Shadows: Awakening
Shadows: Awakening heeft een bewogen geschiedenis achter zich: oorspronkelijk kwam de game in twee delen uit als Shadows: Heretic Kingdoms, maar na het faillissement van de Duitse publisher BigComposer games bleef het steken op het eerste deel. Kalypso besloot de publishing van de franchise op zich te nemen, en het resultaat is Shadows: Awakening. Puddington woonde een demo bij van de game op gamescom.
De game draait om twee parallele werelden: de sterfelijke wereld en een onderwereld genaamd de Shadows, die bewoond wordt door demonen en monsters. Je speelt in in Shadows: Awakening met een zielenverslindend monster dat the Devourer heet, maar het grote probleem is dat je de sterfelijke wereld niet kan betreden. Hiervoor heb je de hulp nodig van puppets, die allemaal een klassieke RPG-archetype hebben: de warrior, de hunter en de mage.
De voornaamste shtick van Shadows: Awakening is dat je constant moet switchen tussen de twee werelden om vijanden te verslaan en puzzels op te lossen. In de Shadows staat alles – inclusief bewegende objecten en monsters – stil, maar kan je ze niet bevechten. Je kunt dit in je voordeel gebruiken door te switchen naar de Shadows wanneer het te heet onder je voeten wordt, om zo te kunnen ontsnappen en een nieuwe strategie te bedenken. Dat betekent niet dat the Devourer alleen maar kan rondlopen in de Shadows. Je kan ook de spells van the Devourer en de Puppet met elkaar combineren, zodat je bijvoorbeeld vijandige mobs kan beheersen.
Het switchen is het meest unieke aan Shadows: Awakening, want voor de rest is het een standaard hack-and-slash: monsters komen in grote hordes op je af, gaan gemakkelijk neer en droppen ontzettend veel loot dat je kan gebruiken. Ook is er een enchantingsysteem, waarmee je maximaal vijf enchants op je wapen kan zetten met behulp van artifacts, waardoor je vijanden makkelijker in mootjes kan hakken. Switchen tussen twee verschillende werelden die invloed op elkaar hebben vind ik wel een van de gaafste game mechanics, dus alleen al omdat ik nieuwsgierig ben naar die feature wil ik wel een poging wagen met Shadows: Awakening.
Ook vrij uniek is het karma-systeem dat Shadows: Awakening heeft, dat verdeeld is in vier catagorieen: mercy, cruelty, charity en greed. Wanneer je een sidequest doet zul je te maken krijgen met meerdere keuzes die je kan maken: als voorbeeld kon je er voor kiezen om het lijk van een vrouw te begraven, maar omdat er ook het sterke vermoeden bestond dat haar man (tevens de opdrachtgever) ook de moordenaar was, kun je er ook voor kiezen om hem bij de autoriteiten aan te geven.
Dat de game een karma-systeem heeft vind ik erg tof, maar waar de ontwikkelaar zich in de voet schiet is dat het systeem niet verplicht is en het expres daarom weggestopt heeft in de onderste regionen van je stat-overzicht. Waarom? Het lijkt me juist ontzettend interessant om morele keuzes te maken in een game die normaal gesproken alleen draait om het bevechten van monsters. Bovendien staat vast dat als je alle sidequests doet je qua karma weer op neutraal uitkomt, waardoor je actief sidequests zou moeten gaan vermijden om de karma te krijgen die je wilt. Het voelt alsof Shadows: Awakening om een van hun meest interessante features heen werkt, in plaats van dat het zijn potentie benut.
Desondanks ziet Shadows: Awakening er interessant uit voor iedereen die een hack-and-slash met een twist wilt en die iets meer achtergrond wilt dan alleen maar rammen, ook al zijn de dialogen met allerlei varianten op “dost thou” wel cringy.
Shadows: Awakening komt op 31 augustus uit voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.
