Assassin's Creed: Revelations

Assassin's Creed: Revelations is het derde en laatste deel van de Ezio-cyclus en het vierde deel in de Assassin's Creed-serie. De serie speelt zich af in de nabije toekomst en jij bent Desmond, afstammeling van in ieder geval twee van de beste Assassins ooit geleefd, Ezio Auditore en Altaïr Ibn-La'Ahad. Door middel van een apparaat, de Animus, is Desmond in staat de herinneringen van zijn voorvaderen te herleven. Desmond zit sinds het einde van het laatste deel, Brotherhood, vast in de Animus en moet met behulp de herinneringen van zijn voorvaderen ontsnappen.

Herfst jaren

Ezio mag dan wel ouder zijn dan in Brotherhood, rijp voor de sloop is hij nog niet. Aan de gameplay is niet te merken dat Ezio ondertussen al in de 40 is. Hij klimt nog steeds even gemakkelijk over daken en hij heeft nog steeds dezelfde charme, als een soort van 16de eeuwse combinatie tussen Brad Pitt en George Clooney. Nadat Ezio Rome heeft bevrijd van de Tempeliers begint hij te twijfelen over zijn leven als Assassin en vraagt zichzelf af hoe zijn leven zou zijn zonder de Assassin's Orde. Ezio besluit een bedevaart te maken naar Masyaf, de jachtgronden van Ezio's voorganger. Eenmaal aangekomen in het oude hoofdkwartier van de Assassins ontdekt hij een afgesloten tombe. In die tombe zou een object zitten dat de oorlog tussen de Assassins en de Tempeliers voor altijd zou kunnen stoppen. Om de tombe te openen moet Ezio vijf zegels vinden, die zoektocht brengt hem na de vroegere hoofdstad van het Byzantijnse rijk, Constantinopel.

Broeders in het nabije oosten

De belangrijkste locatie in Revelations is het Constantinopel 50 jaar na de val van het Byzantijnse rijk. De stad en omgevingen zijn nu in handen van de Ottomanen. De Byzantijnse-Tempeliers zijn niet meer de grootste macht en zijn ondergedoken. De Sultan is al een aantal jaren weg uit de stad om oorlog te voeren en de Tempeliers maken daar dankbaar gebruik van. Ze hebben stukken van de stad in handen gekregen en persen de bewoners af. Aan jouw natuurlijk om er een stukje voor te steken samen met je Assassin broeders in Constantinopel.

De stad zelf verschilt immens van Rome. Je waant je zonder moeite in de sprookjes uit 1001 nacht. Er zijn buikdanseressen, waterpijp rokende mannetjes, gesluierde vrouwen en overal stof. De stad voelt ook een stuk anders aan dan Rome. Rome was behoorlijk vlak en veel gebouwen zaten op dezelfde hoogte. In Constantinopel zit er meer hoogteverschil tussen de verschillende wijken. Dat zorgt er, samen met de aankleding, voor dat de stad ontzettend fris aanvoelt.

Duizend bommen en granaten!

De gameplay van Assassin's Creed: Brotherhood is de basis voor Revelations met een paar erg handige uitbreidingen. Zo krijg je vroeg in het spel een Hookblade. De hookblade is een multifunctioneel wapen. Je kunt ermee van lijnen af scheren, sneller omhoog klimmen, verder springen, over tegenstanders slingeren, bouwstellages onderuit halen en natuurlijk tegenstanders zelf onderuit halen. Het freerunning wordt, volgens de ontwikkelaars, 30% sneller door het gebruik van de hookblade en dat is te merken ook. Je kunt je nu omhoog slingeren met de hookblade, je slaat nu een stukje over met de hookblade die je normaal moet klimmen. Wat ervoor zorgt dat die vervelende torens die tijdens het beklimmen de snelheid nog al eens braken, dat nu niet meer doen. Ook is je springbereik net iets verder en is het mogelijk om jezelf te lanceren van bepaalde klimelementen. De verschillende zogenaamde ziplines zorgen er ook voor dat je extra snel bent tijdens je reizen door de stad. Jezelf er vanaf laten vallen met een dolk en een tegenstander doorboren is ook niet verkeerd.

Een andere prominente toevoeging is het gebruik van bommen. Bommen vind of koop je niet in het Assassin's Creed, die moet je zelf maken. Volgens de makers zijn er ongeveer 500 combinaties mogelijk. De verschillende bommen die je kunt gooien verschillen van een bom die vijanden verwondt, afleidt, doodt, vergiftigt en laat vastplakken aan de grond. Met beperkte ingrediënten en korte tijd was het al mogelijk om die bommen te maken. Het gebruik is voornamelijk voor ontsnappingen of als eerste zet. Zo kan je tegenstanders afleiden of bijvoorbeeld opruimen met een sterke explosie. Tijdens het vechten zijn de bommen al snel onbruikbaar aangezien je er zelf ook schade door krijgt. Zo was het nu vrij simpel om een gebied gecontroleerd door de tempeliers binnen te dringen. Met een lawaaierige scherfbom was het eenvoudig om de bewakers om te tuin te leiden en mijn doel te bereiken.

Veel gameplay-elementen van Brotherhood zie je terug in Revelations. Zo zijn je Assassins terug, deze keer kun je ze upgraden tot level 15 en je kunt nu ook steden veroveren met je Assassins, wat voor invloed dat heeft durf ik niet te zeggen. Ook het veroveren van Tempeliers gebieden is weer terug. Het is nog steeds de bedoeling om de commandant uit te schakelen en daarna de tempeliers-toren in brand te steken. Deze keer zie je de commandant alleen niet direct op je minimap, maar moet je hem eerst zien te vinden met je eagle-vision. Als je eenmaal een gebied hebt veroverd van de Tempeliers, kunnen ze ook proberen de toren terug te veroveren. Als een dergelijke aanval plaatsvindt en je bent er op tijd bij, krijg je een mini-game die een beetje doet denken aan Tower-Defence. Het is de bedoeling dat je een straat richting je Assassins toren verdedigt. Dit doe je door op strategische plekken Assassins op de daken te plaatsen en barricades op te werpen. Het heeft de potentie, zolang het leuk blijft, om een toffe toevoeging te zijn aan het spel.

Evolutie, geen revolutie
Assassin's Creed: Revelations voelt net zoals zijn voorgangers als een evolutie. Je hoeft geen wereldschokkende verbeteringen te verwachten of een compleet nieuwe ervaring. In plaats daar van krijg je een beproeft concept met hier en daar wat verbeteringen en af en toe een verrassing. Het spelen met Ezio voelt vertrouwd. Het voelt een beetje zoals bijpraten met een goede vriend die je lang niet gezien hebt. Je hoeft geen grote verrassingen te verwachten, maar je hebt net zo als altijd ontzettend naar je zin.