Game: Forbidden Siren
Wat wel nieuw is, is de manier waarop deze game gespeeld wordt; allereerst speel je niet met maar één of twee character(s), maar met wel tien! Je wisselt ze allemaal af, en elke character vormt een stukje in het grotere geheel natuurlijk. Deze tien characters hebben ook allemaal iets met elkaar gemeen: het ‘sightjacken’. Dat sightjacken houdt in dat je kan zien wat anderen zien. Je verplaatst je als het ware in de hoofden van bijvoorbeeld de zombies en je ziet en hoort hetzelfde als zij doen. Je kunt met het sightjacken bijvoorbeeld diezelfde zombies ontwijken, aangezien je weet wat ze zien en horen. Zo kan je proberen uit hun waarnemingsveld te blijven. Dit is heel vaak dé oplossing voor je problemen, aangezien je in heel veel gevallen geen wapens of iets anders hebt om de zombies af te weren.
Ook is het sightjacken handig als je een character moet volgen. Een voorbeeldje: in het tweede level kom je een meisje tegen dat ook de rare gebeurtenissen overleeft heeft, en ze heeft, net als jij de sightjack ability. Je moet haar volgen naar een veiligere locatie en zij gaat voorop om de omgeving te verkennen. Als ze op een veilig punt is aangekomen kan ze nu niet gaan schreeuwen dat de kust veilig is omdat de zombies dat dan zouden horen. Je gebruikt nu het sightjacking en verplaatst je in haar hoofd, je ziet nu wat zij ziet, en wat belangrijker is; je kan haar zachtjes horen fluisteren dat je nú moet komen, zodat de zombies niemand opmerken. Langzaam ga je nu naar haar toe (niet rennend natuurlijk, want dat maakt ook lawaai) om zo samen steeds een stukje verder te komen.
Je moet dus overal sluipen en rustig blijven. Dit sluipen, in combinatie met de geweldige sfeer in de game (kleurgebruik en geluiden) en het gegrom van de zombies, maakt van deze game ECHT een enge en spannende game-ervaring! Het kan zich qua sfeer redelijk meten met zijn twee grote broers: Resident Evil en Silent Hill, en voor een nieuwkomer is dat een complimentje waard!
Helaas zijn de graphics niet zo mooi, de character modellen zijn wat houterig en de omgevingen in het spel zijn erg kaal. Ook is er geen of nauwelijks lipsync wat er soms vreemd uitziet. Persoonlijk vind ik dat de PS2 veel beter kan. Maar goed, de graphics zijn ondergeschikt als de sfeer zo goed wordt gecreëerd als in Forbidden Siren.
