Wereldrecordhouders tegen schrappen wereldrecords

Het plan van de Europese atletiekbond om wereldrecords met terugwerkende kracht te onderwerpen aan strenge eisen kan niet op veel steun rekenen. Dat geldt vooral voor atleten die met de nieuwe regels hun wereldrecords kwijt zouden raken, omdat deze bijvoorbeeld voor 2005 neer zijn gezet. In dat jaar werd begonnen met het tien jaar lang bewaren van urine- en bloedstalen, volgens het plan een vereiste om een record te houden.

Zo is er de Welshman Colin Jackson, die dertien jaar lang houder was van het wereldrecord op de 110 meter horden. Sinds 1994 heeft hij de snelste tijd ooit op de 60 meter horden, een onderdeel in de indooratletiek, al op zijn naam staan. Dat record dreigt met het nieuwe plan te verdwijnen en daar is Jackson niet blij mee.

"Het is belachelijk", foetert hij tegenover Britse media. "Alle atleten willen winnen en als je dan records breekt is dat de kers op de taart. Als ze je nu dan ineens vertellen dat ze niet zeker weten of jouw record wel op een eerlijke manier is behaald en dat ze liever niet zien dat jij het record hebt, maar dat je je medailles wel mag houden...dat is vrij duidelijk een belachelijk idee. Wereldrecords zijn wereldrecords."

"Ze proberen herinneringen te stelen en ervoor te zorgen dat mensen twijfelen over atleten uit het verleden. Je kunt schone atleten niet straffen en schone atleten zijn, in mijn ogen, nog altijd in de meerderheid. Ik ben voorstander van levenslange dopingschorsingen en zware financiële straffen, maar als ze nu ineens wereldrecords af gaan pakken zou een ieder zeer gefrustreerd en boos zijn."

Jonathan Edwards, de Britse wereldrecordhouder in het hinkstapspringen sinds 1995, is het er evenmin mee eens. "Ik wist wel dat mijn record er ooit aan zou gaan, maar ik had niet verwacht dat een stel mannen in grijze pakken dat zouden doen. Het geeft een ontzettend verkeerd beeld en is enorm laf, buiten dat het voor twijfels over hele generaties atleten zorgt."

Ook voormalig marathonloopster Paula Radcliffe is niet blij. Sinds 2003 heeft de Britse het wereldrecord op de marathon in handen, met de kanttekening dat ze dat deed in een wedstrijd met mannelijke hazen. Dat record zou ze met de nieuwe regels kwijtraken. "Ik ben zwaar beledigd door dit voorstel. Mijn reputatie, mijn geloofwaardigheid en alles waar ik als atleet voor stond worden zo op het spel gezet", aldus de Britse, die zich omringde met advocaten en ernstig tegen transparantie was op het moment dat haar eigen bloedwaarden onderwerp van discussie werden.