Desperados III

Desperados is terug! THQ Nordic en Mimimi Games boden ons de mogelijkheid om de vonkelnieuwe Desperados III eens grondig op de proef te stellen met een zeer uitgebreide preview build voor de pc.

De eerste Desperados-game dateert alweer van 2001, toen het uitkwam voor pc en meteen opviel vanwege de vele gameplay-technische overeenkomsten die het had met het voortreffelijke Commandos: Behind Enemy Lines van twee jaar eerder. Mimimi Games, een relatief onbekende studio uit Duitsland, wist zichzelf in 2016 goed op de kaart te zetten met de titel Shadow Tactics: Blades of the Shogun. Ook die game maakt in veel opzichten op geraffineerde wijze gebruik van dezelfde technieken die we zagen in de oudere Desperados- en Commandos-titels. Dat de Duitse studio feeling had voor real-time tactics spelletjes bewees het dikwijls met Shadow Tactics: die game staat momenteel op 95% rating uit 10.000 reviews op Steam.

Desperados III lijkt dus in goede handen bij Mimimi en eigenlijk valt bij het opstarten van de game meteen al wel op dat er veel liefde en zorg in is gestoken. Muziek, stemmen, geluidseffecten, de tutorials en uitleg, de UI/interface, de menu's: het ademt allemaal wel kwaliteit. We trekken er in de preview build allereerst op uit met een bekend gezicht, John Cooper, tevens hoofdpersoon in eerdere iteraties. Cooper is nog altijd het archetype revolverheld annex premiejager met zwoele stem en ruig voorkomen. Het voelt meteen erg vertrouwd aan voor spelers bekend met het genre, een grote, fraai gedetailleerde omgeving vanuit isometrisch perspectief waarin we de blikvelden van de vele bad guys kunnen volgen terwijl die verschillende routineactiviteiten bezigen. Ditmaal kunnen we de camera gelukkig ook draaien, om vanuit verschillende kijkhoeken het strijdveld te bestuderen. De besturing is verder prima, met logische hotkeys voor bepaalde acties om eenvoudig en snel verschillende moves achter elkaar uit te voeren.

John Cooper heeft net als de rest van de personages een aantal unieke vaardigheden. Zo heeft hij een groot mes om geruisloos vijanden van dichtbij om te leggen en kan hij datzelfde mes gebruiken om van een korte afstand naar vijanden te gooien. Na een worp dient John zijn mes wel weer uit het levenloze lichaam van de ongelukkige te trekken omdat anders meteen twee vaardigheden logischerwijs onbeschikbaar zijn. Verder beschikt hij over twee revolvers die naar lieve lust geleegd kunnen worden op tegenstanders zodra hij gesnapt is of het stealth-element minder relevant is. Andere leden van John's booswichtenclubje, zoals Hector en Doc McCoy, beschikken weer over hele andere kunstjes zoals een reusachtige berenval om vijanden in te lokken en een Colt Buntline om schurken van enorme afstand te kunnen neutraliseren.

Tijdens het spelen komt al gauw een interessante tactische feature aan de oppervlakte, de showdown-modus. Hiermee kun je de game pauzeren om meerdere acties van verschillende personages achter elkaar te plakken, gelijkend aan de 'shadow mode' die sommigen zullen kennen uit Shadow Tactics. Niet zelden zal je dit moeten gebruiken om 'in sync' meerdere vijanden uit te schakelen, wat grote voldoening geeft en ook erg fraai in beeld wordt gebracht. Verder is het weer erg belangrijk om je sporen uit te wissen door lijken te verbergen in hoog gras, van een rots te mieteren of in de plomp te gooien. De barmhartigere spelers kunnen ook weer kiezen om vijanden op niet-dodelijke wijze uit te schakelen door ze bijvoorbeeld een knockout-punch te verkopen of te injecteren met een slaapmiddel, waarna ze met de welbekende 'hogtie' vastgebonden kunnen worden. Types vijanden verschillen ook weer, zo heb je bijvoorbeeld de ponchodragers die niet gevoelig zijn voor afleidingsmanoeuvres zoals gegooide muntjes of fluitsignalen. Deze stoïcijnse bandieten vergen derhalve weer een andere aanpak dan reguliere vijanden.

Grafisch is het allemaal wel in orde. Het is geen absolute next-gen kwaliteit maar Mimimi laat zien dat ze met de Unity-engine een prima ogende game kunnen neerzetten die qua artstijl bovendien ontzettend vertrouwd aandoet ten opzichte van eerdere iteraties, en dat is misschien nog wel belangrijker dan ontzettend gelikte graphics. Er zijn verder een aantal features waar we helaas nog niets over mogen vertellen maar die een leuk inzicht geven in hoe spelers missies hebben volbracht. Ook erg handig is de teller die vanzelf in beeld komt om aan te geven hoe lang het geleden is sinds je voor de laatste keer je voortgang hebt opgeslagen. Het is een soort aanmoediging om te save-scummen, iets wat je vooral op de hogere moeilijkheidsgraden ongetwijfeld veelvuldig nodig zal hebben.

De preview-build heeft ons in ieder geval zeer enthousiast gemaakt. De vertrouwde elementen die de eerste Desperados-game zo goed maakten zijn weer volop aanwezig en ook enkele nieuwe features dragen bij aan het speelplezier, vooral het combineren van verschillende gangleden en hun vaardigheden, al dan niet met de showdown-modus geactiveerd, is erg vermakelijk. Iedere missie is op talloze verschillende manieren te benaderen, er is wat dat betreft genoeg keuzevrijheid. Observeren, plannen, sluipen, en bij detectie overwegen of je met een ouderwetse shootout jezelf uit de brand helpt of toch weer even een eerdere savegame laadt. Dat is typisch Desperados, zoals de ontwikkelaar zelf ook gekscherend duidelijk maakte in de announcement trailer. Deeltje 3 moet deze zomer verschijnen voor PlayStation 4, Xbox One en pc.