Spec Ops: The Line
Gespeeld op Xbox 360
Ook verkrijgbaar op PlayStation 3 en pc
De Spec Ops-serie zal bij weinig mensen een belletje doen rinkelen. Er zijn acht games uitgekomen in vier jaar tijd, maar dan hebben we het over de periode 1998 tot en met 2002. De spellen werden niet erg goed ontvangen en rondom de serie bleef het jarenlang stil. In 2001 heeft Take Two de rechten overgenomen en pas dit jaar komt dochteronderneming 2K Games na jarenlange radiostilte met een negende game in de Spec Ops-franchise. Spec Ops: The Line wordt gemaakt door het Berlijnse Yager Development. Erg grote titels hebben ze nog niet op hun naam staan, maar dat kan dit jaar veranderen. De game is geïnspireerd door het boek Heart of Darkness van Joseph Conrad dat eerder de film Apocalypse Now heeft opgeleverd.
Spec Ops: The Line draait in eerste instantie om een reddingsactie. De 33e divisie onder leiding van kolonel John Konrad is het meest onderscheiden bataljon van het Amerikaanse leger. Ze staan bekend om hun dapperheid en humanitaire inspanningen. Toen de eerste storm Dubai verraste, gaf Konrad vrijwillig zijn 33e divisie op de burgers te helpen met evacueren. Hun hulp werd geaccepteerd, maar wanneer de stormen verergerden, gaf het ministerie van defensie kolonel Konrad de opdracht Dubai te verlaten. Hij negeerde die opdracht en zijn team stond achter hem. Konrad organiseerde een laatste karavaan om achterblijvers te evacueren. Maar ze waren nog niet onderweg of de zwaarste zandstorm ooit teisterde de stad. Noch van de karavaan, noch van het 33e bataljon werd iets vernomen.
De ooit zo luxueuze stad Dubai is ondertussen volledig vernietigd door zandstormen en er wordt aangenomen dat er geen overlevenden zijn. Zes maanden later pikt men een noodsignaal uit de buitenwijk van de stad op van kolonel Konrad. Er wordt een Delta Recon-team op reddingsmissie gestuurd. Jij bent kapitein Martin Walker, leider van deze elite-eenheid. Jouw missie: kijk of er overlevenden bij de plek van het signaal zijn en haal ze uit de stad. Het zou een eenvoudig en kort spel worden als het alleen daarbij bleef.
Spec Ops: The Line onderscheidt zich van de zoveelste militaire shooter door het verhaal. De hoofdpersonage zal keuzes moeten maken. De lijn tussen goed en kwaad wordt op deze manier afgetast, kapitein Walker leert tijdens deze missie wie hij is en op emotioneel vlak verandert er veel. In het begin van het spel worden er nog grappen door het team gemaakt. Ze weten nog niet dat de stad allesbehalve uitgestorven is. Dat verandert al gauw als ze een soldaat uit de 33ste vermoord terugvinden. Afgeslacht door vluchtelingen uit de stad die van een persoon genaamd "The Radio Man" opdrachten krijgen via de enige muziekzender in de stad.
Een voorbeeld van zo'n keuze is het moment dat je contact hebt met je tegenstander via een walkietalkie. Er hangt een burger en een soldaat aan een brug. De een heeft water gestolen, de ander heeft bij het arresteren van de man de rest van de familie doodgeschoten. Er staan snipers gereed om ze neer te schieten, maar jij krijgt de opdracht: iemand mag blijven leven, kies wie door de ander zelf neer te schieten. Je kunt kiezen om een van de twee dood te schieten, waar je teamgenoten niet blij mee zijn. Je kunt vluchten van de sluipschutters om zo zelf geen dode extra op je geweten te hebben. Of je schiet de touwen van beide gevangenen kapot zodat ze kunnen proberen vluchten. Of als je echt een snel reactie- en richtvermogen hebt kun je met je team de vier snipers neerknallen. De makers beloven dat deze keuzes later ertoe gaan doen.
