11-11: Memories Retold

11-11: Memories Retold is een verhaalgedreven spel dat zich afspeelt tijdens de Eerste Wereldoorlog. De game wordt gemaakt in samenwerking met de beroemde studio Aardman en DigixArt, een studio die is opgericht door Yoan Fanise, bekend van Valiant Hearts: The Great War. Het spel brengt het verhaal van beide kampen in WWI tot leven, 100 jaar na de afloop ervan.

Kurt, een Duitse soldaat, gespeeld door de Duitse acteur Sebastian Koch, is een vader die aan het front vecht omdat hij zich aanmeldde om naar zijn vermiste zoon te zoeken. Harry, een Canadees, gespeeld door Elijah Wood, waagt zich nabij de frontlijn als fotograaf om de harde realiteit van de oorlog van nabij te kunnen vastleggen. Het plot van de game ontwikkelt zich rond deze twee speelbare personages, hun kameraden en hoe ze zich onderling verhouden in dit verhaalgedreven avontuur. Na het spelen van een korte demo mochten we met Yoan Fanise en Dan Efergan, creative director bij Aardman, zitten om wat meer te weten komen over 11-11: Memories Retold.

Hoe ben je op het idee van 11-11: Memories Retold gekomen?

Yoan: Het kwam uit een ontmoeting die ik had met iemand van Aardman die ik tegenkwam op het Games for Change festival in Parijs, drie jaar geleden. We hebben het gehad over Games for Change, wat we kunnen doen om games iets belangrijks te laten doen.

Dan: Game for Change is een overtuiging dat games meer zijn dan alleen entertainment, een game is een volwassen kunstvorm die invloed kan hebben, die mensen kan veranderen. Yoan sprak met Jake, mijn collega die Aardman ondertussen heeft verlaten. Hij is namelijk naar Afrika om de wereld te veranderen. Maar toen raakten de twee aan de praat over games.

11-11: Memories Retold - Paris (Foto: Bandai Namco)

Yoan: We wilden een spel maken over WWI, omdat we deze oorlog niet mogen vergeten. Na een oorlog is er een langdurige vrede, daarom denken we dat mensen vergeten waarom die oorlogen er waren. Laten we dat dus niet vergeten en videogames gebruiken om een jonge generatie daarover na te laten nadenken. Volgens velen zijn in de Tweede Wereldoorlog de nazi's de slechteriken en dood je gewoon de slechterik. Maar het is ingewikkelder, veel mensen willen geen oorlog, ze willen niemand doden en hebben geen reden om daar te zijn.

Dan: Als je eenmaal wint in een game door te doden, dan is het een heel ander gevoel omdat je er presteert, maar er zijn maar aan handvol mensen die echt plezier hebben in het werkelijk doden. Voor mij persoonlijk voelt het op dit moment dat de wereld meer gefragmenteerd raakt, mensen bouwen muren en de Britten zijn stom en proberen Europa te verlaten. Er gebeuren een hoop dingen. Zelfs 100 jaar na een oorlog, denk ik dat we moeten blijven herinneren. Aan het einde van de twee grote oorlogen liepen de mensen zich waarschijnlijk ook af te vragen hoe we dit in de toekomst kunnen voorkomen. Daarom is het belangrijk om daarover te praten in plaats van het geweld te verheerlijken.

Wat betekent de titel 11-11: Memories Retold eigenlijk?
Yoan: Het is niet alleen vanwege 11 november. Grafisch zie je twee kanten, dus je hebt beide visies van de oorlog en leert waarom de personages daar zijn. Je speelt ook een kat en een duif. Mensen denken eerst "waarom ben ik een kat aan het spelen?" Maar dan begrijpen ze dat je een dier bent. Oorlog is niets voor een dier. Als kat hoor je bomaanslagen en mensen schieten. Maar als kat maakt het je niet uit, stomme menselijke regels. Je enige zorg is eten en slapen.

