Review: Koninginnedag '03 op het Museumplein

Zonder paraplu (want positief denken is de helft zeggen ze altijd) op weg naar het Museumplein, waar we precies om twaalf uur aankwamen. Hadden we geen perspassen gehad dan was dat een groot probleem, want het was behoorlijk druk. Naar schatting zijn er dit jaar 100.000 bezoekers minder naar Amsterdam gekomen, op het Museumplein was daar niets van te merken.


Nog geen druppeltje gevallen als we beginnen met een Belgisch onderonsje. Sylver, Milk Inc en Lasgo beginnen Koninginnedag 2003 op het Museumplein, playbackend uiteraard maar dat mag de pret niet drukken.

Hopeloos naief om geen paraplu mee te nemen, bedenken we als het werkelijk begint te stortregenen. Dat andere mensen slimmer waren blijkt als een groot gedeelte van het Museumplein ineens wordt bedekt door paraplu's terwijl Bløf optreedt. Zonde, want binnen kunnen we weliswaar wel beelden zien, maar niets horen. Maar ja, fotograferen in de stromende regen is ook niet je van het. Er wordt flink gedweild en Bløf doet zijn uiterste best, zo te zien weer een geslaagd optreden.

De aankondigingen van Jim en Jamai leveren aanzienlijk meer applaus en gejuich op dan wanneer de naam Krezip genoemd wordt, toch wordt de band uit Tilburg warm ontvangen en dat mag ook wel. Krezip heeft een goede live reputatie en eerlijk is eerlijk, die maken ze ook in Amsterdam weer waar met een leuk optreden, terwijl de regen langzaam ophoudt.


Dat het Museumplein nog steeds flink kan schreeuwen bewijst Westlife als ze optreden in het fel oranje. Ik vroeg me al niet eens meer af of het playback was, maar als een nieuw nummer (inclusief zang) al draait op het moment dat de heren nog vrolijk met het publiek staan te kletsen is dat toch wel redelijk duidelijk. De heren kunnen er gelukkig zelf wel om lachen en playbacken vrolijk verder.

Will Young, Idols sensatie van onze westerburen, zingt gelukkig wel live en dat doet hij erg goed! Nederlandse, ehh, 'punk-rock-girls-band' Bad Candy doet hun ding ook live, maar zangeres Else hield even het natte podium niet in de gaten. *BAF* deed de microfoon op het podium, net als Else zelf. Geeft niet hoor meid, jullie speelden in ieder geval live!

Cooldown Cafe, joepie. En ja, dat is sarcasme. Of in ieder geval een niet enthousiast-uitgevoerde kreet van enthousiasme. Niet mijn favoriet dus. Snel verder met iemand die gelukkig al vele malen heeft bewezen dat ie live wel kan zingen: Idols winnaar Jamai. Ik hoop nog steeds op de dag dat hij gaat zeggen "Dit is m'n nieuwe single!" zodat ik niet voor de zoveelste keer 'Step Right Up' hoef aan te horen. Helaas, ik heb alweer pech. Evengoed zingt Jamai net zoals anders en da's een compliment, ook al klinkt het vast niet zo.


Hij playbackt niet, maar dat is ook niet nodig. Hij treedt wel op, maar doet (dit keer) eigenlijk niet meer dan de Belgische dance acts eerder vandaag. Jammer, maar toch een erg goed optreden van niemand minder dan Junkie XL. Wat een schril contrast met (live zingende, dat wel) Quincy. "Wie?" "Quincy, die van de Big Brother 'hit' 'Morgen Weer Een Dag'". "Oh, die.". Nee, dat wisten de meeste mensen op het Museumplein volgens mij ook niet.

Veel meer applaus was er voor de band met ex-Idols Roger (wat zal ie een hekel hebben aan die term), Intwine. Vooral hun eerste single 'Happy' doet het erg goed, het publiek zingt uit volle borst mee. Of eigenlijk vooral de dames, maar dat mag de pret niet drukken!

Dan, en ja daar wijd ik een aparte alinea aan, Idols runner up Jim. Ik kan niets anders zeggen dan dat die jongen gewoon echt goed kan zingen, net als Jamai eigenlijk. Je moet van de muziek houden en de meeste mensen hebben ook meer iets tegen het principe van Idols dan de artiesten zelf, maar zingen, sjongejonge dat kan Jim zeker.


Dat kunnen we helaas niet zeggen van DJ Boozywoozy. Dat ze daar nog geen Magix programma van hebben gemaakt begrijp ik niet, want als er iets klinkt als dertien in een dozijn dan is hij het wel. Goed verbloemd met een ontzettende ruk MC (ik kan het echt niet anders zeggen, compleet waardeloos) en een gelukkig veel betere zangeres is ook dit optreden nauwelijks een toppertje.

Ook de jongens van Di-rect (nee hoor, ik ben de Jamie gillers nog lang niet beu) geven een leuk optreden weg, Spike besluit om met gitaar en al gewoon even van het podium af te springen en moet daar door security mensen weer opgeduwd worden, maar ach da's spontaan en dus leuk. Het publiek klapt en zwaait enthousiast met de handen voor Di-rect en alsof dat opgemerkt wordt breekt bij De Gebroeders Ko ("Ik heb een toe-toe-toeter") de zon door!

Zangeres Do (degene die iedereen eigenlijk alleen maar kent van dat ene nummer van DJ Sammy & Yanou en daardoor een TMF Award kreeg uitgereikt voor Beste Nieuwkomer) treedt nog even op (en ze kan heus wel zingen, zo blijkt weer), gevolgd door DJ Jose vs. G-Spott. Uiteindelijk zijn vlak voor het optreden van de Evers Staat Op Band de batterijen leeg en de voetjes moe en besluiten we voor de grote drukte op het Centraal Station weer naar huis terug te keren.


Wat we hebben gemist? Eens denken, Brainpower bijvoorbeeld (inclusief motor), Xander, Tooske en Bastiaan en Guus Meeuwis. Maar 's avonds waren de drie grote optredens (ieder een uur) van Rowwen Heze, Van Dik Hout en afsluiter DJ Jean. Die laatste mocht, waar alle andere feesten om negen uur zijn afgelopen, tot tien uur doordraaien!