CD Review: Krezip - Days Like This

Ik had de cd natuurlijk allang geluisterd voor ik aan deze review begon en dan is het moeilijk om niet meteen naar het luistergedeelte te skippen. Wat is dit een heerlijke cd! Ik vond het vorige Krezip album al geweldig, maar het klinkt allemaal nu nét even steviger, gevoeliger, volwassener.

Om maar te beginnen met het enige negatieve punt in deze review: als je ze live hebt gehoord en luistert naar de cd, valt het altijd iets tegen. Krezip straalt steeds als ze op het podium staan zoveel energie uit, dat wat je erna ook luistert, wel tam moét klinken. Gelukkig hebben de nummers op zich ook al genoeg energie om de Repeat knop op de cdspeler zijn werk te laten doen. Ik geniet!

Het album bevat 12 tracks en is met een totale tijdsduur van net geen 40 minuten vrij kort. Vreemd genoeg merkte ik dat pas toen ik de tracklist opstelde voor deze review, voor mij geen nadeel dus.
Days Like This begint met de single You Can Say, die de meesten al wel zullen kennen. Onmiskenbaar Krezip, maar toch anders dan wat ze tot nu toe hebben laten horen. Snel, maar geen punk, gitaren met veel effect, zondermeer een catchy nummer en naar mijn mening een prima eerste single.

Take It Baby gooit er nog een schepje bovenop en klinkt een stukje agressiever. Gentle is één van de al wat oudere nieuwe nummers en werd gespeeld op de laatste optredens van Krezip vorig jaar. Promise, één van de weinige rustige nummers op de cd, wordt de nieuwe single die half november zal worden uitgebracht. De link met I Would Stay zal zijn gelegd door de platenmaatschappij, die hoopt dat dit nummer het net als I Would Stay goed zal doen, op zichzelf, maar ook voor het album. Ik kan me dit goed voorstellen, het is absoluut het sterkste rustige nummer op Days Like This.

What It Takes en Days Like This (jawel, de titeltrack) zijn allebei weer iets steviger, maar vallen niet echt op. Don't You Feel Afraid doet dit wel, en is naar mijn mening één van de betere nummers op de cd. For Sure is weer een rustig nummer, waar Jacqueline wordt begeleid op gitaar, in tegenstelling tot Promise, waar de begeleiding op piano de belangrijkste is. Mine en There It Goes zijn allebei weer wat stevigere nummers, maar niet snel. Hierna volgt More Than This, die zijn oorsprong vindt in dezelfde tijd als Gentle.

Een hele mooie afsluiter is That'll Be Me, pure jazz compleet met de trompet van Mike Booth van De Dijk.