Vuelta: Etappe 1 - Ploegentijdrit in Frankrijk
Hola! Daar zijn we weer. Het voelt alsof de Tour pas een paar dagen afgelopen is, maar de volgende grote ronde staat alweer voor de deur. De laatste van het jaar, de Vuelta. Drie weken rijden door dorre landschappen, met vooral veel aankomsten bergop, het liefst op wat steile muurtjes. Ook dit jaar is Unipublic daar weer in geslaagd, hoewel het parcours op het eerste oog toch wat gevarieerder en gebalanceerder is dan voorgaande jaren.
Desalniettemin blijft de Vuelta altijd een koers voor de klimmers, en niet zo zeer voor de sprinters. Dat zagen we vorig jaar vooral, met vlakke ritten die werden gewonnen door Meersman, Van Genechten, Drucker, Cort en dat soort jongens. Best goed mogelijk dat we dit jaar weer zulke winnaars krijgen, hoewel er nu wel wat meer goede sprinters aan de start staan.
Sterke klimmers staan er overigens ook aan de start, er is zelfs een bijzonder sterk deelnemersveld. Froome, Aru, Lopez, Nibali, Contador, Chaves, Yates², Bardet, Majka, Zakarin en natuurlijk niemand minder dan Samuel Sanchez Loïc Vliegen. Kortom, kanshebbers genoeg. Al deze klimmers mogen al snel aan de bak, want na de ploegentijdrit en een vlakke rit moet er tijdens de derde rit richting Andorra al flink geklommen worden. Alberto Contador staat aan de start van zijn laatste Vuelta en zelfs zijn laatste koers, als hij nog een laatste kunststukje wil realiseren kan hij daar in ieder geval op tijd mee beginnen.
De start is overigens niet in Spanje, maar in Frankrijk. In Nîmes, om precies te zijn. Sinds 2010 start de Vuelta met een ploegentijdrit en dat is ook dit jaar niet anders. Een rondje van een kleine 14 kilometer door de straten van het historische Nîmes. Voor het eerst sinds 2009 ook weer eens een start in het buitenland. Toentertijd begon de Ronde van Spanje met een korte tijdrit in Assen, over het TT-Circuit.
De Vuelta is toch behoorlijk anders dan de Giro en de Tour, want een buitenlandse start is nogal ongebruikelijk. Voor Assen startte de Vuelta alleen in 1997 eens in het buitenland, toen in Portugal. In alle tussenliggende jaren was de start steeds in Spanje. Tussendoor wil de koers nog wel eens Andorra of Frankrijk binnenwippen, maar de start is toch bijna altijd in Spanje zelf. Het is een bedenkelijk land, maar ze zijn nog niet zover dat ze meewerken aan de propaganda van verderfelijke staten.
We kunnen in ieder geval wel stellen dat we te maken hebben met een uitzonderlijke situatie in Nîmes. Zowaar eens een start in het buitenland, hoewel het geen start zal worden die ons lang bij zal blijven. Een redelijk eenvoudige en ook korte ploegentijdrit. Gelukkig gaan we daarna nog genoeg moois krijgen, want in principe is de Vuelta van dit jaar qua parcours de mooiste van de drie grote rondes.
De route van vandaag (Bron: Letour.fr)
Het profiel van vandaag (Bron: Letour.fr)
Startplaats
We bevinden ons in het zuiden van Frankrijk, om precies te zijn in de regio Languedoc-Roussillon, departement Gard. Nîmes is een stad met 154.000 inwoners, vooral bekend van de Tour de France. De Ronde van Frankrijk kwam al een keer of acht aan in de stad die met name een grote rol speelde in de Romeinse tijd. Voor het laatst in 2014, Alexander Kristoff zou toen zowaar een keer een sprint in de Tour winnen. Ook in 2008 was er een aankomst in Nîmes, met ook een massasprint als gevolg. De winst ging toen niet geheel verrassend naar Mark Cavendish, hij pakte in deze stad zijn vierde ritoverwinning tijdens die Tour.
In 2004 was er een leukere aankomst in Nîmes, omdat de overwinning toen ging naar een groepje vluchters. Van die vluchters was Aitor Gonzalez de sterkste. TerminAitor, de winnaar van de Vuelta van 2002, die in de jaren daarna bijna niets meer liet zien. Een van zijn weinige oplevingen na zijn Vueltawinst en ook meteen een van zijn laatste wapenfeiten. Amper een jaar later ging hij voor de dopingbijl en daarna kwam hij alleen nog maar in het nieuws als hij weer eens de wet overtreden had.
