Killing Floor 2

Tijdens Gamescom mocht ik zombies overhoop knallen bij Killing Floor 2. Dat klinkt als een voorrecht, maar ik ben absoluut geen fan van FPS. Gelukkig was dit niet de verhaalmodus, maar de multiplayer dus kon ik toch nuttig bezig zijn.

Om een of andere reden waren de singleplayer- en multiplayer-presentaties strikt gescheiden en konden wij alleen naar de multiplayer. Ik kan dus geen achtergronden geven over het verhaal, maar heb genoeg leuks te melden over teamplay.

Golf na golf
In de multiplayer ga je met een groepje een zone in en de bedoeling is dat je meerdere golven van zombies overleeft. Iedere golf is steeds een beetje moeilijker. Na elke golf heb je eventjes de kans om betere wapens te kopen, ouwe meuk te verkopen en je ammunitie aan te vullen. Gedurende iedere golf verzamel je ervaringspunten (XP), waarmee je toegang krijgt tot betere spullen. Dit gaf mij een beetje het gevoel van een MOBA, waar je ook steeds op nul begint en gedurende de strijd omhoog gaat in niveau. Een beetje, want dat is namelijk de enige overeenkomst die ik kon zien. De laatste golf heeft een eindbaas met minions die je moet verslaan.

Klassen
Net als in een degelijke MMORPG zijn er verschillende klassen die je kunt kiezen en die elkaar nodig hebben. Zonder een goede mix van vaardigheden red je de eerste golf niet eens. Je kunt kiezen uit acht klassen:

• Commando - waarmee je ook onzichtbare vijanden kunt zien
• Berserker – Tank die voor melee gaat met goed pantser
• Firebug – pyromaan met vlammenwerpers en molotovs
• Medic – healer met genezende granaten
• Gunslinger – gebruikt standaard twee pistolen
• Sharpshooter – sniper die ook met een kruisboog overweg kan
• Support – mix van Commando en Medic
• Demolition – Dynamiet en granaatwerpers

Tijdens de hands-on konden wij uit de eerste vijf kiezen. Ik koos de Berserker, want in melee hoef ik niet nauwkeurig te mikken. Dat was een goede redenering bleek later.

Lassen
We kregen een korte uitleg wat de bedoeling was en de sluizen werden opengezet met de eerste golf ondoden. Wij waren in een groot winkelcentrum en probeerden onze directe omgeving schoon te vegen. De map is behoorlijk groot en al snel raakten wij elkaar kwijt. Omdat de eerste golf eenvoudig is, stoorde dit niet. Er zijn behoorlijk wat deuren om je heen en het is verstandig om deuren dicht te lassen. Iedereen kan lassen in Killing Floor 2, dus dat scheelt. De zombies proberen de deur te slopen. Terwijl ze dit doen kun jij blijven lassen om het sloopproces tegen te gaan, maar zodra de deur stuk is, is deze niet meer te repareren. Het dichtlassen van deuren kan erg veel schelen. Je kunt hiermee de hoeveelheden zombies die je te verwerken hebt doseren. Uiteraard is het allemaal even wennen en de eerste keer dat we een deur hadden dichtgelast hadden we meteen een teamlid opgesloten met de zombies. Na iedere golf komen degenen die dood zijn gegaan weer terug in het spel, dus de balans was daarna snel weer hersteld.

Slow motion
Iedere keer als een teamlid een brute kill maakt zoals een headshot, dan vertraagt de tijd voor iedereen die in de buurt is. Daarbij worden de kleuren vervangen door grijstinten. In deze zogenaamde Zed Time kun je dan meer kills maken. Dat is de bedoeling in ieder geval. Omdat je natuurlijk nooit weet wanneer iemand iets doet wat de game fantastisch vindt, overvalt deze mechaniek je steeds. Het is mijn team geen een keer gelukt om hier nuttig gebruik van te maken voor combo’s. Een heldhaftig en tactisch terugtrekken lukte daarentegen prima.

Variëteit
Er zijn verschillende soorten zombies. De simpele vleeszakken zijn geen probleem, maar ook de ondoden hebben vlammenwerpers, kettingzaag-maniakken, messenspecialisten, onzichtbaren, kotsende papzakken, sirenen en kruipers. De laatste twee waren het irritantst. De sirenen kunnen je met hun gekrijs onbeweeglijk maken en ook maken ze jouw granaten onschadelijk. Kruipers zijn lastig, omdat je niet altijd naar de grond kijkt.

Inkopen doen
Als je alle zwachtelloze mummies hebt geholpen met hun oversteek richting Hades, dan haast je je naar een verzamelpunt. Met een zwevende pijl wordt duidelijk aangegeven waar deze is. Hier zie je jouw overleden teamleden weer terug, die gelukkig geen zombies zijn geworden. Je kunt vervolgens wapens en ammunitie inslaan. Omdat wij geen van allen bekend waren met de wapens, gingen we af op het oordeel van de ontwikkelaar. “Oh, die is vet! Ja, die ook, maar die ook. Nee die ene is beter in de laatste golf. Ooooh, die is ook cool…” Ja, het advies kon iets beter, maar ze waren in ieder geval erg enthousiast over hun game.

Sommige klassen moeten andere keuzes maken. Ik speelde als Berserker en gebruikte dus erg weinig ammunitie. Dat gaf mij de mogelijkheid om snel voor de Pulverizer te gaan. Dat is een grote pneumatische hamer met explosiegevaar. De Medic heeft weer keuze uit helende pistolen. Iedereen is weer helemaal gezond en de volgende golf begint.

Einde bij eindbaas
De samenwerking na de eerste golf was meteen een stuk beter, omdat je wist wat de bedoeling was. Ook hadden we eindelijk door dat de symbolen op het scherm onze teamleden voorstelden. De volgende golven waren erg vermakelijk en leuk. Maar aan alle goede dingen komt een eind en in dit geval was het eind in de vorm van een brute eindbaas. Deze reus van een zombie kon zichzelf onzichtbaar maken en wij hadden helaas geen Commando in het team. Ook had hij een granatenwerper als arm en werd hij extra sterk en snel als je zijn minions doodde. Je krijgt voordat hij aanvalt een hint wat hij gaat doen door de dingen die hij brult. In een chaotische omgeving met krijsende zombies, roepende teamleden, explosies en mitrailleurgeweld valt zo’n brul weleens weg en dat is erg ongezond.

Veel afwisseling
Tripwire Interactive werkt aan een modus waarbij je ook als de zombies kunt spelen. Zes zombies strijden dan tegen zes helden. Je kan ook in een team van zes spelers tegen de AI strijden en als je erg stoer bent kun je alleen de strijd aangaan. Ook wordt er gewerkt aan missies waarbij je een specifiek doel hebt, in tegenstelling tot ‘zorg ervoor dat niets meer kan bewegen’. Mods worden ondersteund en fans hebben al veel geproduceerd, zoals maps, wapens, variaties op spelmodi en cheats.

Conclusie
Het was erg leuk om te doen, maar net 20 minuten is te weinig tijd om Killing Floor 2 te kunnen ervaren. De gameplay zit goed in elkaar en het is lekker om even los te gaan. Ik kan mij voorstellen dat sommigen dit uren achter elkaar kunnen spelen, maar dat zie ik zelf niet zo zitten. Het is een hectische zenuwslopende bedoening vol vliegende ingewanden, groene kots, kogels en explosies. Als dat je ding is, dan heeft Killing Floor 2 je veel moois te bieden.

Killing Floor 2 is nu in early access en komt 18 november uit voor pc, Linux en PlayStation 4.