Special: Limpbizkit
1. Re-Entry
'Step Right Up' zingt een duistere stem. Dat belooft niet veel goeds zou je denken. Na een korte intro knalt de band er in dit nummer toch vol op. Harde gitaarriffs en snelle drums: Limpbizkit is terug!
It is...limpbizkit
2. Eat You Alive
De eerste single van het album. Hoewel de karakteristieke Limpbizkit hip-hop sound ontbreekt is dit toch een typisch nummer van Fred Durst & co. De komende week superclip op MTV.
I'm drawn to you, something's magnetic here
3. Gimme The Mic
Dit nummer gaat op dezelfde weg verder als 'Eat You Alive'. Harde gitaarriffs met pakkende raps van Fred Durst. Soms heeft de muziek zelfs wat weg van Metallica. Zou goed de volgende single kunnen worden.
Get me a mic so I can rock it right y'all
4. Underneath The Gun
Een wat trager nummer dan de drie voorgaande. Het duurt echter wat te lang (5:41) om te blijven boeien. Wordt wat eentonig.
I cloud all my thoughts, please go away
5. Down another day
Een ander nummer dan we gewend zijn van Limpbizkit, omdat het erg relaxt klinkt. Dit nummer zit goed in elkaar.
Change is melting everything
6. Almost Over
Begint met een typische Fred Durst-rap, waarna de gitaren invallen. Rockt, na twee rustigere nummers, weer erg lekker.
Took a lot of crap as a little boy
7. Build A Bridge
Na een intro a la Blink 182's "Adam's Song" verzandt dit liedje al gauw in ietwat zeikerig low-temp gedraal. Daar kunnen de drums op het eind ook niets meer aan doen.
I'll keep building till you come around
8. Red Light - Green Light
Puur hip-hop nummer. Freestyle raps van Snoop-Dogg zijn ingezongen in een dronken bui.
Snoop D.O. double G nigga from the dub
Hidden bonus track: Take It Home
Eerste muzikale intermezzo. Pakkende beat ondersteund met computergeluiden. Fred Durst zingt wat mee.
9. The Only One
Gaat er heel anders aan toe dan eerdere nummers. Knalt op het begin uit de speakers, blijft daarna opbouwen. Echte explosie blijft uit.
That can put you on cruise control
10. Let Me Down
Prototype Limpbizkit nummer, met pakkende raps en een lekker refrein. Sommige delen zijn zelfs vrolijk te noemen. Eén van de beste nummers op de cd.
of the sick and mainly useless
11. Lonely World
Ook in 'Lonely World' heeft DJ Lethal zijn scratches weer prima voor elkaar. Lijkt een beetje op 'Take A Look Around'. Perfecte soundtrack voor dertienjarigen in een identiteitscrisis.
I learned to forgive'em, now I got the balls they can lick on
12. Phenomenon
Meer tempo en meer gitaren. Weer de typische Limpbizkit-raps. In het refrein is een kleine overeenkomst te vinden met het gelijknamige nummer van LL Cool J.
subliminal the infredible D
13. Creamer (Radio Is Dead)
Misschien het best te omschrijven als up-tempo hip-hop. Een beetje vreemd maar wel lekker. Kwalitatief gezien misschien wel het beste nummer van de cd.
like a melody from Kurt Cobain
14. Head For The Barricade
Begint met een geweldige gitaarriff. Origineel nummer met heel aardig einde.
Not sure you're in a fight for your life, right?
15. Behind Blue Eyes
Cover van The Who. Akoustisch gitaarnummer. Neem je aansteker mee wanneer dit tijdens een concert wordt gespeeld.
As my conscious seems to be
Hidden bonus track: All That Easy
Low-tempo beat. Tweede muzikale intermezzo.
16. Drown
Ronduit saai nummer. Zou toch weleens goed Fred Dursts 'Bother' kunnen worden. ('Bother' is tijdens concerten van Stonesour het paradepaardje van zanger Corey Taylor).
Your abuse is medicine and I'm forever lost in time
Na de eerste luistersessie lijkt 'Results May Vary' zeker geen slechte plaat te zijn geworden. De fans zullen deze cd dan ook zeker kunnen waarderen. Echter, voor de 'serieuze muziekluisteraar' zal deze plaat waarschijnlijk toch niet helemaal voldoen. Hoewel de band zeker serieuzer is geworden in het maken van muziek, blijven bijvoorbeeld de teksten toch wel overdreven rebellerig. Misschien kun je ook niet anders verwachten van Fred Durst.
