Giro: Etappe 13 - De allerlaatste kans voor de sprinters

Redactie

De twaalfde rit was een bijzonder saaie rit. Het enige wat we tijdens de rit hebben geleerd is dat Sergey Firsanov de favoriete sportlegende van Sergey Firsanov is. De stevig schokschouderende Rus is iets teveel in zichzelf gaan geloven, heb ik het idee.

Waar hij vorig jaar nog iedereen op een hoop reed in de Italiaanse voorbereidingskoersen, is hij dit jaar niet vooruit te branden en zodoende reed hij ineens in de kansloze vlucht in een vlakke rit. Al een flink eind voor de streep werd hij ingerekend, alleen vluchtgenoot Mirco Maestri probeerde nog wat langer het peloton voor te blijven. Dat lukte niet en daarom kregen we de verwachte massasprint.

Het parcours was eindelijk een keer niet zo gevaarlijk en daarom kregen we een mooie sprint zonder incidenten. Gaviria bleek maar weer eens de sterkste te zijn, hij is bezig aan een indrukwekkend debuut in een grote ronde. De grootste verrassing was toch wel Jakub Mareczko, die zo ongeveer voor het eerst iets wist te presteren in een rit langer dan 200 kilometer.

Daarachter viel het toch vooral op dat Ewan en Greipel nergens te bekennen waren. Vooral Ewan stelde teleur, met een 82e plaats. Hij heeft nog niet het niveau om meerdere weken achter elkaar te koersen, blijkt. Voor het klassement gebeurde verder niet veel, Thomas verloor een paar seconden maar hij stond toch al op een behoorlijk grote achterstand.

De saaie twaalfde rit zal worden opgevolgd door de nog veel saaiere dertiende rit. We gaan 167 kilometer rijden door de Povlakte, over rechte en brede wegen. Dit is met afstand de meest fantasieloze rit van deze Ronde van Italië. Alleen de wind kan deze rit nog redden.

De route van vandaag (Bron: Giro d'Italia)
De route van vandaag (Bron: Giro d'Italia)

Het profiel van vandaag (Bron: Giro d'Italia)
Het profiel van vandaag (Bron: Giro d'Italia)

De startplaats
De rit start waar de vorige rit eindigde, in de straten van Reggio Emilia. De karavaan zal bijeenkomen op het bekendste plein van de stad, Piazza Camillo Prampolini. Dit plein, vernoemd naar een bekende socialistische politicus, herbergt enkele van de hoogtepunten van Reggio Emilia. Je vindt hier de kathedraal, het stadhuis, een paleis en ook nog eens een fraai standbeeld.

Na de vorige rit heeft de stad er met Fernando Gaviria weer een mooie winnaar bij. Een leuk weetje over Reggio Emilia is dat lang geleden in deze stad de kleuren van de Italiaanse vlag werden uitgekozen. Oorspronkelijk voor de vlag van de Cispadaanse Republiek, maar later zou de vlag van Italië uit dezelfde drie kleuren gaan bestaan. Reggio Emila wordt daarom ook wel eens de 'Città del Tricolore' genoemd.

Città del Tricolore is ook een van de twee namen van het lokale voetbalstadion. De andere naam van dit voetbalstadion zal veel mensen ook bekend in de oren klinken: MAPEI Stadium. Na vele jaren als sponsor van een wielerploeg besloot MAPEI om de aandacht te verleggen naar het voetbal. Ze sponsoren nu de Italiaanse voetbalclub US Sassuolo. Deze club uit de gelijknamige stad, die hier een eindje verderop ligt, promoveerde een aantal jaar geleden naar de Serie A en toen voldeed het eigen stadion niet meer, daarom besloot MAPEI om het grotere stadion in het nabijgeleden Reggio Emilia maar te kopen.

Enfin, de renners vertrekken voor de deuren van het stadhuis van Reggio Emilia, daar waar sinds 1797 de Italiaanse vlag hangt in de Sala Tricolore. Na een tocht door het centrum van de stad verlaten de renners Reggio Emilia en gaan ze richting het westen fietsen.

De Sala Tricolore in Reggio Emilia (Foto: WikiCommons)
De Sala Tricolore in Reggio Emilia (Foto: WikiCommons)

De route
We rijden de hele dag door de Povlakte, dus daarom is het continu vlak. Over brede en rechte wegen rijden de renners richting Parma. Daar zou je vanuit Reggio Emilia in één rechte lijn naartoe kunnen rijden, maar in het begin van de rit is er dan toch nog een klein omweggetje met wat bochten. Die kleine omleiding duurt alleen maar een kilometer of 10, daarna komen de renners op de weg terecht die ze rechtstreek naar Parma brengt.