In het eerste gevecht merk je het al: gebruikmaken van je omgeving is een must. Je bent geen onoverwinnelijke Rambo die even de stad binnenwalst, alles kapotschiet wat maar beweegt en in slow motion kogels ontwijkt. Je moet dekking zoeken en om het leven wat gemakkelijker te maken ook opletten of er geen dingen in je omgeving te gebruiken zijn om je tegenstanders soms letterlijk in het zand te laten bijten. Zand is namelijk niet alleen de setting, maar ook een bruikbaar iets. Een granaat laat zand opstuiven dat je weer kunt gebruiken als een rookgordijn. Tegenstanders zien je slechter en zijn even ontregeld. Daar kun je gebruik van maken om ze zo met minder risico uit te schakelen. Zand zit overal en is zwaar. Zie je een etalage of appartement vol met zand: schiet een ruit achter de tegenstanders kapot en ze zijn zo hun eerst zo veilige dekking kwijt of worden zelfs bedolven onder het zand.
Naast jezelf heb je ook je twee teamgenoten. Luitenant Alphonso Adams is de specialist op korte afstand. Sergant John Lugo is een vertaler maar ook een specialist in het gebruik van snipergeweren. Deze twee soldaten kun je opdrachten geven om bijvoorbeeld specifieke doelwitten te doden. Ze gaan er dan niet als een dolle stier op af, maar zullen de veiligste weg zoeken. De AI van de game zal eerst kijken wie er het meest geschikt voor is. Het heeft weinig zin om Adams naar een verre tegenstander te sturen als Lugo het toekomstige slachtoffer zonder al te veel problemen kan sniperen. Om dit te doen moet Adams wel aanleggen en zal hij niet midden in een hevig vuurgevecht rustig gaan richten. Dat zou zelfmoord zijn.
De AI van de twee soldaten is voor zo ver te zien is prima. Ze zoeken inderdaad de meest veilige manier om iemand uit te schakelen en zoeken ook altijd dekking als ze onder vuur worden genomen. Mocht het toch ervan komen, dan kun jij of de nog staande teamgenoot, een gewonde teamgenoot reanimeren. Dit kost natuurlijk tijd, dus midden in een vuurgevecht is dit erg lastig. Met dit in het achterhoofd moet je dus goed kijken welke opdrachten je geeft.
Munitie is schaars in Dubai. Je kunt maar twee wapens meenemen en je moet continue wapens oppakken van de gedode tegenstanders, anders zit je binnen de kortste keren met een leeg magazijn. Jachtgeweren, AK-47's, snipergeweren en verschillende uzi's zijn te pakken. Een enkele keer ligt er een munitiekoffer bij een kamp of strategisch punt van de vijand. Voor de rest is het dus pakken wat je pakken kan. Voor je een kamer binnenstormt is herladen een heel verstandige keuze, want af en toe zijn de gevechten erg pittig te noemen en niets is irritanter, en vooral lullig, dan binnenvallen en merken dat je eerst moet herladen. Het zijn kleine details, maar die zorgen er wel voor dat je tactisch te werk moet gaan en niet als een malle elke kamer binnen kan stormen.
De tegenstanders zijn niet schaars in Dubai. De burgers hebben het niet zo op met de soldaten en al snel blijkt dat ze over veel wapentuig beschikken. In het begin is het allemaal nog behapbaar, maar al snel krijg je snelle vijanden die je met een mes te lijf gaan. Dat doen ze niet door snel op je af te rennen, waardoor ze makkelijk neer te schieten zijn. Net als de AI van je teamgenoten zijn deze tegenstanders ook niet gek en zoeken ze dekking of een veiliger pad om bij jou of je teamgenoten te komen. Werk aan de winkel dus om te overleven in de grote stad.
Spec Ops: The Line heeft een sterk verhaal met een psychologische tint. De game laat je af en toe gruwen van wat soldaten doen in de oorlog, zoals het verminken van mensen met witte fosfor. Het martelen wordt ook onder de aandacht gebracht en laat je er bij stilstaan. Grafisch ziet het er allemaal goed uit. De Unreal 3-engine doet zijn werk zoals we dat ondertussen kennen, met dit keer ook zand als hulp of soms als tegenstander. De sfeer maakt dit spel anders dan elke andere shooter, het zuigt je in het spel en zorgt dat je niet alleen weten wat de volgende ontdekking over de eerdere gebeurtenissen in Dubai gaat worden, maar daarnaast dat de hoofdrolspeler een psychologische groei doormaakt door jouw keuzes en de lugubere dingen die hij tegenkomt op zijn pad. We hoeven niet lang meer te wachten tot het zand tussen onze tanden knarst, want Spec Ops: The Line komt in maart uit voor Xbox 360, pc en PlayStation 3.