Nintendo Switch 2
Nintendo organiseerde de afgelopen maanden wereldwijd een aantal evenementen waarin gamers alvast persoonlijk kennis mogen maken met de Switch 2 en allerlei aankomende titels. Afgelopen weekend was Nederland eindelijk aan de beurt. Ik was bij de ‘Nintendo Switch 2: Experience: Amsterdam’ aanwezig en je kunt hieronder mijn eerste indrukken van de hybride console en een aantal games lezen.
Ik ben inmiddels dik in de dertig, maar het blijft toch wel altijd een magisch momentje: voor het eerst een nieuwe generatie gaming-hardware uittesten. Bij binnenkomst in de grote zaal die Nintendo voor het evenement had afgehuurd werd ons groepje game schrijvers en content creators gelijk richting allerlei Mario Kart World demo stations begeleid. Leuke game hoor, maar ik kon vooral niet wachten om de nieuwe Switch om mijn handen te hebben. De demo-begeleider merkte op dat ik afgeleid was en ik werd gesommeerd om beter te racen.
Even later kon ik ongemoeid en zonder extra beveiligingskabels echt Nintendo’s nieuwste handheld uitvoerig inspecteren. Het is onmiddellijk duidelijk dat het hier om een significante verbetering gaat. Allereerst moeten we iets erkennen: Nintendo maakt al heel wat jaren qua ergonomie en kwaliteit van de materialen geen top hardware. De Wii U GamePad werd veelal met goedkoop Fisher-Price speelgoed vergeleken, de 3DS lag niet lekker in de hand en de Joy-Cons van de originele Switch zijn een drama om mee te spelen. Met de Switch 2 komt Nintendo eindelijk weer eens met hardware die echt ‘premium’ aanvoelt.
Het eerste dat opvalt is hoe ongelofelijk solide de Switch 2 in je handen voelt. Ik heb me altijd een klein beetje geërgerd aan het feit dat de Joy-Cons van de originele Switch niet volledig vergrendeld kunnen worden. Je voelt ze vaak tijdens het gamen lichtjes bewegen, iets dat mij geen lekker gevoel gaf. Dat is wel anders bij de Switch 2, want dankzij de nieuwe magneetverbinding zitten de Joy-Cons nu echt muurvast. Je kunt ze ook doodsimpel ontgrendelen en vervolgens er weer in klikken. Dit voelde dermate goed dat ik het niet kon laten om het gelijk tien keer achter elkaar te doen.
De Switch 2 is niet alleen steviger natuurlijk, maar ook een stuk groter. Het scherm is 7,9 inch, een flinke upgrade vergeleken met de 6,2 inch van de originele Switch en de 7 inch van de OLED-versie. Ook andere elementen zijn groter, zoals de pookjes en de knopjes. Ten slotte is de Switch 2 ook zo’n honderd gram zwaarder. Voor mij als man met relatief grote handen is dit alles heel goed nieuws. Het is nog steeds geen ergonomisch meesterwerk, maar de Switch 2 is duidelijk al meer comfortabel dan zijn voorgangers.
De miniscule Joy-Cons van de originele Switch zijn zoals ik al zei een beproeving voor je handen. Ik heb ze al die jaren daarom eigenlijk enkel gebruikt als losse controllers bij multiplayer Mario Kart- of Smash Bros.-potjes. De nieuwe grotere en langere Joy-Con 2-controllers zijn net als de rest van de hardware een hele grote verbetering, al heb ik normaal gesproken nog steeds veel liever een Pro Controller. Toch is er dit keer een een extra reden om alsnog voor de Joy-Cons te kiezen: muis-controls.
De Switch 2 is zoals de naam al impliceert een relatief veilige opvolger. Nintendo kon het zich vanwege het gigantisch succes van het apparaat vanuit een kapitalistisch oogpunt niet veroorloven om grote risico's te nemen door met een compleet andere console te komen. Ik was daarom vooraf nieuwsgierig of Nintendo binnen dat meer conservatieve kader toch nog een vleugje innovatie of ‘magie’ kon brengen. De muis-controls zijn mijn inziens die belangrijke indicatie dat de gepatenteerde speelsheid van Nintendo-hardware nog niet het loodje heeft gelegd.
Ik hoor je al denken: “Hallo, ik speel mijn pc-games al decennia met een muis. Lekker belangrijk”. Ik snap waarom je dat zou denken, maar de Metroid Prime 4-demo toont bijvoorbeeld deels de potentie van Nintendo’s nieuwe functie. Je kunt in deze game op drie manieren Samus’ armkanon richten: traditioneel met het rechterpookje, door naar het scherm te wijzen met de gyro-sensor of met behulp van de muis-controls. Die laatste is met afstand de snelste en meest accurate methode. Het mooiste is dat je op elk moment van methode kunt wisselen. De game merkt dat zonder te hoeven pauzeren automatisch op en juist het schakelen tussen de verschillende methodes voelde fris.
