DVD Review: Slipknot - Disasterpieces
Ze beginnen met People = Shit, het eerste nummer van hun nieuwste album 'Iowa'. Op de hoes staat vermeld dat de band camera's op hun maskers bevestigd had gedurende het concert. Tijdens het eerste nummer merk je dat je daardoor zeer speciale beelden krijgt, want percussionist Chris maakt een stagedive die je vanaf de sprong tot de landing op het publiek meemaakt, geweldig! Zonder het publiek ook maar een moment rust te gunnen knalt de band door naar Liberate en de eerste single van 'Iowa'; Left Behind. Daarna vraagt zanger Corey of ze wat harders willen; natuurlijk willen ze dat! Eeyore, het nummer wat op die reactie volgt, kende ik eerst niet en ik dacht in eerste instantie dat het een cover was; maar ik bleek het nummer gewoon te hebben, het was de hidden track op de Digipack versie van de eerste CD. Het is wel meteen gebombardeerd tot mijn favoriete Slipknot nummer, wat een knaller. Tijdens het nummer blijkt dat Joey niet op zomaar een drumplateau zit; het begint namelijk rond te draaien, als je dacht dat dat speciaal is, verderop wordt het nog veel gaver. Voordat de band begint aan mijn favoriete nummer van 'Iowa', Disasterpiece, zien we hoe de roadies het podium opbouwen en krijg je ook al een sneak preview van wat het drumplateau van Joey allemaal kan.
Na Disasterpiece krijgen we beelden te zien van de soundcheck. Daar zie je ook dat de bandleden zichzelf echt niet willen laten zien als ze "Slipknot zijn", want de gezichten zijn geblurred. Na deze tweede intermission komt Purity, een voor Slipknot relatief rustig nummer waarin Sid (#0), de DJ, lekker veel te doen heeft, ook in het daarop volgende nummer Gently zien we Sid veelvuldig aan het werk. Daarna krijgt Sid zelfs de mogelijkheid om zichzelf van z'n beste kant te laten zien tijdens z'n solo, welke voor een groot gedeelte te zien is vanaf de camera die op z'n masker zit. Een drum 'n bass beat wordt gestart, tijd voor Eyeless dus. Na Eyeless is er weer een intermission, nu met beelden van de signeersessie die de band hield voor het concert. Hierna volgt de drumsolo van Joey, en wat voor een. Het plateau gaat omhoog, kantelt en draait ook nog eens rond. En daarna volgt weer een intermission, je ziet de band hun maskers opdoen en de camera's erop bevestigen.De band staat weer op het podium en begint aan My Plague, het nummer van de Resident Evil soundtrack, gevolgd door New Abortion en The Heretic Anthem. Vanaf nu vergeten we dat 'Iowa' bestaat en worden er alleen nog maar nummers van de eerste CD gespeeld. Tijdens Spit It Out wordt een Slipknot traditie in stand gehouden, het publiek moet gaan zitten terwijl de DJ aan het crowdsurfen is. Als bijna het hele publiek zit gaat de band verder met spelen en bij het schreeuwen van "Jumpdafuckup" springt heel het publiek op om weer los te gaan, het blijft heel speciaal om dat te zien.
De grootste hit van de band, Wait And Bleed, volgt. Na de laatste intermission, waar we de band zich zien aankleden en de laatste beetje make-up op zien doen, volgen (sic), het intro van de eerste CD en het laatste nummer van het concert Surfacing. De band verlaat het podium en het publiek verlaat de zaal, wat een concert.Het beeld (in 16 : 9 formaat) is werkelijk prachtig, heel zuiver, weinig compressiefouten en een mooi kleurbereik. De beelden van de camera's op de maskers en op de gitaren zijn iets minder van kwaliteit, maar da's op zich best logisch. De beelden van de intermission zijn door een paar filters heengejaagd, zodat je expres wat meer last hebt van filmgrain e.d..
Over het geluid kan ik heel duidelijk zijn, dit is een van de betere geluidsporen die ik tot nu toe op een muziek DVD heb gehoord, vooral mijn subwoofer had het af en toe erg zwaar te voorduren. Je hebt echt het idee dat je erbij bent, overal komt geluid vandaan.
