Film Review: A.I.: Artificial Intelligence

We schrijven het jaar 2050. Door het broeikaseffect zijn grote delen van de ijskappen gesmolten. Amsterdam en Venetië zijn onder de zeespiegel verdwenen. De topjes van de Twin Towers herinneren nog aan de plek waar ooit New York lag. Om energie te besparen laten de overgebleven mensen veel werk verrichten door zogenaamde
mecha's, uiterlijk niet van mensen te onderscheiden robots. Ze zijn zich bewust van hun bestaan en hebben artificial intelligence, kunstmatige intelligentie. Emotie is echter nog steeds iets onprogrammeerbaars gebleken. Totdat Cybertronics Manufacturing met een nieuw prototype komt, David genaamd. Hij is de eerste robotjongen die kan liefhebben. David wordt geadopteerd door een werknemer van Cybertronics en zijn vrouw.

Gaandeweg blijkt dat liefhebben toch niet zo eenvoudig is. Wil een machine van een persoon kunnen houden, dan moet die persoon ook van een machine kunnen houden. Maar mensen kunnen niet van machines houden, is de conclusie die David trekt wanneer hij door zijn moeder wordt achtergelaten in het bos. Samen met de Gigolomecha Joe besluit hij de Blauwe Fee te zoeken. Alleen zij kan er voor zorgen dat mensen van hem gaan houden: alleen zij kan hem veranderen in een echt jongetje...