Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit
Gespeeld op PlayStation 3. Ook beschikbaar voor Xbox 360 en pc.
Soms heb je van die momenten in je leven dat je helemaal geen zin hebt in prachtige omgevingen, schitterende en meeslepende verhaallijnen en meer van dat soort gekkigheid. Nee, soms wil je gewoon alles over de top, complete absurditeit en allesbehalve wat passend is in de normale grote-mensenwereld. Al wandelend over de E3-beurs ben ik in Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit een spel tegengekomen dat prima binnen dit soort momenten past.
Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit is afkomstig van Arkedo Studio en wordt uitgegeven door SEGA. Het verhaal draait om Ash, een demonisch konijn en prins van de hel. Als er belastende foto’s worden gemaakt van Ash en zijn rubberen badeend dreigt zijn reputatie als kwade prins in het geding te komen. Hij begint dan ook een klopjacht door de hel op degenen die in het bezit zijn van deze foto’s.
Het spel is in de basis een simpele plaformer. Je begint als speler met niets dan de kleren die je aan hebt en baant je een weg door het level. Hierbij moet je vooral de puntige en uitstekende voorwerpen vermijden. Gaandeweg krijg je hulp van wat mensen waarbij zij je voorzien van wapens die je helpen je vijanden te verslaan. Zo krijg je bijvoorbeeld in het begin een soort grote cirkelzaag die ook dienst doet als motor. Hiermee kun je de obstakels in de levels uit de weg ruimen, maar ook de eindbazen verslaan. Later komen hier ook nog absurd grote raketwerpers bij en wat nog meer.
De gameplay is heel simpel gehouden. Iets wat men volgens de makers ook vanaf het begin voor ogen hadden met het spel. De besturing is door elk mens met voldoende grijpvermogen om een controller vast te houden uit te voeren. Het gaat dan in dit spel ook niet om de hoge moeilijkheidsgraad of om de bijzonder grote uitdaging. Het gaat puur om de lol en de absurditeit.
De wereld ziet, zoals je mag verwachten van de hel, er rood verlicht uit van het vuur. Met je cirkelzaagmotor baan je je een weg over wegen, voor zover je het wegen kunt noemen, maar tot op zekere hoogte ook over muren. Tussendoor zweven en kruipen er allemaal nare beestjes, die je het eigenlijk alleen in het allereerste begin lastig maken. Met de cirkelzaagmotor hoef je er namelijk alleen maar overheen te rijden en ze zijn dood.
Wat vooral opvalt in Hell Yeah! is de gore. Er zijn maar heel weinig spellen in mijn geheugen waar meer bloed over je beeldscherm spat dan bij Hell Yeah!. Toch, als het er niet zou zijn zou je het waarschijnlijk nog gaan missen ook. Elk level heeft een aantal tussenbazen die je moet vinden en verslaan om bepaalde doorgangen naar de rest van het level te openen. Aan het eind van het level vind je uiteraard een eindbaas. Deze eindbaasgevechten zijn heel leuk gedaan en duren natuurlijk een stuk langer dan de overige gevechten. Toch is ook hier de moeilijkheidsgraad bijna verwaarloosbaar. Het blijft de makers blijkbaar echt in alles om lol en vertier gaan.
Aan het eind van mijn korte speelsessie kwam ik tot de ontdekking dat ik mij uitermate heb vermaakt met Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit. Toegegeven, je moet absoluut wel fan zijn van mega-absurd en betekenisloos vertier. Als graadmeter zou ik willen neerleggen dat de tekenfilmserie Ren & Stimpy je niet vreemd moet zijn. Het is geen moeilijk spel, maar absoluut vermakelijk. Mocht je op zoek zijn naar een stukje kort, zinloos en absurd vertier op je console, dan is dit spel een absolute aanrader. Er is nog geen definitieve releasedatum bekend, maar Hell Yeah! Wrath of the Dead Rabbit komt in de zomer van 2012 als digitale download uit op Xbox 360, PlayStation 3 en pc.