Dan: Yoan leest heel veel documentatie, herinneringen en brieven, dat is zijn obsessie. Om die kleine emotionele momenten te vinden die zijn gebeurd tijdens de oorlog. Een van die feitjes was dat er veel katten aan de frontlinie te vinden waren omdat er muizen en ratten waren. De mensen brachten katten naar de frontlinie om dat ongedierte te bestrijden. Die katten begonnen te paren, dus je hebt al snel heel veel katten. Die katten gingen van de Duitse naar de andere kant, ze werden gevoed door mensen van beide kanten. Als een mens dat zou doen, zou hij worden gedood. Dat is een ongewoon interessante situatie.

Yoan: dat heb ik gebruikt als link naar de twee kanten. Op die manier kun je als speler naar de andere kant reizen door te lopen of te vliegen en dan kun je weer als de andere kant spelen.

11-11: Memories Retold - War (Foto: Bandai Namco)

Je bent gaan samenwerken met Bandai Namco, hoe is dat gebeurd?
Yoan: het kwam erna toen we al aan het idee van het project werkten. We ontmoetten Bandai Namco op een Gaming Festival. Ze waren benieuwd welk idee we hadden. Dat hebben we laten zien, al dachten we dat Bandai Namco meer focus op Japanse manga en anime heeft. Maar na de demo waren ze oprecht geïnteresseerd. Ze wilden het spel echt maken. Zelfs al is het niet het beste project om veel geld mee te verdienen.

Dan: Bandai Namco Europe was op zoek naar welk deel ze nog niet deden. Ze vonden het een goed idee om verhalen te vertellen via games.

Yoan: Videogames worden volwassener. Er is behoefte aan diversiteit, niet alleen shooters of spellen voor multiplayergames. Je hebt nu veel verhalende games, zoals Edith Finch en Firewatch. Ze zijn allemaal vrij eenvoudig op een manier, maar daar is een publiek voor. De huidige generatie gamers is meer bereid om verschillende soorten spellen te spelen. Ze willen van alles proberen in plaats van vast te houden aan één genre.

De stemacteurs zijn erg beroemd, hoe zijn jullie daar aan gekomen?
Yoan: De kracht van Bandai Namco. Dit is goed voor een spel als dit.

Dan: Het is wel cynisch, er zijn bedrijven die grote namen gebruiken om het PR-effect te krijgen. Voor ons was het niet de reden. De reden voor ons is dat het spel over emoties gaat. We hadden mensen nodig die veel soorten emoties met subtiliteit konden brengen, we hadden iemand nodig bij wie je hoort dat ze één ding zeiden, maar iets anders bedoelden. Dat moest er zijn om een geloofwaardig verhaal te brengen. Toen Bandai Namco zei dat er een kans is dat we voor dit niveau konden gaan, zeiden we natuurlijk volmondig ja. Ik denk dat het spel valt of staat met hoeveel je jezelf kunt inleven in de personages die je speelt.

Sebastian Koch wilde hier aan deelnemen, omdat hij veel Duitse oorlogsrollen speelde. Ik denk dat het script en het concept hem echt hielpen te geloven in dit project. Eljiah Wood is een gaming-geek, maar Sebastian was nog nooit in een spel te horen. Je realiseert je waarom ze beroemd zijn, omdat ze zo goed zijn in wat ze doen. Sebastian wilde drie dagen eerder gebriefd worden om het personage te construeren in plaats van op te duiken tijdens het opnemen en de regels voor te lezen. Hij wilde praten en begrijpen. Beide acteurs kwamen terug met nieuwe teksten. Ze waren van: "dit is wat ik nu voel, dus ik wil dit zeggen."

Yoan: Sebastian spreekt Duits, dus hij dacht van, in het Duits zou ik het zo zeggen, dan past het beter. De regisseur was een Duitser, dus hadden ze onderonsjes. Ik begreep niet alles, maar ik kon het voelen. Als je dan een aangepaste zin hoort dan voel je meteen dat deze zin erg krachtig is.

