For Honor
Tijdens Gamescom 2016 werd For Honor gekozen als beste pc-game. Daarom begon ik enigszins gespannen aan de bèta. Hoe goed een game is, is vaak een kwestie van smaak en te hoog gespannen verwachtingen kunnen een degelijke game ook kapotmaken. Om de bèta te kunnen spelen op mijn PlayStation 4 moet ik ook inloggen bij Ubisoft. Verrassend, maar niet onoverkomelijk. Vervolgens komen de bekende boodschappen in beeld, dat het een bèta is en dus niet alles perfect werkt. Dan komt het introfilmpje. Prachtig stukje cinematiek, maar ik had deze reeds op FOK! gezien.
Je kan meteen een factie kiezen: viking, ridder of samoerai. Tijdens de game kun je na ieder potje van factie wisselen, dus je zit niet aan je keuze vast. Je kunt zelfs met een samurai meevechten aan de kant van de ridders. Het is uiteraard de bedoeling dat je alle klassen leert kennen en ontwikkelt. Vervolgens maak je jouw eigen embleem voor je schild. Er zijn hierbij absurd veel mogelijkheden, dus ik koos gewoon een willekeurig gegenereerd ontwerp.
Dan begint de tutorial waar je eerst leert blokken. Heel handig. De aanvallen zijn met R1 en R2, wat redelijk origineel is. Na de eerste tutorial ging ik meteen vechten. Ik raad hierbij iedereen aan meteen de tutorial voor gevorderden te doen, want daar worden enkele belangrijke moves besproken. Hieronder zie je gameplay van mijn eerste worstelingen met For Honor waarbij ik dus niet de gevorderden tutorial heb gedaan. Na een duel tegen de AI (beste van vijf rondes) speel ik de multiplayer vrij. Zoals je ziet ga ik veel te vaak onnodig dood, omdat ik simpelweg niet weet hoe ik een aanval kan counteren.
De spelmodus waar ik het meest in te vinden was is Dominion: met drie teamleden strijden tegen vier AI of andere gamers. In de maps zijn ook drie zones te veroveren: A, B en C. A en C zijn steeds in een hoek en B wordt door voetvolk heftig om gestreden. Als jouw partij A of C heeft veroverd, dan kun je door daar te staan je gezondheid aanvullen. Het voetvolk rond zone B lijkt op het eerste gezicht irritant, maar als je personage ver genoeg geleveld is, dan krijgt deze gezondheid en meer uithoudingsvermogen van het slachten van de vijandelijke infanterie.
Op dit moment heb ik zes verschillende maps gezien. Het is een groot voordeel om te weten hoe zo’n map in elkaar steekt, want er zijn vaak sluiproutes te ontdekken. Sommige van deze routes zijn op afstand af te sluiten of juist te openen.
Om het spel op te leuken zijn er ook Orders. Dit zijn opdrachten waar je extra xp en geld voor krijgt. Je kunt ook meer orders kopen met ingame geld. Let goed op de randvoorwaarden, want anders doe je al die moeite voor niets. Ingame geld gebruik je ook om uitrusting en andere klassen te kopen. Een klasse kost slechts 500 en dat is belachelijk weinig. Met gamen verdien je geld, maar ook uitrusting en wapens. Ook speel je patronen en materalen vrij voor je personages, zodat je jouw emblemen en tatoeages steeds weer kunt aanpassen. Opmerkelijk genoeg kun je jouw vechters niet aanpassen. Dus een raider is altijd een man en een peacekeeper is altijd een vrouw.
De gameplay is vermakelijk. Je werkt samen zoals in de multiplayer van Dragon Age: Inquisition en Mass Effect 3, maar dan met een veel uitgebreider systeem achter de schermen. Er zijn namelijk territoria, rondes en seizoenen. Je kan je buit (loot) omzetten in grondstoffen. Je kan je vaardigheden verder ontwikkelen en je wapens uitbouwen. Meestal doe ik dat niet en ros ik de ene game na de andere af. Als je namelijk eenmaal een goed team hebt gevonden online, dan is het gewoon fijn om meteen potje na potje af te werken en steeds weer “Victory” in het scherm te zien staan. De AI schaalt heel goed mee, of deze nu met jou meevecht of je tegenstander is.
Het blijft een bèta en zoals met bijna iedere multiplayer bèta is er dus lag. Dit valt het meeste op als er een speler bijkomt of weggaat. Dit is natuurlijk irritant, maar het is aannemelijk dat dit bij de release op Valentijnsdag is verholpen. Bij de langzamere klassen zoals een vanguard gaan de bewegingen erg log. Dat betekent dat als je in een aanval zit, het echt lang duurt voordat je eindelijk een blok kunt zetten. Je personage maakt eerst de volledige animatie af en sommige animaties duren echt veel te lang. Ook de meer wendbare klassen hebben hier last van. Het lijkt erop dat je jouw vechters door xp en vaardigheden sneller moet maken en dat dit bedoeld is om je te prikkelen om meer te spelen.
For Honor is grafisch een prachtgame en de gameplay is zeker erg leuk. Alleen komt alles op hetzelfde neer: hakken, duwen en verdedigen. Het is dan ook erg tof om te spelen, maar na een uurtje of drie ga je toch even iets anders doen. De boog kan niet constant gespannen blijven.
Ook ik (Fathom) mocht meedoen aan de bèta en ben het eens met bovenstaande. Hoewel de gameplay-actie zorgt voor veel vermaak en voldoening zullen ze toch met iets moeten komen om je vast te houden in het spel. Het nadeel kan inderdaad zijn dat je na een paar uur toch je controller aan de kant legt en er klaar mee bent. Je merkt wel dat je de volgende dag weer vol motivatie begint aan het spel. De chaos die er heerst is geweldig en ik kan niet wachten om aan de slag te gaan met de volledige versie. Hopelijk voldoet die aan alle verwachtingen en staan er heel wat uren speelplezier in het verschiet.
