Unravel

Soms wordt er een spel voorgesteld waar je gewoon verliefd op wordt. Unravel was voor ons niet te zien op E3, maar was wel in volle glorie te zien en te spelen op Gamescom. En ik ben verliefd. In Unravel maken we kennis met Yarny. Een oude vrouw kijkt uit een raam en verzet een foto van een baby en pakt een bolletje wol op. Als ze weggaat, rolt het bolletje wol uit het beeld weg. Niet veel later verschijnt Yarny. Het figuurtje is het symbool voor liefde en de draad die iemand met een ander verbindt. Yarny gaat op zoek naar wat de vrouw mist.

Een bijzonder detail: Yarny zal zelf steeds dunner worden omdat hij wegloopt van de vrouw en draad verliest. Hij zal dus steeds nieuw wol moeten vinden om verder te kunnen. In deze puzzelplatformer gaat het dus om verkennen, maar dan op een zo efficiënte mogelijke manier omdat je anders geen draad meer hebt om verder te geraken. Met het touw in zijn hand kan Yarny een lasso werpen om op lastig te bereiken plekken te komen. Ook kan hij knopen leggen en zo bruggen bouwen om objecten te verplaatsen. Deze objecten heeft hij weer nodig om verder te geraken, als er bijvoorbeeld een veel te hoog obstakel genomen moet worden.

In de speelbare demo van Unravel is er op een gegeven moment bijvoorbeeld een kleine kuil. Aan het einde van die kuil kun je een lasso werpen, maar het enige dat er gebeurt is dat er water in die kuil loopt. En Yarny kan niet zwemmen. Door iets verder terug appels in de kuil te duwen, blijven deze drijven op het water en kan Yarny wel verder op zijn zoektocht. Alle puzzels zijn gebaseerd op natuurkunde. Dus gewicht, drijfvermogen en zelfs de wind helpt je mee, of tegen. Op een gegeven moment hang je zelfs aan een kite, die je door de bomen heen moet manoeuvreren, zodat je meteen een stuk verder op je zoektocht bent. Er zijn verschillende omgevingem, elk weer met eigen uitdagingen. Zo speelden de puzzellevels zich af in een bos, maar ook bij de zee, waar Yarny het lastig heeft met de golven die zijn leven soms wel erg aan een zijden draadje laten hangen.

Grafisch is Unravel fantastisch. De textures, de belichting, de achtergronden, het zit vol detail en datzelfde mag gezegd worden van Yarny. Het beestje praat niet, maar je krijgt er al in korte tijd een band mee. En dat is ook de bedoeling van de makers: je moet willen zorgen voor Yarny, het spel moet je pakken in plaats van de zoveelste puzzelgame te zijn. Er zijn dan ook momenten waar Yarny stukjes flashbacks krijgt van wat hij eigenlijk zoekt.

Op het eerste gezicht ziet het er allemaal makkelijk uit. Toch is er veel trial and error omdat je soms met heel precieze timing moet lasso werpen of op tijd tijdens het zwaaien aan een draad moet loslaten. En zoals ik merkte tijdens het spelen, soms kom je draad tekort en heb je blijkbaar ergens iets verkeerd gedaan. Soms is dat omdat je bij een collectible wilde komen en daarvoor net wat meer draad nodig had, soms omdat je een puzzel met te veel draad hebt opgelost. Je kunt terug en de knopen weer losmaken, zodat je weer draad hebt om te proberen de juiste oplossing te vinden.

Unravel is mooi, uitdagend en vooral heel sfeervol. Yarny is voor mij nu al meer dan een bolletje wol, ik wil weten wat hij zoekt, ik wil hem niet laten verzuipen en ik wil zorgen dat Yarny weer gelukkig wordt. Coldwood Interactive staat niet bekend om eerdere goede games, maar dit zou wel eens hun doorbraak kunnen worden. Het is niet voor niets dat Electronic Arts met ze in zee gaat en Unravel graag uitbrengt. We moeten nog even wachten, want we mogen pas ergens in het eerste kwartaal van 2016 touwtrekken. Unravel komt uit op PlayStation 4, Xbox One en pc.