allemaal wat harder te worden en verder vind ik de CD erg lekker klinken.

Conclusie:
Als ik deze CD tegen was gekomen in de winkel, had ik hem zeker meegenomen en niet alleen om de uitstraling, maar ook de tracklist zelf. De manier waarop deze CD aan elkaar is gemixt vond ik erg jammer gezien de tempverschillen. Van mij had deze CD harder gemogen, meer bass en gewoon lekker stampen! Van mij krijgt deze CD een 5.5 als ik eerlijk ben. Stampen of stilstaan? Het wordt voor mij 60% stilstaan en 40 % op de stampschaal