The Talos Principle

Wakker worden op een vreemde plek en aangesproken worden door een stem die van God lijkt. Je wordt wel eens in het diepe gegooid in games, maar in The Talos Principle weet je echt helemaal niets van je digitale personage. Het wie, wat, waar, hoe en wanneer zijn allemaal vragen die in mijn hoofd rondspoken. De stem vertelt me dat ik wat testen moet afleggen en daarna is het stil. Ik ben op een zonnig eiland, vol ruïnes uit de Romeinse tijd. Tussen die ruïnes zijn paarse poortjes te vinden, met daarbij een bordje. Op dat bordje staat een Tetrisblok, of voor de kenners een Tetromino. Raar.

Het doolhof achter een puzzelpoortje is in het begin nog vrij eenvoudig. Er is een metalen zwevende bal die een waarschuwingssignaal geeft als je in de buurt komt. Negeren is niet heel handig, want het ding ontploft als je in de buurt blijft. Ga je dood, dan word je terug bij het poortje gezet, en het level is gereset. Er hangen her en der ook uzi’s op hogere plekken die bepaalde doorgangen in het doolhof bewaken. Spotten ze je, dan ben je zo weer terug bij dat paarse beginpoortje. Een probleem: je hebt geen wapens.

Dat is al opmerkelijk, want de makers van The Talos Principle hebben hiervoor het vrij gewelddadige Serious Sam gemaakt. Die franchise had de meest bizarre en destructieve wapens die je maar kon verzinnen. In deze game hebben ze een paar tooltjes verzonnen om je te helpen langs de gevaren te komen. In een doolhof staan een of meerdere ‘jammers’. Deze verstoren elektrisch aangedreven spullen zoals die zwevende ballen, uzi’s en elektrische barrières. Zo’n apparaat zet je neer en mik je op een slachtoffer. Het kan maar één object tegelijkertijd jammen. Het puzzelelement zit hem in de aantallen jammers ten opzichte van, op het eerste oog, nodige aantal slachtoffers.

Moet je bijvoorbeeld door een barrière met daarachter een bal die tussen muur en barrière kaatst, dan zou je misschien denken dat je er twee nodig hebt. Fout. Ga niet recht voor de barrière staan, maar mik vanaf de zijkant op de gesloten doorgang. De bal zal daarna niet meer tegengehouden worden door de elektrische deur en kaatst pas weer terug als het wat anders raakt. Vandaar dat je niet de jammer ervoor moet zetten, want dan zou het daar al op terugkaatsen. Zo simpel blijven de puzzels niet, zeker omdat je nog nieuwe tools vrijspeelt die bijvoorbeeld laserstralen kunnen weerkaatsen om bepaalde soorten deuren te openen.

Maar wat doen die Tetrisblokjes nou in The Talos Principle? Nou, je kunt ermee nieuwe tools vrijspelen om lastigere puzzels op te lossen. Of je kunt gesloten deuren openen. Bij zo’n speciale deur staat welke blokjes je moet hebben en in welke kleur. Daarna krijg je een Tetrispuzzel om op te lossen met de gevonden stukjes. Lukt je dit, dan gaat de deur open en kun je verder. De vraag is naar wat, eigenlijk. Dat maakt deze puzzelgame zo bijzonder. Je weet niets, het verhaal laat je lange tijd in het duister tasten. Nu ik een aantal uur gespeeld heb begin ik te zien wat ik moet doen, als in, een doel waar ik naartoe kan gaan als ik de puzzels op de weg ernaartoe oplos.

Om de mysterieuze sfeer compleet te maken: er staan terminals in de omgeving die je een kijkje laten nemen in e-mails van een onderzoeksafdeling. Als je typt op zo’n ding zie je mechanische handen. Ook staan er allerlei verwijzingen naar Griekse mythologie, en niet te vergeten een vragenlijst met allerlei filosofische vragen als “wat is het verschil tussen jou en een kikker? Wat maakt jou een persoon?”. De game laat je nadenken over dit soort dingen. Het geeft The Talos Principle een aparte invalshoek en daarmee sfeer.

Er is qua puzzelgame niets wereldschokkend vernieuwend te vinden. Met games als Portal, Quantum Conundrum en de vele andere puzzelgames is er geen “wow, dit heb ik nog nooit gezien”. Dat is er wel met de hele omgeving en sfeer eromheen. Bij elk spel is er wel een bad guy om te verslaan of een omgeving waar je uit moet ontsnappen. Kortom, een doel waar je zo snel mogelijk naartoe werkt. In The Talos Principle is er iets anders: de reis is zo veel interessanter dan het doel op zich. De game probeert een filosofische invalshoek te gebruiken waardoor je, al is het soms maar voor even, moet nadenken over de grotere vraagstukken in het leven, zonder dat het te zweverig wordt. Een spel om in de gaten te houden. The Talos Principle moet dit jaar nog uitkomen voor pc, Mac en Linux. Er wordt al gesproken over Oculus-ondersteuning na de launch, zodat we met de VR-bril de puzzels en vooral de mooie wereld om ons heen kunnen bekijken.