11-11: Memories Retold (Foto: Bandai Namco)

Hoe zit het met de muziek in 11-11: Memories Retold?
Yoan: We wilden klassiek en met echt instrumentarium. Abbey Road staat bekend om zijn akoestiek. Het is de beste van de wereld denk ik. Ik was er voor het eerst in mijn leven. Wanneer je de kamer binnenkomt en in je handen klapt, hoor je het al. Als je instrumenten zoals een piano bespeelt, is er volume en emotie. Je mag er alleen niets in de kamer veranderen of verplaatsen, alles staat er waarschijnlijk altijd zo.

Dan: 11-11: Memories Retold gaat over hoe we je het verhaal laten voelen. Waarom was het de moeite waard om in de muziek te investeren? De muziek is een snelkoppeling naar emoties. Toch heb ik de kracht van echte instrumenten onderschat. Ik hoorde de gedigitaliseerde versie voordat we de kans kregen om op te nemen. Het zou alleen een betere kwaliteit zijn als we het opnamen met echte instrumenten en dat is het dan? Ik had het zo mis. Door een mens achter de instrumenten te plaatsen veranderde alles. Ik heb het gevoel dat de mensen die speelden professioneel waren zoals de acteurs en wisten wat ze moesten voelen. En op de een of andere manier komt dat door.

De grafische stijl is erg opmerkelijk, ik had stop-motion verwacht bij Aardman?
Dan: We zijn het meest bekend om onze stop-motion. Dat we iets anders doen dan stop motion is voor ons intern minder verrassend. We zijn een animatiehuis, dus naast stop-motion komt er toch zoveel andere animatie uit de studio. We doen veel meer dan je denkt. Het uitbouwen van deze stijl voelde heel normaal voor ons. We werden geïnspireerd door de kunstwerken van de periode, impressionisme was in volle gang. We experimenteerden ook met modernisme en futurisme. Maar vanwege de hoekige vormen leek het op een game met heel weinig polygonen. Het spel gaat over interpretatie en je indruk en het emotionele gevoel ervan, dit soort zachtere geverfde stijl paste daar het meest bij. Je moet de personages interpreteren. Op een of andere manier laat het schilderij je als speler dat ook doen.

Onze art director heeft nog nooit een spel gemaakt, we hebben hem opzettelijk gekozen. Hij was naïef en wist niet wat hij af en toe van ons vroeg. We moesten de Unity-pijplijn behoorlijk verbouwen om de graphics te krijgen zoals het nu is. Elke seconde worden er een kwart miljoen verfstroken geschilderd. Daaronder zijn nog steeds polygonen, met eenvoudigere vormen. Je krijgt waardering voor een kunstenaar en de kleine keuzes die ze maken, een strook kan je zo gemakkelijk naar iets in een schilderij toe laten trekken. En dan probeert een computer dat te begrijpen terwijl alles verschuift en verandert en je de camera beweegt. Het was een stuk moeilijker. Onze artiesten moesten elk object en vorm van aanvullende informatie voorzien, zoals een soort verfstrook, hoe groot ze zijn, of ze nu tussen de frames bewegen of tussen frames lopen. We hebben een vlog over hoe je een machine moet leren schilderen als je meer wil weten. Zes weken geleden was het eindelijk klaar. De tools waren er al een paar maanden, maar toen moest de artiesten leren om het beste uit de tools halen, hoe belichting te gebruiken en dergelijke.

Wat gaan jullie nu nog doen?
Yoan: Gisteren hebben we afgesproken dat we niets meer aan de grafische stijl gaan aanpassen. Dus nu gaan we bugs opsporen en oplossen, de game verder oppoetsen en zorgen dat het zo mooi mogelijk kan zijn in de tijd die ons nog rest.

Bedankt voor jullie tijd en succes met de laatste loodjes om 11-11: Memories Retold af te krijgen!