Op wat rotondes na gaat het 20 kilometer rechtdoor en dan volgt na 30 kilometer de passage in de stad van onder meer Vittorio Adorni en de onfortuinlijke Adriano Malori. We rijden overigens dwars door Parma. Bochten doen we voorlopig niet aan, alleen een paar rotondes zorgen ervoor dat de renners niet in slaap zullen vallen. In de buitenwijken van Parma liggen nog veel meer rotondes, maar de wegen blijven recht.

Pas na 53 kilometer hoeven de renners pas weer echt te sturen omdat er in de binnenstad van Fidenza nog wat bochtjes liggen. Leuk stadje wel, dat Fidenza. Flinke kathedraal en nog wat oude gebouwtjes. Dat zijn dan de dingen waar deze rit het van moet hebben, want verder is dit oprecht afgrijselijk.

Buiten Fidenza mogen de renners weer lang rechtdoor gaan rijden over het platteland. Af en toe rijden ze door een bos en er komen ook wat dorpjes voorbij, maar het grootste deel van de tijd rijdt men langs ontelbaar veel akkers. Na 67 kilometer krijgen we te maken met het eerste spannende moment van de dag, een tussensprint in Fiorenzuola d'Arda. In dit dorpje is trouwens geen hol te beleven, dus ga ik voor het fotomomentje even terug naar Parma.

We rijden vandaag door Parma (Foto: Panoramio)
We rijden vandaag door Parma (Foto: Panoramio)

Na de tussensprint blijven de renners nog 20 kilometer op dezelfde weg. In deze 20 kilometers zijn er weer bijna geen bochten, nog steeds komen we niet veel verder dan een aantal rotondes. Na 91 kilometer rijden we door de volgende grote stad, Piacenza. Dit is natuurlijk de stad van Filippo en Simone Inzaghi. Mooi stadje wel, maar we gaan het historische centrum niet verkennen. De renners rijden over de ring rond het centrum, waar ze minstens 10 rotondes tegenkomen.

Eenmaal buiten Piacenza verdwijnen de rotondes en blijft er een lange, rechte weg over. Het gaat weer eens 20 kilometer volledig rechtdoor, tot Castel San Giovanni. Buiten dit stadje wordt het een klein beetje bochtiger, maar alsnog is het hier heel recht, breed en saai. De renners passeren nog wel wat dorpjes, maar verder rijden ze toch vooral langs veel weilanden en akkers. We fietsen inmiddels ook al een tijdje dicht langs de Po, maar in beeld komt die rivier nooit.

Van Castel San Giovanni rijden de renners met wat bochtjes en rotondes onderweg richting Stradella en vanaf Stradella is het nog vier kilometer fietsen tot Broni, waar de tweede tussensprint van de dag is. Deze tweede tussensprint komt na 126 kilometer, op iets meer dan 40 kilometer van de streep. In en rond Broni stikt het ook weer van de rotondes, maar buiten dit dorp is die ongein even afgelopen. Omdat Broni zelf niet echt een wonderschoon dorp is volgt hieronder een foto van Piacenza, want daar zijn wel wat mooie gebouwen te vinden.

Ook Piacenza is het bekijken waard (Foto: Panoramio)
Ook Piacenza is het bekijken waard (Foto: Panoramio)

Ik val misschien een klein beetje in herhaling, maar ook na de tweede tussensprint blijven de wegen vlak, breed en recht. We ploegen verder door het Italiaanse platteland en alle spanning en sensatie moet nog steeds komen van rotondes. Tussen de verschillende dorpjes door is het landschap behoorlijk open, dus de wind zou deze rit eventueel nog kunnen redden. Verder kan je met de beste wil van deze wereld de rit niet mooier maken dan het is.

Na 149 kilometer rijden de coureurs door de stad Voghera, waar wel nog wat bochten liggen. Als we deze stad passeren is het nog maar 18 kilometer tot de streep en zit deze rit er gelukkig bijna op. Na Voghera gaat het acht kilometer volledig rechtdoor richting het volgende dorp, Pontecurone. In deze kilometers is de weg echt helemaal recht en is het terrein helemaal open. Op twee rotondes na komen de renners verder niks tegen.