Een ander feitje dat je niet mag vergeten is dat beide Joy-Cons als muis kunnen dienen en dus ook tegelijkertijd. Dubbele muizen! Dit speelconcept wordt getoond via Drag x Drive, de ietwat vreemde rolstoelbasketbal-game van Nintendo. Ik ben persoonlijk een beetje sceptisch over hoe lang deze titel leuk blijft, maar puur als tech-demo laat het in ieder geval de nieuwe control-mogelijkheid goed zien. En ja, het is ook gewoon cool dat je straks ports van echte pc-games zoals Civilization VII met toepasselijke controls kunt bedienen. Al met al verwacht ik dankzij de getoonde demo’s dat Switch 2-spelers veel vaker gebruik zullen maken van de Joy-Cons. Mijn enige zorgpuntje is dat de Joy-Cons in de muis-houding niet ergonomisch zijn en ik voelde na een paar korte demo’s al een beetje strakheid in mijn pols. Mensen die relatief snel RSI-klachten krijgen (zoals ik) moeten misschien hopen op een accessoire dat polsondersteuning biedt.
Het scherm van de Switch 2 heeft me trouwens ook verrast. Toen Nintendo aankondigde dat de Switch 2 een LCD-scherm zou krijgen waren veel mensen (waaronder ik) gelijk een beetje cynisch. We kunnen dus over twee/drie jaar weer een OLED-model verwachten? Dat gaat vermoedelijk inderdaad gebeuren, maar in de tussentijd is dit LCD-scherm zeker geen straf om naar te kijken. Sterker nog, het scherm oogt ontzettend kleurrijk. Het was grappig om op te merken dat dit scherm er steevast (veel) beter uitzag dan de monitoren die Nintendo voor de demo’s had geregeld.
Ook de HDR-functie viel positief op. Het is technisch gezien geen ‘echte’ HDR, omdat dit LCD-scherm niet in staat is om een groot dynamisch contrast te tonen. Eerlijk gezegd snap ik niet precies hoe ze het voor elkaar hebben gekregen, maar het HDR-effect was gelijk goed merkbaar en van toegevoegde waarde. De neon-lichten van Cyberpunk 2077 zagen er bijvoorbeeld extra indrukwekkend uit. Door dit en bijvoorbeeld ook het feit dat de Switch 2 120 fps kan ondersteunen voelt het toch echt als een modern systeem.
Ik zou graag naast de hardware ook meer over de games willen vertellen. Dat is alleen wat lastig omdat de demo’s meestal slechts tien of vijftien minuten duurden. Ik kan bijvoorbeeld op basis van een korte tutorial op dit moment weinig zeggen over de potentie van Donkey Kong Bananza. Het feit dat je de omgevingen zelf kunt slopen is in ieder geval erg tof, maar dit is typisch zo’n game waarin je moet zien hoe zo’n mechaniek zich ontwikkelt.
De grote blikvanger was natuurlijk gewoon Mario Kart World. Deze game was het meest prominent aanwezig en het is zoals verwacht gelijk erg leuk om te spelen. Nintendo had ook de nieuwe Knockout Tour-modus lokaal opgezet. In deze modus racen 24 spelers tegelijk en na elk rondje worden de vier spelers die laatste staan geëlimineerd. Iedereen die ik zag spelen werd meteen competitief. Er werd op grappige wijze luid geklaagd door racers die op het laatste moment door items werden geraakt en de laatste rondjes waren elke keer retespannend. Ik vermoed dat specifiek deze modus straks ongelofelijk populair wordt.
Mario Kart World wordt hoe dan ook gigantisch natuurlijk. Van zijn voorgangers zijn inmiddels bijna vijfenzestig miljoen exemplaren verkocht. Bijna iedereen die straks een Switch 2 koopt haalt bijna automatisch Mario Kart er ook bij. Persoonlijk ben ik ook enthousiast over de game, maar voor ik echt de loftrompet steek wil ik zien hoe het nieuwe open concept precies in elkaar steekt en of dat echt van toegevoegde waarde is.
Ten slotte waren er ook een hoop leuke ports aanwezig. Street Fighter 6, Yakuza 0: Director’s Cut, Hades II en meer. Ik moet eerst echt zien of er over een jaar of twee nog steeds allerlei ports voor de Switch 2 worden gemaakt — Nintendo heeft immers eerder voor voorgaande consoles veel ondersteuning beloofd. Deze eerste golf games zijn in ieder geval geen grote downgrade ten opzichte van de PS5-versies, dus als je de afgelopen jaren deze titels hebt gemist is dit geen verkeerd moment om ze uit te proberen.
Voordat ik afsluit moet ik natuurlijk ook even het prijskaartje van dit alles benoemen. De onthulling van de Switch 2 een maandje geleden werd een beetje overschaduwd door de hoge prijzen van zowel hardware als software die snel daarna werden bekendgemaakt. Ik kan niet in de portemonnee van andere mensen kijken, maar de gefronste wenkbrauwen zijn goed te begrijpen. Voor nu zou ik stellen dat de Switch 2-console in ieder geval qua specs zijn prijs goed rechtvaardigt. Maar is een game als Mario Kart World tachtig euro of meer waard? Zeker in het huidige economisch klimaat kunnen veel mensen dat niet zomaar ophoesten. Ondertussen verschijnen ook alternatieven zoals Game of the Year-kandidaten Blue Prince (€30) en Expedition 33 (€50) die veel goedkoper zijn. Het is ongetwijfeld een discussie die de komende maanden blijft aanhouden en ook groter is dan enkel Nintendo.
Het enige wat we voor jullie kunnen doen is straks reviews schrijven van de console en de games. Dan mag je zelf op basis daarvan (en andere reviews natuurlijk) bepalen of het allemaal het geld waard is. De Switch 2 en Mario Kart World zijn vanaf 5 juni beschikbaar.
