Prince of Persia: The Forgotten Sands
Iedere keer dat er wat over de Prince of Persia-games geschreven moet worden, lijk ik er als de kippen bij te zijn. De Sands of Time-trilogie op de vorige generatie consoles behoort nog altijd tot één van mijn favoriete series en ik was dan ook zo sceptisch als het maar zijn kan toen de eerste screenshots van een prins met een klauw in cell-shaded graphics op het internet verschenen. Uiteindelijk wist ik me over de nieuwe stijl heen te zetten en bleek de game ondanks zijn repetitieve karakter erg tof te zijn. De game liet mijn droom over een Prince of Persia in de sfeer van de Sands of Time-trilogie -maar dan met HD-graphics- helaas niet in vervulling gaan. Ubisoft heeft nu besloten om terug te keren naar de oude prins en ik heb alvast een paar uur mogen spelen met de beste vent. Prince of Persia: The Forgotten Sands neemt ons terug naar het oude Perzië, maar hebben we daar wel zin in?
Terug naar The Sands of Time
Allereerst moet ik even verduidelijken dat dit dus geen vervolg is op het in 2008 verschenen Prince of Persia. In plaats daarvan speelt de game zich weer af in de periode na The Sands of Time. Het gevreesde zand is weer vrijgekomen na een ongeluk waar de prins uiteraard bij betrokken was en de pleuris breekt uit wanneer een leger aan zandmonsters de stad overneemt. De enige manier om het leger te verslaan is door de twee delen van een medaillon bij elkaar te brengen. De prins heeft de ene helft en zijn broer de andere. Helaas voor de prins geniet zijn broer van de extra krachten die hij krijgt en is hij dus niet van plan om zijn helft af te geven aan de prins. Het leger van zandmonsters wordt aangestuurd door Ratash, een mythische demoon. En laat dit nu net de demoon zijn die de prins een kopje kleiner zal moeten maken. De game heeft overigens niks te maken met de film die deze maand in de bioscopen zal verschijnen, op de outfit van de prins na.
Vernieuwde combat
Al snel in de game maak ik kennis met het nieuwe vechtsysteem van Prince of Persia: The Forgotten Sands. Vergeet het vechten met de dagger of time, het oppakken van wapens en maken van dodelijke combinaties. Met een droevig gezichtje kijk ik nog even naar de Free-Form Fighting-poster van Prince of Persia: Warrior Within terwijl ik eenvoudige klappen uitdeel met mijn zwaard. Wat kun je dan allemaal wel deze keer? Naast de standaardslag is het ook mogelijk om de X-knop iets langer ingedrukt te houden voor een hardere slag. Tevens kan de prins een schop uitdelen om schilden weg te trappen of irritante vijanden op een afstand te houden. Tot slot heeft de prins de mogelijkheid om boven op de vijanden te springen waarna hij ze met een mooie slag neer kan halen. Het is erg jammer dat deze aanvallen nauwelijks te combineren zijn tot schitterende bewegingen zoals dit wel mogelijk was in Warrior Within. Waar moet The Forgotten Sands het dan wel van hebben? Dat is een vraag die de prins het beste kan beantwoorden met het tevoorschijn toveren van een tornado, het creëren van een schild bestaande uit zwevende brokken aarde en het uit de grond laten schieten van ijspegels. Juist, de prins kan ditmaal spelen met de elementen om zijn vijanden het leven zuur te maken. Ik weet niet exact welke aanvallen de game zal bevatten, maar de bovenstaande krachten die ik in de preview-versie tot mijn beschikking had zijn alvast erg tof. Vooral de tornado is een schitterende methode om de twintig zandskeletjes te verpulveren tot een zandstorm op schaal. Twintig zandskeletjes? Dat lees je helemaal goed. Ubisoft focust zich met The Forgotten Sands niet op één op één gevechten zoals in de voorgaande game. Deze keer zal je tot vijftig vijanden tegelijkertijd moeten bevechten, een uitermate welkome toevoeging.
