Het dierenrijk grijpt de macht in Zoo
Onze planeet is de wereld van de mens. Niet omdat wij de enige levende diersoort zijn, maar omdat we nu eenmaal de andere dieren aan onze wil onderworpen hebben. Wij zijn de baas, en daar moet zelfs de koning van de dieren het maar mee doen. Maar wat als het dierenrijk besluit dat het genoeg is en langzaam probeert terrein terug te winnen?
In de tv-serie Zoo lijkt het er sterk op dat dat het geval is. Dieren vallen overal ter wereld mensen aan. Niet zoals ze dat al duizenden jaren willekeurig doen, maar slimmer, meer gecoördineerd, doelgerichter. Het is het begin van een mysterie dat afkomstig is uit het gelijknamige boek van James Patterson (en Michael Ledwidge), die ook zijn medewerking heeft verleend aan de serie. Deze onderzoekt het mysterie door vijf mensen te volgen, die elkaar in de openingsuren van het eerste seizoen ontmoeten en samengebracht worden om te achterhalen wat er op onze planeet precies aan de hand is.
De aanleiding hiervoor is vreemd gedrag van doodnormale dieren. Zo lijkt een groep honden in een stad samen te spannen om mensen in de val te lokken, verzamelt een groep katten zich onheilspellend bij een basisschool en laat een grote verzameling vogels zich ogenschijnlijk inspireren door de Master of Suspense, wanneer ze een lokale gemeenschap terroriseren. Maar het begint met een groep leeuwen in Afrika, die lijkt te jagen, niet voor voedsel, maar puur voor de lol.
Zoo heeft elementen van mysterie en horror. Het is een interessante variatie op het bekende thema van de mensheid die het gevaar van uitsterving in de ogen kijkt. Maar in plaats van bovennatuurlijke elementen, zoals zombies of andere van mensen afgeleide figuren, zijn het simpelweg doodnormale dieren die onze maatschappij bedreigen.
Natuurlijk betekent een verhaal dat draait om bedreigingen vanuit het dierenrijk dat de productie veel te maken heeft met het werken met dieren. Tijdens Comic-Con International in San Diego schuiven we aan tafel bij producers Jeff Pinkner (Fringe, Lost) en Josh Appelbaum (Teenage Mutant Ninja Turtles, Life on Mars). Voor hen is het werken met dieren wat het maken van deze serie zo interessant maakt. "We hebben het geluk gehad televisie te kunnen maken die we geweldig vinden," legt Pinkner uit. "We hebben verhalen kunnen vertellen die we geweldig vinden. Er zijn dingen die je op televisie kunt doen die tien jaar geleden niet mogelijk waren. Het is nu veel cinematischer. We hebben shows mogen doen die rond de wereld reisden of dat leken te doen, en veel door de computer gegenereerde beelden bevatten. Josh heeft een show gedaan die zich in de jaren 70 afspeelde [de Amerikaanse remake van Life on Mars, red], maar we hebben nog nooit met dieren gewerkt. Dat maakt het compleet anders."
"Het is ook erg cool, want het voelt erg old school aan," vult Appelbaum aan. "Er zitten wel computerbeelden in, maar voor 75% van de tijd werken we met echte dieren. Het is een beetje als dat verschil tussen een auto-achtervolging in een film die is gedaan met echte auto's, versus eentje die helemaal met de computer gedaan is. Je voelt het verschil, je weet dat het echt is. Er is een echte leeuw op de set, iedereen is er zenuwachtig door, en dat maakt de scène alleen maar beter. Die echte dieren, dat is wat het gaaf maakt. Maar als je straks met de cast spreekt, zeg gerust dat wij zeiden dat het meest interessante was om met hen te werken."
