Operation Flashpoint 2: Dragon Rising

Koei ging vorige maand helemaal los in Koningshooikt. Koningshooikt? Ja Koningshooikt, een plaatsje in België en tevens de locatie van een prachtig fort waar Airsoft-toernooien gehouden worden. Koei had de eer om FOK!games te vertegenwoordigen en deed dit uiteraard met groot succes. De hele perstrip stond stiekem in het teken van Operation Flashpoint 2: Dragon Rising. Koei vond dat ze genoeg plezier had beleefd met de perstrip en drukte het preview-exemplaar van de game in mijn handen. Ik propte deze op mijn beurt weer in mijn Xbox 360 en begon met spelen.

Allereerst moet ik even melden dat ik alweer een poosje uit de scene ben wat betreft tactische shooters. De laatste echt pittige, tactische shooter is SOCOM 2: US Navy Seals geweest en dat is toch alweer een aantal jaren terug. Games als Killzone 2 en Call of Duty: Modern Warfare zijn de shooters die mij flink bezig hebben gehouden. Speel je Operation Flashpoint zoals je bovenstaande games speelt, dan ben je binnen de kortste keren dood. Dat gezegd hebbende is het tijd om in de wereld van Operation Flashoint 2: Dragon Rising te duiken.




Operation Flashpoint 2: Dragon Rising speelt zich af op een fictief eiland ergens aan de noordkust van Japan, genaamd Skira. De pleuris breekt flink uit op het eiland wanneer blijkt dat er een gigantische voorraad aardolie en aardgas beschikbaar is. Zowel Rusland als China willen hier graag gebruik van maken en dus ontstaat er een conflict tussen de twee. De game begint wanneer jij als onderdeel van de United States Marine Corps te horen krijgt dat de Chinezen verdrongen moeten worden van het eiland, zodat de Russen rustig hun gang kunnen gaan. Mijn eerste missie is om samen met drie squadmembers enkele radarinstallaties neer te halen door middel van explosies. Vervolgens moet ik een lager gelegen dorpje volledig uitroeien. Zoals ik eerder zei is Operation Flaspoint absoluut geen game waarin je rond kunt rennen met de wapens om vervolgens iedereen van dichtbij uit te schakelen. De gebieden waarin je speelt zijn groot en open en de vijanden zitten overal. Het is dus van groot belang om de mogelijkheden van je squad goed te gebruiken en ze goed te plaatsen door middel van de commando’s die uiteenlopen van het links flanken van de vijand tot het aannemen van bepaalde posities op de kaart. Genoeg opties om tactisch aan de gang te gaan en verbazingwekkend genoeg zal je ze allemaal wel eens moeten gebruiken. Elke situatie vereist zijn eigen aanpak en ik ging dan ook meerdere malen dood voordat ik doorhad dat een andere aanpak misschien wel eens beter zou kunnen werken. Vooral aan het begin zal het commanderen van je squad vervelend aanvoelen, totdat je blind de belangrijke commando’s kunt vinden.

De AI van de vijandelijke troepen is erg sterk en dat maakt de game des te moeilijker. De vijanden hadden meerdere malen door hoe ik ze aan het benaderen was, wat resulteerde in een belachelijk defensieve reactie en het terug laten trekken van mijn squad. Operation Flashpoint: Dragon Rising is wat betreft controls verder vrij standaard. Je kunt sprinten, door het gras kruipen en een hoop verschillende objecten gebruiken, zoals een medikit waarmee je jezelf en je squadmates kunt genezen (wat vaak nodig zal zijn). Vind je de game nog niet moeilijk genoeg, dan is het mogelijk om de Hardcore mode te proberen. In deze modus krijg je vrijwel geen hulp, in de zin dat vijanden en objectives niet op de radar verschijnen. Voor mij was de Assisted mode de beste optie, gezien ik nog even moest wennen aan het tactische gebeuren.

Grafisch was ik niet heel erg onder de indruk van Operation Flashpoint 2: Dragon Rising. De game ziet er op zich best mooi uit, maar de preview-versie had nog behoorlijk wat kartels en dat speelt niet erg prettig. De schaduwen laten nog te wensen over en de explosies zien er vrij duf uit. Wellicht dat het nog goed gaat komen met de graphics, want momenteel halen de graphics het niveau van de gameplay niet, en dat zou zonde zijn.