The Unfinished Swan
Exclusief op PlayStation 3.
Soms kom je zomaar opeens een spel tegen waar je nog nooit van hebt gehoord en waarvan je geen idee hebt wat het inhoudt. Als je dan eenmaal aan het spelen bent, blijk je één van die spellen in handen te hebben die de pareltjes zijn onder de indiegames. Zo’n zelfde ervaring had ik op de E3 bij het uitproberen van The Unfinished Swan. Een spel waarvan ik de naam wel een keer voorbij had zien komen, maar die mij bij het spelen in een wereld van verbazing heeft weten te brengen.
In The Unfinished Swan draait het om het leven van een klein jongetje die op jonge leeftijd wees wordt. Zijn moeder maakte haar hele leven schilderijen, maar had de merkwaardige eigenschap om ze nooit af te maken. Bij de verhuizing naar het weeshuis mag de jongen één schilderij van zijn moeder meenemen en hij kiest voor een schilderij van een onafgemaakte zwaan. Op een avond in zijn kamer merkt de jongen op dat de zwaan is verdwenen uit het schilderij. Als hij dan ook nog eens in de muur een kleine deur ziet gaat zijn grote avontuur op jacht naar de zwaan beginnen. Met een hele duidelijke inspiratie vanuit Alice in Wonderland ga je van start in de wereld van The Unfinished Swan.
Het spel is in feite één grote ontdekkingsreis, zowel voor de speler als de hoofdpersoon in het spel. De wereld waar de jongen in terecht komt is zoals de schilderijen van zijn moeder. Als speler betekent dit dat je in het begin kijkt naar een groot wit scherm met een klein spoor van oranje zwanenpootafdrukken. Met de Move-controller in de hand kun je ballen zwarte verf afvuren. Op deze manier maak je de omgeving op een hele bijzondere manier duidelijk. Zo zie je opeens de contouren van een tuinhek onder de zwarte verf opdoemen of merk je opeens op dat er een muur voor je staat en dat je dus de hoek om moet lopen. Heel bijzonder is het om op een gegeven moment te zien dat je voor een vijver staat waar de verfballen in blijven drijven, maar waar wel plotseling zwarte vissen uit omhoog springen. Voor de mensen overigens die geen PlayStation Move hebben, is het spel ook te spelen via de Dual Shock-controller.
Uiteindelijk komt je tot de ontdekking dat je in een bijzonder koninkrijk bent beland. Op een aantal plaatsen kom je een soort aanplakbiljet tegen waar een stukje over de geschiedenis van de wereld wordt verteld. Zo kom je steeds meer te weten over de wereld waar je in bent beland. In een ander level van het spel zie je de wereld opeens wel goed omlijnd voor je en schiet je geen verfballen meer met de controller, maar waterballen. Zo voorkomen de makers dat het spel eentonig gaat worden en blijft het spel alleen maar meer boeien.
The Unfinished Swan heeft mij bijzonder weten te grijpen. Al snel kwam ik in een mindset waarbij ik eerst de wereld om mij heen wilde onthullen en ontdekken, ondanks dat ik al de route had gevonden die ik moest volgen. De afwisseling in de soorten ballen die je afvuurt houdt het spel en de puzzel- en ontdekkingservaring interessant. Met een verhaallijn die door de hints in de spelwereld steeds meer vorm krijgt weten de makers de spelers een unieke ontdekkingservaring te bieden. Met een gameplay van ongeveer drie uur is het zeker geen groot spel. Aangenomen dat dit ook geen spel gaat worden waar je vijftig of zestig euro voor moet betalen is het, afhankelijk van de uiteindelijke prijs, een ervaring die je eigenlijk niet zou mogen missen.