F.3.A.R. multiplayer
One Day Studios is nog druk bezig om F.3.A.R. te tunen. De singleplayer ziet en speelt in deze horror-shooter erg beangstigend, met schrikmomenten en spannende achtergrondmuziek om het geheel te ondersteunen. Niemand minder dan John Carpenter, bekend van onder andere Halloween, en Steve Niles, bekend van de comicserie 30 days of night, zijn verantwoordelijk voor input om het spel zo horror-achtig te maken. Over de singleplayer zullen we op een later moment nog veel meer uit de doeken doen, als we kans hebben gehad deze uitgebreid te spelen.
De multiplayer hebben we wel al uitvoerig mogen proberen: we mochten vier multiplayermodi uitproberen om te kijken of Alma ons ook online van zeven kleuren kan verlossen.
Contractions is een survivalmode. Alma stuurt steeds golven vijanden op je af en komt af en toe zelf ook even kijken. Elke golf wordt lastiger, dus in het begin is het nog simpel voetvolk, maar later mag je een stuk lastigere vijanden waaronder mechs verwachten. En dan is echt teamwork nodig om de golf nog netjes te overleven. Als een teamgenoot sterft kun je hem nog reviven, een kwestie van naast hem staan en een tijdje een knop indrukken. Ondertussen kun je aangevallen worden, dus het liefst werk je als team om diegene weer op te doen staan. In deze modus zul je steeds munitie moeten zoeken om tegenstand te kunnen blijven bieden. Kratjes liggen her en der in het level en je zult het kratje naar je hoofdkwartier moeten dragen om munitie te verdienen. Dat doe je dus liever niet tijdens een golf vijanden, want dan ben je kanonnenvoer.
Er liggen ook wapens in het hoofdkwartier, dus als je weet dat er mechs gaan komen, kun je beter zorgen dat je een leuke raketlanceerder pakt. In het veld liggen soms ook bruikbare dingen in de strijd, wat dacht je van een mech voor jezelf? Je stapt er in en je hebt geen munitieproblemen meer. Wel hitteproblemen, dus je kunt niet onbeperkt blijven schieten. Je kunt ook niemand reviven in je metalen omhulsel, dus als je teamgenoten allemaal neergegaan zijn, zul je er weer uit moeten om ze weer strijdlustig te krijgen.
Fucking Run is ook weer concurrerende teamplay. Wel met een originele setting: Alma stuurt een wall of death op je af. Dit gordijn van rook en geesten is dodelijk en je zult meteen het loodje leggen als de muur je te pakken heeft. Je zult dus met je team moeten rennen voor je leven, voor de muur uit. Komt de muur in de buurt, dan begint de omgeving grijs te worden en je beeld begint hevig te trillen. Het teken dat je echt weg moet sprinten!
Ondertussen komen er vijanden langs die je vertragen en je neer proberen te schieten. Als een teamgenoot ligt, zul je heel snel moeten gaan reviven, voordat de muur hem te grazen neemt. Tussendoor zijn er veilige zones, bijvoorbeeld een tunnel, waar je even op adem kan komen en van wapens kan wisselen. Ga je uit zo'n zone, dan is de muur ook weer van de partij en zo probeer je zo ver mogelijk te komen. Wie de meeste kills maakt is de winnaar in het team, maar je zult moeten samenwerken om het zo lang mogelijk vol te houden.
Een andere modus is Soul Survivor. Iemand van het team wordt door Alma aangewezen als corrupt en deze persoon moet zijn teamgenoten verslaan om te winnen. Hij kan de ziel van teamgenoten ook corrupt maken als ze dood zijn gegaan, zodat je langzamerhand een ‘corrupt' team kan vormen. Dit moet allemaal binnen een bepaalde tijd. Is die tijd voorbij, dan komt er een veilige zone voor de overgebleven teamleden waar ze naar toe moeten gaan om niet meer corrupt te kunnen geraken. Natuurlijk moet je weer als team zorgen dat de boosdoener niet in je buurt kan komen, terwijl je hordes vijanden moet stoppen.
In Soul King is ieder teamlid corrupt en mag je zielen van vijanden gaan verzamelen. Wie de meeste zielen verzameld heeft gewonnen, maar je kunt niet zo maar solo werken, want weer is er teamwork nodig om te overleven op de map. Er zijn namelijk veel vijanden en in je eentje word je vrij snel overmeesterd. Ga je dood, dan ben je al je verzamelde zielen kwijt, dus hier kun je teamleden af en toe flink pakken door de tussentijdse nummer één in de rangen dood te laten om hem zo weer als laatste te laten staan. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig!
Conclusie
Van alle bovenstaande multiplayerspellen was Fucking Run toch wel echt geniaal. De muur die op je afkomt, het teamwork wat afgedwongen wordt omdat het anders voor iedereen voorbij is: het maakt het allemaal net wat intenser dan een tijdklokje dat bovenaan afloopt. Hier is geen zichtbare tijd, maar moet je rennen voor je leven, even treuzelen kan fataal zijn. Je moet ook snel beslissen of je de vijand uitschakelt of er hard langs probeert te rennen om de muur maar voor te zijn.
Contractions is erg leuk en doet je denken aan Nazi Zombies van Call of Duty. Die wind en stemmen die je hoort wanneer Alma haar volgende golf op je afstuurt laat je adrenaline weer helemaal op voor de volgende ronde. De twee zielmodi zijn minder, of er nu kills moet worden maken of zielen moeten gewonnen, dat komt op hetzelfde neer. Niet dat het slecht is, zeker het erbij naaien van de nummer 1 in de ranglijst tijdens een Soul King-spel zorgt ervoor dat je zelfs je team niet moet vertrouwen.
Mindgames genoeg dus in deze spellen, want in elk spel moet je wel samenwerken, maar er kan er maar één de beste zijn. Tactisch spelen is dus een optie als je niet supergoed bent, maar toch wil winnen. De multiplayer van F.3.A.R. ons verrast, er wordt ook veel werk in gestoken om ons ook online een horrorgevoel mee te geven. Je vecht niet alleen tegen elkaar, maar ook tegen Alma en je eigen angst.
