Project X Zone
SEGA, Capcom en Namco in één spel. Dat is nog eens een cross-over te noemen. Maar wat is Project X Zone?
Project X Zone is een combinatie tussen een fighter, een strategische turn-based actie-RPG en Japanse flitsende epilepsie op je scherm met een vleugje ADHD. En dat allemaal op Nintendo 3DS. De eerste tien minuten krijg ik een tutorial voor mijn kiezen met lappen tekst en klik ik mezelf er doorheen. Na die tien minuten begint het spel eigenlijk pas te leven en na anderhalf uur werd ik verliefd op de gameplay, de personages en het typisch overdreven Japanse grafische geschreeuw op je scherm.
SEGA, Capcom en Namco Bandai hebben de handen ineen geslagen om een turnbased action-RPG-fighter te maken. Bekende, en voor ons westerlingen soms onbekende, videogamehelden komen opdraven om weet ik wat te doen. Iets met een scheur in dimensies en personages uit verschillende universums die bij elkaar komen om het mysterie van de scheur te onderzoeken. Als er een ding onduidelijk bleef was dat het verhaal wel, maar boeien, de actie maakt alles goed.
Een level in Project X Zone begint met het regelen van je teams. Er zijn opdrachten als vernietig de vijand, of help die persoon voordat de vijand bij hem is. Prima, doen we. De personages worden door het spel ingedeeld in teams. Deze teams staan dus vast en het enige dat je kunt veranderen is in de vorm van een persoon die je als solo-unit op de kaart kunt plaatsen. Zo zijn Ryu en Ken een vast team, en werken Kurt Irving en Riela Marceris uit Valkyria Chronicles III samen. De mixen uit games zijn natuurlijk leuker, maar helaas, zelf mag je daar niets aanpassen.
Dan begint het level en krijg je een kaart zoals bij Fire Emblem: Awakening voor je. De speler en de computer mogen om de beurt teams verplaatsen en natuurlijk aanvallen als er een vijand dichtbij genoeg is. Deze turn-based verkenning is het strategische gedeelte van het spel. Eenmaal in gevecht schakelt het scherm over naar de realtime actie.
Dat is dus het fightergedeelte van Project X Zone, maar met een flinke twist. Je gaat door middel van aanvallen je vijand bestoken en hem in de lucht krijgen. Eenmaal in de lucht moet je hem daar houden, om een zo lang mogelijke combo te maken. Komt de tegenstander met beide benen weer op de grond, dan is je beurt voorbij. Er zijn met wat oefenen flinke combo's te maken in de zeventig of zelfs nog meer.
Er zijn verschillende aanvallen te combineren, namelijk de normale en de speciale aanvallen. Die laatste doen meer schade, maar die moet je juist timen, anders mis je en is de tegenstander zo weer op de grond. Daarnaast loopt er nog een meter mee. Wanneer die vol is, kun je een superaanval doen.
De actie die op je scherm te zien is, is bizar, flitsend en had ik al bizar gezegd? Zo vecht ik tegen een vrouwelijke robot met enorme tetten en een uh, uitstulping daar tussen de benen. Vage figuren genoeg dus, maar gelukkig zie ik bekenden uit onder andere Street Fighter, Darkstalkers, Tekken, Virtua Fighter en Valkyria Chronicles III.
Op het dek van een cruiseschip ontmoeten we bijvoorbeeld Heihachi, Chun Li, Frank West, Hsien-Ko, Jill Valentine en Chris Redfield. Met nog meer voor mij onbekende personages gaan we los op een zooi zombies en hun leider. Voor je het weet is het weer voorbij, maar heb je een dosis hyperactie achter de rug.
De vraag is hoe lang dat leuk blijft. Voor de fans van Japanse games is Project X Zone in ieder geval een 3DS-game die op je radar mag rondzwerven. En voor Yi-Long en andere geïnteresseerden: de stemmen zijn in het Japans, met alleen een Engelse vertaling eronder als je wil.
