'Het gaat om het redden van een mensenleven'

Dat corona opeens heel dichtbij kan komen, weten Luc en Soraya uit de politie-eenheid Oost-Brabant inmiddels. Zij werden enkele weken geleden tijdens een avonddienst opgeroepen om te assisteren bij een reanimatie in Eindhoven. Daarna bleek pas dat de 77-jarige vrouw, die uiteindelijk is overleden, was besmet met het coronavirus.

‘Mijn collega Soraya en ik zaten op dat moment samen in de dienstauto toen we door het ziekenhuis werden gebeld met het bericht dat de vrouw was overleden en dat ze besmet was’, vertelt Luc. ‘Dan gaat er meteen van alles door je hoofd.’

Eerder die avond was de vrouw naar het ziekenhuis gebracht, nadat ze door Luc en Soraya en de ambulancedienst zo’n 25 minuten lang was gereanimeerd. Luc: ‘Toen we arriveerden hoorden we van de ambulancebroeders dat er geen indicatie was voor corona. Die hadden geen zichtbare verschijnselen geconstateerd. Dus trokken we een mondkapje voor ons gezicht en deden handschoenen aan en zijn begonnen met hartmassage. De scheuroverall hadden we niet aangetrokken en we hadden ook de veiligheidsbril niet opgezet. Op zo’n moment wil je de reanimatie zo snel mogelijk opstarten.’ ‘Het is een situatie waarin elke seconde telt’, zegt ook Soraya. ‘Een overall aantrekken kost tijd. Het gaat om het redden van een mensenleven.’

Wakker gemaakt
Luc: ‘Toen we wisten dat we mogelijk besmet zouden kunnen zijn met corona, hebben we meteen met de operationeel commandant gebeld. Met hem hebben we goed doorgesproken welke stappen we moesten nemen. Het was al laat op de avond, mijn partner lag al in bed. Die heb ik wakker gemaakt toen ik thuis kwam. Gelukkig zijn we er beiden nuchter onder gebleven. We hebben besloten om in ons dagelijks leven niets aan te passen. Ook omdat de bedrijfsarts ons vertelde dat de kans op besmetting minimaal was. We hadden met het mondkapje en de handschoenen goede beschermingsmaatregelen genomen.’

Bijna nihil
Ook Soraya wilde graag van de arts weten hoe groot de kans op besmetting was en wat dat zou betekenen voor de thuissituatie. Haar huisarts stelde haar gerust. De kans op besmetting was bijna nihil. ‘Maar natuurlijk heb ik me toch wel zorgen gemaakt. Je hoort zoveel over het virus op het nieuws.’ Gelukkig kreeg het tweetal de dagen erna geen klachten. Om die reden zijn ze ook niet getest. Na een gesprek met de bedrijfsarts en overleg met hun leidinggevende zijn ze die week ook gewoon weer op werk verschenen.

Of ze de reanimatie nu anders zouden hebben aangepakt? Soraya vindt het lastig. ‘Met de kennis van nu, zou je zeggen dat we de overall toch aan hadden moeten trekken en die spatbril op hadden moeten doen. Maar we dachten dat het slachtoffer geen corona had.’ Daar is Luc het mee eens: ’Je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen. Ik ga er nu van uit dat ieder slachtoffer besmet zou kunnen zijn. Je gezondheid gaat toch voor alles.’