Yaiba: Ninja Gaiden Z
De Ninja Gaiden-franchise staat bekend als moeilijk, humorloos en bloederig. Yaiba: Ninja Gaiden Z heeft maar een van deze kenmerken.
Yaiba: Ninja Gaiden Z begint met de hoofdrolspeler uit eerdere delen, Ryu Hayabusa, en Yaiba Kamikaze. Ryu doodt Yaiba op de subtiele wijze die we wel gewend zijn uit Ninja Gaiden. Yaiba komt terug tot leven en komt in een wereld vol zombies en is op zoek naar wraak en vooral veel bloed. Tot nu toe niets nieuws onder de Ninja Gaiden-zon.
De gameplay komt direct uit de arcade. Je komt in een gebied en in dat scherm moet je alle aanwezige en aanstormende vijanden verslaan. Dan ga je weer naar een ander gedeelte van het level, meestal door wat simpel spring en klauterwerk over een regenbuis, een hek of wat anders. Soms komt er baas die overduidelijk sterker is. Versla je deze dan heb je meestal een nieuw wapen in je handen. Na het verslaan van een bepaalde baas kreeg ik zijn hoofd dat een vlammenwerper bleek te zijn.
Er is op het geweld na veel veranderd ten opzichte van eerdere games uit de franchise. Ten eerste is er een stijlbreuk. De ‘realistische’ weergave heeft moeten wijken voor cell-shaded graphics. Het heeft dus veel meer de stijl van Borderlands dan de oudere Ninja Gaiden-games. Het is alsof je een stripboek van Quentin Tarantino leest met al het geweld, bloed en rondvliegende ledematen.
Die ledematen zijn overigens enkele van de objecten die je kunt oppakken om nog levende tegenstanders mee om de oren te slaan. De gevechten tegen golfen zombies gaan gepaard met veel geweld. Toch is het verstandig om te letten op je timing en die comboteller door te laten lopen. Op die manier mag je wrede finishers loslaten die soms schermvullend zijn.
De personage Yaiba is supersnel als het om ontwijken gaat. De besturing is simpel aan te leren en voor je het weet schiet je van links naar rechts, van onder naar boven over het scherm met brute aanvallen en zo af en toe een finisher om u tegen te zeggen. De vijanden worden wel lastiger, op een gegeven moment komen er tegenstanders die weten hoe ze moeten blokken en zelf snel aan te vallen.
Toch is Yaiba: Ninja Gaiden Z een stuk simpeler dan zijn voorgangers. Fans van de serie zullen er dan ook weinig typische Ninja Gaiden in het spel herkennen, dit is duidelijk bedoeld als een spinoff voor alle gamers, niet het selectieve groepje dat het leuk vindt zichzelf het zweet in de bilnaad te werken om te overleven.
Als je had gedacht dat de verschillen met de oude games hiermee wel gedekt zijn, nee. In Yaiba: Ninja Gaiden Z zit ook veel meer humor. Niet lastig, want daar ontbrak het nogal aan. Dat het wat puberaal is, tja, je moet er van houden, maar het is allemaal een stuk vrijer. Volgens de makers hebben zombies een stuk meer humor over zich en moest het spel daarom grappiger zijn. Rare jongens die Japanners, maar goed. De humor is van het kaliber Saints Row The Third, alleen wordt het gedoseerd gebracht, het is niet alleen maar lachen, gieren en brullen in dit spel.
De demo van Yaiba: Ninja Gaiden Z laat duidelijk zien dat het spel intens is qua combo’s, timing en aantallen vijanden tegelijkertijd op het scherm, maar dat het tegelijkertijd veel toegankelijker is dan de oudere games uit de Ninja Gaiden-reeks. De cell-shaded beelden zijn zeker tof met al dat geweld erin, waardoor het allemaal erg over-the-top gaat qua geweld, maar zonder onsmakelijk te worden. Dit wordt een Ninja Gaiden om in de gaten te houden voor alle gamers die van een stevig potje knokken houden. En niet al te veel moeite willen steken in het overleven ervan. Yaiba: Ninja Gaiden Z komt begin 2014 uit op PlayStation 3 en Xbox 360.