Natuurlijk draait het verhaal uiteindelijk wel om de personages die worden gespeeld door diezelfde cast. "We hebben het geluk gehad om televisie te hebben mogen maken waarin het gaat om de personages, en hun ontwikkeling," aldus Pinker. "De situatie met de dieren is uiteindelijk slechts de achtergrond; waar het echt over gaat is hoe dit onze vijf hoofdfiguren verandert. En het is echt een ensemble, we zijn geen serie waarbij de poster één acteur laat zien, vergezeld van vier anderen erachter. We vertellen het verhaal van deze vijf. Ze zullen allemaal veranderen, of juist niet, door de situaties waarin wij ze plaatsen." Volgens Appelbaum is deze ontwikkeling al globaal uitgewerkt voor de eerste vijf seizoenen. "Maar natuurlijk baseren we de ontwikkeling ook op de chemie die we zien tussen de castleden," vult Pinkner aan.
Volgens de producers zal Zoo, waarvan ten tijde van onze conversatie reeds twee afleveringen waren uitgezonden op de Amerikaanse televisie, elementen van een detective bevatten, omdat het mysterie wordt onderzocht, maar ook suspense. Dieren zijn immers overal, zelfs in onze eigen huizen, en dat maakt het gevaar heel persoonlijk. "Als je de eerste paar afleveringen al hebt gezien, dan weet je dat de eerste aflevering eindigt met een groep katten die zich hebben verzameld in een boom, en in de volgende aflevering gaat deze groep uit elkaar en gaan de katten weer terug naar hun huizen. Het idee dat er van die 'sleeper agents' gewoon bij ons thuis leven is een heel angstaanjagend idee voor ons," vindt Pinkner.
James Wolk en Nora Arnezeder
Eén van de redenen dat de mensheid als groep zo veel beter samenwerkt dan de dieren, is onze communicatie. We kunnen door middel van taal praten met elkaar en gebruiken technologie om afstand en tijd te overbruggen. Maar de dieren in Zoo ontwikkelen zo hun eigen methodes. "Zonder te veel te verklappen; er is communicatie tussen de dieren," aldus James Wolk, één van de vijf hoofrolspelers in Zoo, die samen met medespeler Nora Arnezeder aan tafel schuift. "Je ziet dat leeuwen over grote afstanden met elkaar communiceren. Het is een beetje griezelig, hoe je langzaam leert dat ze contact met elkaar kunnen hebben." Wolk speelt de rol van Jackson Oz, een safarigids in Botswana, die Arnezeders personage, Chloe Tousignant, redt van een groep leeuwen. Diezelfde groep weet Jacksons vriend Abraham (Nonso Anozie) gevangen te nemen. Elders ter wereld onderzoekt journalist Jamie Campbell (Kristen Connolly) het ongebruikelijke gedrag van leeuwen in een dierentuin, en komt daarbij in contact met dierenarts Mitch Morgan (Billy Burke), in een poging te bevestigen dat een groot farmaceutisch bedrijf invloed heeft uitgeoefend op deze dieren.
De serie, waarvan het eerste seizoen dertien afleveringen telt, laat zien hoe dit vijftal stukje bij beetje leert waar dit mysterieuze gedrag in het dierenrijk vandaan komt. Het onderzoekt brengt ze naar diverse plekken op onze planeet, wat de serie een divers uiterlijk geeft en elke aflevering er anders uit laat zien. Daarnaast is er natuurlijk het horror-element van de fysieke strijd tussen mens en dier of de gecoördineerde, doelbewuste sabotage door dieren die slimmer zijn dan je denkt, en die vooral duidelijk maken wat voor bedreiging het dierenrijk voor de mensheid zou zijn als ze inderdaad slimmer werden, samenwerkten en zich richtten op het terugpakken van de heerschappij over de planeet. De combinatie maakt van Zoo een meer interessante serie dan je in eerste instantie zou verwachten van iets dat een Amerikaanse zender (CBS) oorspronkelijk als zomerserie heeft geprogrammeerd.
De Nederlandse uitzendingen van Zoo starten morgenavond op SBS6. Vanaf 20.30 uur kun je de eerste twee afleveringen zien.
