Kingdom Come: Deliverance II

Het heeft lang geduurd, maar we mogen eindelijk weer terug naar het middeleeuwse Bohemen met Henry. De eens zo klungelige zoon van een zwaardsmid is inmiddels een stuk volwassener geworden, en datzelfde zou je kunnen zeggen over de game zelf ten opzichte van zijn al zeer sterke voorganger.

Dat Warhorse Studios met Kingdom Come: Deliverance een unieke formule in handen heeft is evident. De eerste game van de Praagse studio gooide in 2018 hoge ogen alleen bleek tegelijkertijd dat een ultrarealistische, middeleeuwse survival RPG niet bij iedereen in de smaak valt. Zoals ik in mijn review destijds al schreef: Een open wereld RPG die zich afspeelt in de late Europese middeleeuwen, die realisme en historische accuratesse nastreeft, die volledig verstookt is van enige vorm van fantasy, dan moet je van goeden huize komen om een interessant product neer te zetten.

Een slordige zes jaar later, Deliverance II. FOK! kreeg het voorrecht om al mooi bijtijds met een preview build aan de slag te kunnen. We schrijven nu dus vast een klein voorproefje op de uiteindelijke review die later komt - we bespreken in dit stuk ook alleen de eerste, pakweg, 10-15 uur van de game. We zitten nog steeds in Midden-Bohemen in het hedendaagse Tsjechië, te midden van een bloederige campagne van de Hongaarse koning Sigismund. Laat ik alvast verklappen dat ik ten tijde van schrijven al 38 uur op de teller heb staan in mijn avontuur met Henry en dat we een onvergetelijk goede tijd hebben. Kingdom Come: Deliverance II is simpelweg een meesterwerk.

We pakken in dit tweede deel de draad op exact na de gebeurtenissen van deel 1. Henry is door al zijn intensieve ervaringen niet meer het boerensulletje waarmee we in 2018 begonnen maar is inmiddels redelijk 'battle-hardened'. Goed, hij heeft nog steeds een beetje een kneuzerig voorkomen en komt bij vlagen nog steeds lachwekkend naïef uit de hoek, maar dat is deel van zijn charme en ik zou het niet anders willen zien. Henry is nog steeds de lijfwacht van Hans Capon, Heer van Rattay en kasteel Pirkstein. Op papier dan, in werkelijkheid is de formele verstandshouding tussen de twee uitgegroeid tot een onafscheidelijke vriendschap. Met dit dynamische duo beginnen we aan KCD II.

De eerste indruk van dit spel, of je nou wel of geen liefhebber bent van de uitzonderlijke setting, kan niet anders dan betrekking hebben op het uiterlijk. Warhorse gebruikt voor KCD II nog steeds een gemodicifeerde versie van CryEngine en wat ziet dit er toch prachtig uit. Over deel 1 schreef ik ooit dat je het zou kunnen verkopen als 'walking sim'. Dit geldt dubbel en dwars voor de opvolger, het is simpelweg adembenemend hoe de omgeving, de natuur, is vormgegeven in deze game. Alles is nog weer net even iets scherper, iets groener, gedetailleerder dan het eerste deel.

Als je het eerste deel leuk vond dan is het vanaf minuut één al een feest van herkenning. Het is ongekend hoe Warhorse een, voor velen misschien wat ietwat saaie periode uit de geschiedenis, kan transformeren in een cinematisch spektakel waar menig filmregisseur nog een puntje aan kan zuigen, dit weet te combineren met een dosis écht goede humor, buitengewoon memorabele personages met steengoede stemacteurs en tegelijk gameplaytechnisch een supervermakelijk spel kan produceren. De cutscenes zijn geweldig, de muziek, geluidseffecten, stemgeluiden idem.

Als vanouds word je al zeer vroeg in de actie gestort, binnen mum van tijd bevindt een inmiddels als ridder uitgedoste Henry zich alweer aan de frontlinie van het zoveelste conflict tussen strijdende partijen in Bohemen. Het is opnieuw een speelse manier om je de game basics uit te leggen, zo krijgen we al oorlogvoerend bijvoorbeeld uitleg over het gebruik van de kruisboog, een nieuw type wapen. Dit hectische voorproefje waarin je als volwaardig ridder met ditto uitrusting even los kunt dient als een beknopte instructie over de game mechanics waarna je vrij snel enkele weken terug in de tijd gaat, je alles weer verliest en vanaf nul mag beginnen.

Denk eraan dat je genoeg eet, genoeg slaapt en niet ziek wordt. Zorg voor een charimatische indruk als je fatsoenlijk behandeld wil worden en mensen wil kunnen overtuigen, was je kleding en je bebloede gezicht voordat je audiëntie aanvraagt bij de baljuw. Als je eenmaal gebrandmerkt bent voor diefstal kun je respect en medeleven wel vergeten en ga je daarna weer de fout in dan wacht je de lus. Als je ergens wat jat, iemand knockout slaat of zelfs vermoord en je blijft in de buurt rondhangen dan zal je gegarandeerd tegen de lamp lopen. Onderhoud je bijlen en zwaarden op een sleepsteen, smeed je eigen wapens in een uitgebreide blacksmithing minigame, pluk je eigen kruiden en brouw je eigen potions in een nog veel uitgebreidere minigame, jaag op hazen, herten en wilde zwijnen, slacht ze, droog het vlees en neem dit verpakt mee zodat het niet te snel bedorven raakt. Leer geavanceerde combo's met je slagzwaard of hellebaard, versla de lokale dronkaards in dobbelspellen, hou rekening met een kater als je te diep in het glaasje hebt gekeken, dans en sjans met jongedames, lees boeken over politiek, retoriek of gevechtsvaardigheden. Rust uit met je hond bij een kampvuurtje of laat hem op wacht staan. Dos je paard uit met intimiderende harnassen en patrouilleer tussen nederzettingen om struikrovers op te ruimen en hun uitrusting te verkopen.

Dit is slechts een greep uit een gemiddelde speelsessie in KCD 2, waarvan veel herkend zullen worden uit het eerste deel, maar waar ook een heleboel nieuwe dingen bij zijn gekomen en misschien wel belangrijker, bestaande systemen en mechanics zijn opgevijzeld, kortom beter/leuker/mooier geworden. Bovendien betreffen dit typische 'freeroam'-activiteiten, graag zou ik willen vertellen hoe enkele geweldige story quests verliepen tijdens mijn eerste paar dagen in de game, maar we hebben beloofd nog niet te veel te verklappen uit de verhaallijn. Wel kunnen we verklappen dat KCD 2 ont-zet-tend veel in huis heeft om een absolute topper te worden. Het is zelden dat ik zo intens geniet van een computerspelletje en onderwijl ook compleet ondergedompeld word in het meeslepende, geloofwaardige achtergrondverhaal. Als het eerste deel je kon boeien zou een dag één aankoop een no-brainer moeten zijn, als je onbekend bent met de franchise, geef het alsjeblieft een kans op 4 februari, want dan verschijnt de game voor PC, PlayStation 5 en Xbox Series X.