In Pontecurone is het nog 10 kilometer tot de streep en het gaat nu weer volledig rechtdoor, tot op iets meer dan drie kilometer van de streep. Zeven kilometer over rechte wegen, met alleen nog een rotonde op vijf kilometer van de meet. De volgende rotonde volgt dan op iets meer dan drie kilometer van de streep en hier slaan de renners rechtsaf. Na die bocht loopt de weg zowaar nog even omhoog, maar dat duurt niet langer dan 200 meter.

Op 2,5 kilometer van de finish volgt dan vervolgens weer een rotonde, deze keer gaan de renners rechtdoor. Het gaat nu weer bijna een kilometer rechtdoor over een brede weg, door het nogal verpauperde industriegebied van Tortona. Op iets meer dan 1,5 kilometer van de meet volgt er dan een lange, lopende bocht naar links en direct na die bocht is er weer een rotonde. Na die rotonde gaat het zo goed als rechtdoor tot op 500 meter van de streep.

Op 500 meter van de finish is er een weer een lopende bocht naar links, terwijl de weg ook een beetje omhoog loopt omdat we ons nu op een viaduct bevinden. Na dit viaduct volgt de laatste bocht van de dag en dit is ook meteen de moeilijkste bocht. De renners komen op een rotonde en nemen dan een zeer, zeer scherpe bocht naar rechts. In het midden staat ook nog een vluchtheuvel, maar die zal hopelijk voor de gelegenheid weggehaald worden. Als die bocht is geweest gaat het in de laatste meters tot de streep wel rechtdoor, in licht dalende lijn.

De slotkilometers van vandaag (Bron: Giro d'Italia)
De slotkilometers van vandaag (Bron: Giro d'Italia)

Het profiel van de slotkilometers van vandaag (Bron: Giro d'Italia)
Het profiel van de slotkilometers van vandaag (Bron: Giro d'Italia)

De finishplaats
De rit eindigt in Tortona, een stad met 27.000 inwoners in Piëmonte. Een aantal kilometer voor de finish zijn we deze regio binnengereden, na begonnen te zijn in Emilia-Romagna en tussendoor ook nog even een aantal kilometer in Lombardije te hebben gereden. Tortona is een stad met een kleine geschiedenis in de Giro. Eén keer eerder kwam hier een rit aan. Dat was in 1989, de Deen Jesper Skibby zou toen winnen. Hij krijgt nu, bijna 20 jaar later, eindelijk een opvolger.

Tortona is de stad waar een van de grootste Italiaanse renners ooit aan zijn einde kwam. In 1960 overleed Fausto Coppi in het ziekenhuis van Tortona aan de gevolgen van malaria. Toch is dit nog niet het moment om het uitgebreid over Fausto Coppi te hebben, een ode aan hem zal tijdens de volgende rit volgen.

De stad werd al vroeg opgericht, in de zevende eeuw voor Christus waren de Linguriërs hier al te vinden. Later zouden de Romeinen de boel veroveren en van deze plaats een belangrijk agrarisch en commercieel centrum maken. Agrarisch is het tegenwoordig nog steeds, commercieel belangrijk dan weer een tikje minder. Tortona is in de jaren na de val van het Romeinse Rijk een belangrijk religieus centrum geworden en dat is tot op de dag van vandaag te merken, je struikelt hier over de kerken.

In de omgeving van Tortona bevindt zich blijkbaar ook een kenmerkende geologische ontsluiting, waardoor deze stad de naam gaf aan het Tortonien, een tijdsnede van de geologische schaal. Het Tortonien duurde van 11,62 tot 7,246 miljoen jaar geleden, komt na het Serravallien en wordt gevolgd door het Messinien. Geen idee wat je met deze informatie moet, daarom nog een volgend nutteloos feitje: Tortona was ooit de partnerstad van Zevenaar. Zo, die kun je in je zak steken.

Tortona, de finishplaats van vandaag (Foto: Panoramio)
Tortona, de finishplaats van vandaag (Foto: Panoramio)

TV & het weer
Deze in potentie enorm saaie rit begint pas vrij laat, wat natuurlijk logisch is omdat het zo'n korte rit is. Om 13:30 begint de rit officieel, nadat de renners om 13:20 al zijn begonnen aan het geneutraliseerde rondje door Reggio Emilia. Onze grote vrienden van Eurosport zullen er meteen vanaf de start bij zijn, dus dan kunnen we met volle teugen genieten van helemaal niets.