Nîmes is dus een oude stad, waar de nodige overblijfselen van de rare jongens die wij Romeinen plegen te noemen te vinden zijn. Zo ook bij de startplaats van de koers. De ploegen gaan namelijk vertrekken vanaf het plein bij het Maison Carrée, een oude Romeinse tempel. Volgens sommige bronnen zelfs de best bewaarde Romeinse tempel, gewijd aan de "Prinsen van de Jeugd", de kleinzonen van de keizer. Of het nu daadwerkelijk het best bewaarde tempeltje is weet ik niet, maar het ziet er in ieder geval nog behoorlijk gaaf uit.
In Nîmes staan nog meer kicken gebouwtjes, zoals de oude arena. Al deze gebouwtjes gaan we natuurlijk passeren tijdens deze tijdrit, want die Fransozen hebben vanzelfsprekend een hoop geld in deze Vueltastart gepompt.
Het Maison Carrée (Foto: Panoramio)
De route
De eerste 100 meter van de Vuelta van 2017 gaat het rechtdoor, maar daarna is er een eerste, makkelijke bocht naar rechts. Vervolgens gaat het 700 meter rechtdoor over een brede en vlakke weg, waarna er weer een makkelijke bocht naar rechts volgt. Het gaat weer 600 meter zo goed als rechtdoor, waarna er in de buurt van het amfitheater van Nîmes een bocht naar rechts volgt, met snel daarna een bocht naar links.
Na die bocht rijden de renners Les Arènes binnen, het amfitheater dat al meer dan 2000 jaar oud is en gebaseerd op het Colosseum. Deze arena wordt tegenwoordig nog steeds gebruikt als openluchtbioscoop, voor concerten en ook nog steeds voor stierenvechten. Zou wel geinig zijn als ze zo'n stier loslaten terwijl Team Sky passeert, maar dit geheel terzijde.
De prachtige arena van Nîmes (Foto: Panoramio)
Na de passage in de arena slaan de ploegen rechtsaf en daarna gaat het 400 meter rechtdoor over de Boulevard Victor Hugo. Bij een pittoresk kerkje slaan ze dan weer linksaf, waarna het 500 meter rechtdoor gaat over een wat smallere weg. Aan het eind van deze weg volgt er een wat lastigere en scherpere bocht naar rechts, waarna men rechtdoor fietst richting Les Jardins de la Fontaine, een buitengewoon fraai parkje met fonteintjes, standbeeldjes, trappetjes, bruggetjes, plantjes en ook nog een tempeltje. Helemaal niks mis mee, hoewel de renners er weinig van zullen merken.
Voor de poort van het park maken ze een bocht van 180 graden en daarna rijden ze over dezelfde weg terug. Het gaat één kilometer lang rechtdoor, richting het zuiden. Er volgt een terugdraaiende bocht naar rechts en daarna gaat het weer lang rechtdoor. Eén kilometer na deze bocht begint de eerste klim van deze Vuelta, jawel. De Alto de Nîmes, bij dezen genomineerd voor lelijkste naam van een beklimming ooit. Lijkt me toch wel wraak van de Spanjooltjes, aangezien de Fransoosjes iedere klim in het buitenland ook altijd een côte noemen, dat was tijdens de Tourstart in Engeland bijzonder hinderlijk.
Nu krijgen we dus te maken met een alto in Frankrijk, dat zal ze leren. Deze alto is verder allesbehalve een alto. Na vijf kilometer start de klim, we bevinden ons dan op 62 meter boven zeeniveau. Na 7,3 kilometer komen de ploegen boven en ze bevinden zich dan 38 meter hoger, op 100 meter. In meer dan twee kilometer amper 40 meter hoger uitkomen, dan weet je dus dat het net aan vals plat is. De weg richting de top van deze fabuleuze klim is ook behoorlijk eenvoudig. Twee rotondes onderweg en nog een bocht naar rechts, maar verder gaat het voornamelijk rechtdoor.
We zijn hier enigszins uit het centrum van de stad en rijden door een woonwijk, maar ook hier zijn nog wel wat mooie dingen te bewonderen. Zo rijden de renners nog onder een oud viaduct door en zijn we hier ook niet ver verwijderd van La Tour Magne, een prima torentje, van waaruit je ook een behoorlijk uitzicht hebt over de stad.
