27.345 vaten met DDT gevonden voor de kust van Californië

Jippie

In 2011 maakte een nieuwsgierige zeewetenschapper een reeks foto's van de oceaanbodem die hem verontrustten. Met behulp van een drone op zee documenteerde hij tientallen verroeste industriële vaten, twintig kilometer voor de kust van Los Angeles verspreid. Tests toonden later aan dat het sediment van het zeewater binnenin uitzonderlijk hoge concentraties DDT bevatte, een bestrijdingsmiddel dat in de jaren zeventig verboden was, en ander chemisch afval.

Hoe serieus zijn ontdekking was voor het zeeleven - en voor de mensen die dat zeeleven consumeren - hing er van af of hij het grootste deel van dit griezelige chemische kerkhof had ontdekt of slechts een klein stukje.

Een decennium later heeft wetenschapper David Valentine, een professor in biologie en aardwetenschappen aan de Universiteit van Californië, Santa Barbara, het antwoord. Deze week deelde een groep wetenschappers de resultaten van een uitgebreide missie gericht op het in kaart brengen van het gebied. Ze telden meer dan 25.000 vaten die volgens hen DDT-rijk industrieel afval bevatten.

Verbaasd over het aantal vaten, begonnen de wetenschappers die de sonarapparatuur gebruikten om de vaten te detecteren, tests uit te voeren om er zeker van te zijn dat de vaten niet defect waren, aldus Eric Terrill, de leider van de expeditie en directeur van het Marine Physical Laboratory bij het Scripps Institution of Oceanography.

In een interview vergeleek Terrill de zoektocht met verkenning van de ruimte. In gebieden waar ze hadden verwacht bijvoorbeeld een enkele maan te vinden, wezen de sonarbeelden op iets meer in de trant van de Melkweg.

De bevindingen, die maandag tijdens een briefing aan de Californische congresdelegatie werden gepresenteerd, zouden kunnen helpen bij het verklaren van het buitengewoon hoge aantal kankergevallen bij volwassen zeeleeuwen in het gebied, zei Valentine, die als adviseur bij de recente missie diende. De nieuwste beelden maken ook duidelijk dat er potentieel een tikkende tijdbom op de zeebodem ligt.

Sommige vaten zijn misschien al 70 jaar aan het wegteren, schatte Valentine. Maar omdat de industriële vaten van 1 bij 2 voet nu uit elkaar vallen, is het mogelijk dat het afval nu een grotere bedreiging vormt dan destijds, toen de vaten daar in de jaren '40, '50 en '60 werden gedumpt.

"Aangezien deze vaten mogelijk hun functie verliezen doordat het materiaal van de vaten aan het vergaan is, zal het chemische afval de weg vinden naar het milieu en de voedselketen," zei Dr. Terrill.