Olympische geschiedenis in het kort - 15

heywoodu

Veel sporters zijn al volle bak bezig met de Olympische Spelen van Rio de Janeiro, die in augustus 2016 van start gaan. Ook bij FOK!sport zijn we in voorbereiding en dat gaan we onder meer doen met deze nieuwe rubriek. In de aanloop naar Rio komen we elke zondagochtend met een tiental statistieken, weetjes, korte verhaaltjes en meer uit de bijzonder rijke olympische geschiedenis, vaak geholpen door de enorme hoeveelheid informatie van Sports-Reference. Een vaste lijn zit er niet in: we houden geen chronologische volgorde aan en dus kan een statistisch weetje uit 2012 zomaar onder een opmerkelijke anekdote uit 1896 staan, maar we blijven zoeken naar opmerkelijke wetenswaardigheden. De vorige edities van deze rubriek zijn hier te vinden. Let the Games begin!

Het Afghaanse team op de Spelen van 1996 bestond uit marathonloper Abdul Baser Wasiqi. Hij liep voor de start echter een hamstringblessure op, maar ging toch van start in de marathon. Trekkebenend kwam Baser zo'n anderhalf uur na de voorlaatste deelnemer eindelijk aan in het Olympisch Stadion....maar daar was men al druk bezig met de voorbereidingen voor de sluitingsceremonie later die dag! Gelukkig besloten de arbeiders hun werk lang genoeg stil te leggen om Baser te laten finishen in een tijd van 4:24.17 uur, bijna twee uur trager dan zijn persoonlijk record.

Het record van meeste medailles zonder goud is in handen van de Filipijnen: twee keer zilver en zeven keer brons, maar een titel zat er tot dusverre nog nooit in.

Rugslagzwemmen ging in de jaren '80 nog iets anders dan tegenwoordig. Nu mag men slechts een bepaald aantal meters onder water zwemmen, vroeger deed men daar niet zo moeilijk over. Hier de olympische finale van de 100 meter in 1988, met David Berkoff en Daichi Suzuki als hoofdrolspelers..let vooral op de tijd die ze na de start onder water blijven zwemmen (Bron: YouTube)

Het gloednieuwe Internationaal Olympisch Comité richtte zich voor de eerste Spelen in 1896 vooral op continentaal Europa: programma's werden in het Frans en later het Duits uitgegeven en verstuurd over de wereld. Pas na tussenkomst van een privaat persoon kwam er een Engelse vertaling, maar alsnog kregen vooral de Engelse universiteiten nauwelijks de vraag om hun beste sporters te sturen.

In 1900 werd in de Seine in Parijs het onderwaterzwemmen gehouden. Elke seconde onder water leverde één punt op, elke meter twee punten. Na Parijs 1900 kwam het nooit meer op het programma, want voor de toeschouwers was het niet interessant genoeg…wie had dat ooit durven bedenken?

In totaal hebben 146 landen en streken olympische medailles gewonnen. Daarbij moet wel aangetekend worden dat de kunstmedailles (het brons van Monaco) meegeteld worden en dat er ook streken zijn als de West Indies in 1960 en Bohemen in 1900-1908.

Nog een stukje zwemgeschiedenis: de Canadees George Hodgson was ten tijden van de Spelen van Stockholm in 1912 pas drie jaar serieus bezig met zwemmen. Hij had schijnbaar aanleg, want op 18-jarige leeftijd veroverde hij in Zweden goud op de 400 en 1500 meter vrije slag, beiden in een wereldrecord. Hij vond het vervolgens ook wel mooi geweest, want na de Spelen stopte hij er weer mee (Bron: YouTube)

Betty Robinson won in 1928 goud op de 100 meter in Amsterdam. Drie jaar later zat ze in een vliegtuig dat neerstortte, waarna een voorbijganger haar uit het wrak trok. Hij dacht dat ze dood was, legde haar achterin de auto en bracht haar naar het lokale mortuarium. Robinson leefde echter nog, werd zeven maanden later wakker en deed in 1936 weer mee aan de Olympische Spelen in Berlijn.

Hans-Jürgen Todt uit West-Duitsland deed in Mexico in 1968 mee aan de moderne vijfkamp. Bij het paardspringen kreeg hij het paard Ranchero toebedeeld, maar het dier had er weinig zin in en weigerde bij maar liefst drie hindernissen. Dat vond Todt dan weer niet leuk: hij klom uit het zadel en begon het arme paard te slaan. Pas na tussenkomst van Todt's teamgenoten was Ranchero van hem af.

De Zomerspelen van 1904, 1912 en 2000 waren de enige drie edities waarin geen enkel land haar eerste medaille ooit won. De kans lijkt niet heel groot dat 2016 in dit rijtje komt: met de toevoeging van rugby sevens aan het programma heeft Fiji een zeer grote kans op hun eerste olympische medaille.