Palestijnse zwemster loog over Israëlische treiterij

MarcusViridis

Het was een smetje op het begin van de Olympische Spelen: De 'Palestijnse' atlete Mary al-Atrash is een van de zes vertegenwoordigers van de PA, maar zette een duidelijke kanttekening bij haar deelname: de arme ziel had nooit kunnen trainen in een echt Olympisch bad van 50 meter. En waar kwam dat door? Door de joden zionisten. Door de brute bezetting en de bijbehorende restricties was de zwemster aangewezen op een armoedig zwembadje om haar techniek bij te schaven.

De wereld moest dat weten en persbureau Reuters pakte groot uit. Er werd een videootje gemaakt die helemaal viral ging: Israël onderdrukt zelfs Olympiërs. Alleen... het klopt niet. In normale mensentaal: Mary is een liegebeest.

Er zijn namelijk meerdere 50-meterbaden te vinden in de Palestijnse gebieden. Zowel in Gaza, waar de hamas na het aanleggen van tunnels blijkbaar genoeg cement voor een zwembad over had (hier) als aan de Westoever. Namelijk hier en hier (vier zelfs). Mary zelf is woonachtig in dat laatste (omstreden) gebied.

Buiten al die poedelbadjes om had ze ook prima in het Olympisch bad in Jeruzalem kunnen trainen. De Israëlische autoriteiten hebben laten weten dat, wanneer ze een aanvraag had ingediend, deze zeker toegewezen zou zijn, zoals ze dat wel vaker doen bij sporters uit dat gebied. . Alleen... de 22-jarige dame wilde zo'n verzoek schijnbaaar helemaal niet indienen. Toch nét wat anders dan wat ze suggereert.

Om jezelf te kwalificeren voor de spelen is overigens een bad met een lengte van 50 meter geen vereiste. Atleten uit verschillende landen hebben de norm gehaald in een 25-meterbad. Saillant detail is dat Mary enkele seconden tekort kwam voor het Olympisch limiet, maar dankzij een wildcard kon ze alsnog richting de plaats met het reusachtige Jezusbeeld afreizen.

Nog een leuk detail is dat de president van de PA, Mahmoud Abbas, in 2010 via een brief zijn condoleances overbracht naar het brein achter de moord op Israëlische atleten tijdens de Olympische spelen van 1972 in München. Diezelfde slachtoffers van Palestijnse moordlust werden dit jaar in Rio herdacht.

De Olympische gedachte leeft ook niet echt bij de buren van Israël. De ploeg uit Libanon weigerde afgelopen zaterdag de toegang van Israëlische atleten tot de bus waar zij al inzaten.


Tip: pak er een zakdoek bij