McLaughlin en Grosjean strijden om IndyCar-zege Barber, Van Kalmthout 16e

Op het Barber Motorsports Park is zondagavond de vierde race van het IndyCar-seizoen verreden. Het was tevens de laatste race alvorens de maand op Indianapolis begint: over twee weken de race op de road course aldaar, twee weken later de Indianapolis 500.

Romain Grosjean had de poleposition in handen en stond naast Alex Palou, gevolgd door Pato O'Ward, Scott McLaughlin, Scott Dixon en Christian Lundgaard. Josef Newgarden en Felix Rosenqvist stonden op rij vier, terwijl Rinus van Kalmthout en Alexander Rossi de top-10 op de startgrid completeerden.

Bij de rollende start was het veld opmerkelijk genoeg redelijk in staat zich normaal op te stellen, en dus besloot men het groen te zwaaien. O'Ward startte agressief en leek niet alleen Palou, maar ook Grosjean aan te vallen, maar moest toch even pas op de plaats maken en sloot weer aan achter het duo, voor Dixon, McLaughlin, Newgarden, Lundgaard en Van Kalmthout.

Na veertien van de negentig ronden opende Newgarden de eerste ronde pitstops om de zachte banden in te wisselen, terwijl de mannen op harde banden - zoals de leiders - uiteraard beduidend later hun eerste stop kwamen maken. Newgarden pakte zo de leiding, voor Rossi, Will Power en Rosenqvist - Grosjean was op plek zes de eerste van de latere stoppers.

Na bijna veertig ronden kwam Newgarden wederom als eerste binnen, dit keer voor stop twee. Vervolgens kwam Sting Ray Robb stil te staan in het gras, waardoor McLaughlin, Rossi, Power en Rosenqvist gelijk hun pitstop kwamen maken, anticiperend op een caution - Grosjean bleef buiten, maar de caution was inderdaad een feit.

Een paar ronden later konden we door, met Grosjean, McLaughlin, O'Ward, Palou en Lundgaard voorop - Van Kalmthout was inmiddels weggezakt. Van de koplopers waren Grosjean, O'Ward en Lundgaard de mannen die voor een tweestopper gingen, terwijl McLaughlin, Newgarden en Power de koplopers waren wat betreft de coureurs met een driestopper als plan.

Dertig ronden voor het einde kwam Grosjean zijn tweede en laatste stop maken, wat voor McLaughlin het moment was om toe te slaan en een gat te creeëren voor zijn derde stop. Newgarden kreeg dat niet voor elkaar: hij hield de boel redelijk op, maar werd na een foutje in twee bochten tijd verschalkt door Power, Rossi en Rosenqvist, terwijl Palou en Dixon een pitstop maakten.

McLaughlin kwam niet veel later ook zijn laatste stop maken en kwam vlak vóór Grosjean de baan op, maar de Fransman had inmiddels wel opgewarmde banden en na een geweldig gevecht van een halve ronde drukte hij hem er toch langs voor de virtuele leiding - Power, Rossi en Rosenqvist reden er nog voor, maar moesten nog een stop maken.

Met twintig ronden te gaan had iedereen die wat de topposities betreft van belang was zijn stop wel gemaakt. Grosjean reed voorop, McLaughlin sloot op zijn inmiddels ook opgewarmde banden aan en Power voerde op ruime afstand de strijd om de derde plek aan, voor O'Ward, Palou en Lundgaard.

McLaughlin kon wachten op het foutje van Grosjean, en die kwam er: de Fransman verremde zich een klein beetje en moest de leidende positie afstaan. Daarmee was de strijd om de winst wel voorbij, want McLaughlin was beduidend sneller en reed beetje bij beetje weg, terwijl Grosjean langzaam maar zeker op moest gaan passen voor Power.

Een echte aanval van Power op Grosjean kwam er niet meer en dus waren de voorste posities een feit. McLaughlin boekte een indrukwekkende en tactisch ijzersterke overwinning, Grosjean finishte als tweede en Power werd derde - Van Kalmthout moest het na de rondom de caution ongelukkig getimede pitstop uiteindelijk doen met een zestiende plek.