La Tour Magne bij de Alto de Nîmes (Foto: Panoramio)
Na deze alto is het nog 6,4 kilometer tot de finish. Hier zal vast ook wel een meetpunt zijn, hoewel die klotespanjolen dat na al die jaren nog steeds niet aangeven. Best handig om op je profielkaartje of in het roadbook aan te geven waar er eventueel een tijdsopname is, maar dat weigeren ze al jaren stelselmatig. Blijkt toch maar weer dat het een bananenrepubliek is. Hoe het ook zij, na het zogenaamde klimmetje volgen de ploegen nog een tijd dezelfde weg, die nu heel licht naar beneden loopt. Geen weg die volledig recht is, er zijn wat flauwe bochten onderweg. Desondanks niets bijzonders, dat volgt pas een kilometer verderop.
We rijden weer onder het oude viaduct door en slaan daarna linksaf, best scherp bochtje nog. Daarna loopt de weg nog even heel kort venijning omhoog, voor amper 50 meter. Direct daarna is er een korte duik naar beneden, waarna er een scherpe bocht naar rechts ligt, kort daarop weer gevolgd door een nauwe bocht naar links. Het wordt zowaar nog even technisch. Nu gaat het wel weer 700 meter behoorlijk rechtdoor, met alleen nog een flauw bochtje naar rechts. Aan het eind van deze weg gaat het nog een keer naar rechts, waarna het nog vier kilometer tot de finish is. Ook deze weg gaat 700 meter rechtdoor, terwijl het ondertussen al een tijd vlak is. De renners komen een rotonde tegen, waar ze waarschijnlijk weinig hinder van ondervinden.
Het gaat schuin rechtdoor, lichtelijk naar links. De weg waar ze nu op terechtkomen loopt 500 meter rechtdoor, daarna is er een makkelijke bocht naar links, bijna direct gevolgd door een wat scherpere naar rechts. Niet lang daarna is er dan weer een flauwere bocht naar rechts, waarna het twee kilometer bijna volledig rechtdoor gaat, tot op een kilometer van de streep. Onderweg is er nog wel een rotonde, maar verder geen obstakels. In de laatste kilometer komen de renners nog twee bochten naar rechts tegen, waarna het in de laatste 600 meter rechtdoor gaat.
Genoeg te zien in het archeologisch museum in Nîmes (Foto: WikiCommons)
De finish is voor de deuren van het Musée Archéologique, aan de achterkant van het amfitheater van Nîmes. Het slaat als kut op Dirk dat de finish hier is, want ze zijn dit hele museum aan het verbouwen en de hele teringzooi is nog dicht tot ergens in 2018. Het Musée Archéologique zal tegen die tijd ook door het leven gaan als het Musée de la Romanité, een naam die weinig aan de verbeelding overlaat.
In een voormalig jezuïtencollege, dat er tegen die tijd anders uit zal zien dan in het verleden, kom je met een beetje geluk een uitzonderlijke collectie tegen. Alles over de Romeinse geschiedenis van de stad, maar ook over het verdere verleden. Sinds de ijzertijd wonen hier al mensjes en ook daarvan zijn de nodige objecten bewaard gebleven. Uit de Romeinse tijd zijn de belangrijkste bewonderenswaardigheden toch vooral de verschillende standbeelden, borstbeelden en ook een aantal puntgave mozaïeken. Ook kom je in de toekomst in het museum nog een verzameling van Griekse objecten tegen, wat wil een mens nog meer.
Enfin, momenteel schijnt een deel van de verzameling ergens anders te staan, maar dat boeit natuurlijk helemaal niemand. Tegen de tijd dat het nieuwe museum af is zal er hier een afgrijselijk lelijk modern gebouw verrijzen, wat in schril contrast staat met de arena, amper 50 meter verderop. Er komt dan wel weer een kicken tuintje op het dak, dat is vast ook wat waard.
Zo komt het afgrijselijke nieuwe museum er uit te zien (Foto: WikiCommons)
Het weer & de tijden
Het is de Vuelta, dus is het tyfuswarm. 30 graden in Nîmes overdag, hoewel de ploegentijdrit pas tegen het eind van de middag begint. Duurt wel lang voor het afkoelt in de stad, dus waarschijnlijk mogen de meeste ploegen alsnog rondrijden terwijl de mussen van het dak vallen. Totaal geen kans op neerslag, maar wel wat kans op wind. Stevig briesje in Nîmes, alleen komen de renners nooit echt in open gebied. Wind zal dus vermoedelijk weinig invloed hebben.