Met zo'n saaie rit in het vooruitzicht is er nog meer tijd voor de nutteloze anekdotes van Karsten Kroon en de ongemakkelijke stiltes die Jeroen Vanbelleghem vervolgens laat vallen. Dit is zo'n dag dat je een Renaat en José in absolute topvorm nodig hebt om er nog wat van te maken.

In Reggio Emilia zal het morgen 27 graden worden, met een klein beetje kans op neerslag en weinig wind. In Tortona schijnt het minder warm te worden, 20 graden slechts. Ook is er in Tortona meer kans op regen en meer kans op wind. Met een beetje wind zou deze rit nog leuk kunnen worden. Zonder wind wordt dit net zo kut als de kringverjaardag van je tante Beppie. Ik denk dat we tijdens deze rit weer de gapende muil van het peloton te zien krijgen, maar dan in de andere zin van het woord.

Favorieten & voorspelling
Dit wordt natuurlijk weer een massasprint, want het is de laatste kans voor de sprinters. Na deze rit krijgen we geen vlakke ritten meer, dus dan weet je dat alle sprintersploegen gaan rijden. De rit is ook nog eens kort en de wegen zijn zo recht en breed dat de vluchters geen kans maken. Veel sprinters zullen afstappen na deze rit, dus het zal voor een aantal ploegen ook de laatste keer zijn dat ze nog een keer op kop van het peloton moeten rijden.

Als het echt hard gaat waaien zou deze rit wel wat interessanter kunnen worden en krijgen we natuurlijk een ander scenario, maar zelfs met eventuele waaiers rijden we weer met een aantal sterke gasten naar de meet en dan weet je wel wie er vooraan gaan eindigen.

1. Gaviria. Eerste grote ronde en dan meteen drie ritten winnen. Fernando is een absoluut toptalent en hij gaat waarschijnlijk alleen nog maar beter worden. De rest komt niet in zijn buurt en dus zal hij deze rit ook weer gaan winnen, als hij tenminste een beetje goed door die laatste, lastige bocht gepiloteerd gaat worden. Papa en mama Gaviria kunnen weer in de starthouding gaan staan.

2. Mareczko. Jakub is altijd al een snelle sprinter geweest, maar hij heeft heel lang moeite gehad met het hoge niveau in de WT. Dan kon hij zich vaak niet positioneren of waren de benen al leeg voor de sprint begon. Daarom hield ik er ook geen rekening mee dat hij tijdens de vorige rit vooraan zou eindigen, want eigenlijk was die rit te lang voor hem. Blijkbaar heeft hij na bijna twee weken in de Giro toch wat meer inhoud gekregen, zo snel kan dat dan gaan. Deze rit is een stuk korter en daarmee eigenlijk veel geschikter voor hem. Qua snelheid ontbreekt er niet veel aan, maar op andere gebieden gaat er nog een hoop mis. Als hij door zijn ploeg netjes vooraan wordt afgezet zit er nu weer een goed resultaat in.

3. Bennett. Eigenlijk heel saai, ga ik gewoon voor de top 3 van de vorige rit. Saai, maar ook logisch. Dit zijn de snelste jongens van deze Giro. Dus gaan ze in normale omstandigheden nu ook weer vooraan eindigen.

4. Greipel. Rijdt een uitermate teleurstellende Giro, vooral ook omdat zijn ploeg niet echt in topvorm is. Greipel heeft toch moeite om zichzelf te plaatsen en als hij niet door andere renners naar voren wordt gebracht wordt het vaak geen groot succes. Lijkt qua snelheid ook niet meer zo scherp te zijn. In ieder geval gaat hij na deze rit afstappen, dat kan je met het oog op de Tour dan maar beter doen met een nog enigszins aansprekend resultaat.

5. Bauhaus. De jonge Duitse sprinter van Sunweb. Mag al de hele ronde alles zelf regelen in de sprint, omdat zijn ploeg natuurlijk vooral bezig is met Dumoulin. Dat gaat hem verrassend goed af, hij heeft al een paar aardige sprints afgeleverd. Hij heeft sowieso veel snelheid, maar verder moet hij nog veel leren.

Overigens zou ik er niet wakker van liggen als Eurosport net als Fausto Coppi zou bezwijken aan de gevolgen van malaria.