Tales of Berseria

Yasuhiro Fukaya en zijn nogal kleine spring-in-het-veld vrolijke tolk stelden Tales of Berseria aan ons voor. Helaas, we mochten de game zelf niet uitproberen. Gelukkig kregen we genoeg informatie om helemaal op de hoogte te zijn en konden we nog wat meer lospeuteren tijdens een interview.

De beste man was wat nerveus, want het was de eerste persevenement waar hij mocht presenteren. Als het om Tales of gaat is hij geen onbekende. Hij is begonnen als tester voor Tales of Destiny 2, en heeft daarna meegeholpen aan de kwaliteitscontrole van de vele titels uit de reeks. Dit keer staat hij aan het producer-roer en mag hij laten zien of hij de laatste game uit de reeks, Tales of Zestiria, verbeteren kan. Al die titels van Tales of lijken random, maar er is wel degelijk een betekenis voor het woord Berseria. Berseria is een verbastering van berserk. Het thema van het spel is dan ook emotie en gezond verstand. Er is altijd een verborgen bericht in een Tales of en dit keer is dat niet anders. Ze willen vertellen dat iedereen zichzelf kan zijn, dat je je niet hoeft te conformeren aan anderen.

Tales of Berseria vindt plaats in Midgand Sacred Kingdom, een machtig land dat bestaat uit een eilandengroep. De Wasteland is een plek die we al kennen, want die komt ook voor in Tales of Zestiria. Het spel vindt alleen een stuk vroeger plaats dan het vorige deel. In het land is er drie jaar voor het spel een mysterieuze ziekte onder de bevolking gekomen: Daemonblight. Mensen veranderen door deze vreemde ziekte in nietsontziende demonen, al zijn er enkelen die zichzelf blijven. Om de gezonde mensen te beschermen zijn er exorcisten, die demonen bestrijden.

Wij volgen Velvet Crowe, een jongedame van negentien jaar. Zij werd drie jaar voor de situatie in het spel erin geluisd door een persoon waar ze van op aan dacht te kunnen. Ze verloor haar ouders en haar linkerhand werd opgegeten door een vreemde kracht. Velvet heeft daardoor een wel heel aparte arm gekregen. Ze draagt om niet op te vallen een verband eromheen, zodat passanten niet meteen moord en brand schreeuwen dat ze een demoon is. Ze is uit op wraak, om de persoon die haar dit heeft aangedaan te laten boeten voor zijn daden.

Zoals in elke Tales of-game doet ze dit niet alleen. Als Velvet de donkere en emotionele kant van het verhaal voor haar rekening neemt, dan moet je Laphicet als het licht zien. Hij is een Malak, een ras dat volgens de exorcisten niet eens gevoelens heeft. Ze hebben wel magische krachten en worden over het algemeen misbruikt door de exorcisten om demonen te verslaan. Laphicet heeft dan ook geen eigen wil en kan niet zonder orders leven. Door met Velvet om te gaan leert hij eigen gevoelens te krijgen.

Rokurou is zwaardvechter met een enorm zwaard. Maar dat zwaard noemt hij zijn leven en gebruikt hij niet om een nog onbekende reden. Hij vecht het liefst met twee wapens. Hij heeft wel een probleem, hij is een demoon geworden. Toch blijft hij een vriendelijke gast die het wel kan vinden met Velvet, de hoofdrolspeelster. Eleanor is een nog jonge exorcist, een duiveluitdrijver. We zijn benieuwd wat zij van Rokurou en Velvet gaat vinden, maar de producer geeft wel aan dat ze achter Velvet aan is gegaan om haar te laten boeten voor haar aanval op Abbey, het instituut van de exorcisten waar zij bij hoort. Ze krijgen een nogal vreemde vriendschap. Eleanor komt in het team en speelt vooral het serieuze lid dat altijd het juiste wil doen.