De Ronde van Spanje van 2017 start om 17:30 en dan staan de jongens van de appeltjesfrisdrank aan de start om het spits af te bijten. Manzana Postobon, de Colombiaanse ploeg van de enige Colombiaanse trainer die een poging doet om het wielrennen op een schone manier te bedrijven, Luis Fernando Saldarriaga. Dit heeft tot gevolgd dat de ploeg absolute troep is, totale pelotonvulling. Ze zijn zo slecht dat zelfs Jetse Bol een plaats heeft gekregen, haha. Met een paar van die pygmeeën zoals Aldemar Reyes en Hernan Aguirre kan je er ook wel rekening mee houden dat ze allerlaatste gaan worden in deze ploegentijdrit. Wellicht dat we ze in de bergen gaan zien, maar ik zou er niet teveel van verwachten.
Na Manzana Postobon krijgen we Lotto Soudal en daarna Africa's Team, dat het wederom voor elkaar heeft gekregen om bijna alle Afrikanen thuis te laten. Om 18:30 krijgen we onze helden van Lotto Djumbo en Alberto Contador mag in zijn allerlaatste wedstrijd ooit als laatste vertrekken, om 18:54. De verwachting van de organisatie is dat de ploegen amper 14 minuten nodig gaan hebben om te finishen, dus rond 19:08 weten we wie deze ploegentijdrit heeft gewonnen.
Stage 1 La Vuelta: Nimes > Nimes (TTT) OFFICIAL start times #LV2017 pic.twitter.com/IrPfcWOxgJ
— Vuelta 2017 (@Vuelta2017) August 19, 2017
Voorspelling & favorieten
Ploegentijdritje dus, zoals de laatste jaren gebruikelijk is. Vorig jaar ging de overwinning naar Team Sky, maar die ploegenrijdrit was wel bijna twee keer zo lang. In de jaren daarvoor won steeds een andere ploeg, alleen Movistar heeft sinds 2010 twee keer de ploegentijdrit weten te winnen. Ook Astana won een keer, dus ploegentijdritten tijdens de Vuelta zijn nooit zo voorspelbaar. Het is ook vaak een secondenspel, zo ook vorig jaar. Movistar eindigde niet eens een seconde achter Sky en Orica was maar zes seconden achter. Met dit parcours zal het vast weer zoiets worden. Op papier zijn er een aantal sterke ploegen, die elkaar niet eens zoveel ontlopen.
1. BMC. Ondanks het verlies van Samuel Sanchez nog steeds de grote favoriet. Er zijn niet veel ploegentijdritten geweest dit jaar, maar BMC won ze wel bijna allemaal. In de Tirreno en in Catalonië waren deze boefjes steeds afgetekend de beste. Ze hebben nu ook weer een aantal gepatenteerde hardrijders bij, zoals Rohan Dennis, Daniel Oss en Tejay van Garderen. Aangevuld met Caruso, De Marchi, Roche en Ventoso moeten ze hier toch een aardig eind kunnen komen.
2. Sky. Froome gaat voor iets wat eigenlijk onmogelijk is, de Tour en de Vuelta in hetzelfde jaar winnen. De Tour is al binnen, nu de Vuelta nog. Het kan, want hij is op voorhand wel de absolute topfavoriet, hoewel niemand weet hoe het met zijn vorm zit. Hij heeft voor de ploegentijdrit in ieder geval een sterke ploeg bij, met onder meer Ian Stannard en de racistische appelboer Gianni Moscon als stevige motoren. Met Puccio, Knees en ook onze eigen Woutje Poels kom je in een ploegentijdrit waarschijnlijk niet slecht voor de dag. Froome kan meteen een eerste tik uitdelen en Sky kennende gaat dat ook gewoon gebeuren.
3. Quick Step. Lampaert, Trentin, Terpstra, Jungels, De la Cruz, Declerqc, Lollerphilippe, als dat geen schroeien wordt weet ik het ook niet meer. Kunnen ook zomaar winnen, maar dat is nogal een open deur.
4. Orica. Want Orica doet het altijd goed in de ploegentijdrit. Hebben nu met Bewley, Juul-Jensen en Tuft ook weer een aantal hardrijders bij. De astmabroertjes zijn ook een keer samen en die komen vaak beter voor de dag dan je zou denken bij deze discipline. Niet goed genoeg om te winnen, maar de schade beperken is duidelijk een optie.
5. Katusha. Moeten een beetje vooraan eindigen, want de Tartaar van Tatarije gaat ongehandig hard schroeien in de Franse, Andorrese en Spaanse zon. Dan weten jullie dat vast.