Olympische geschiedenis in het kort - 14
Veel sporters zijn al volle bak bezig met de Olympische Spelen van Rio de Janeiro, die in augustus 2016 van start gaan. Ook bij FOK!sport zijn we in voorbereiding en dat gaan we onder meer doen met deze nieuwe rubriek. In de aanloop naar Rio komen we elke zondagochtend met een tiental statistieken, weetjes, korte verhaaltjes en meer uit de bijzonder rijke olympische geschiedenis, vaak geholpen door de enorme hoeveelheid informatie van Sports-Reference. Een vaste lijn zit er niet in: we houden geen chronologische volgorde aan en dus kan een statistisch weetje uit 2012 zomaar onder een opmerkelijke anekdote uit 1896 staan, maar we blijven zoeken naar opmerkelijke wetenswaardigheden. De vorige edities van deze rubriek zijn hier te vinden. Let the Games begin!
Het veldlopen op de Spelen van 1924 in Parijs werd een pittig wedstrijd: temperaturen van 40 graden Celsius en een parcours langs een dikke rook uitspuwende fabriek. De Brit Arthur Sewell raakte gedesoriënteerd en begon de verkeerde kant op te lopen. Een official wees hem de juiste weg, waarna hij omdraaide en prompt op een tegenstander botste. Sergiu Aguillar uit Spanje viel met zijn hoofd op een bordje dat de afstand aangaf en moest opgeven. Heikki Liimatainen uit Finland dacht tot slot dat hij er was en liep het parcours af....30 meter te vroeg, zo bleek.
Whatizit was de mascotte van de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta. Het blauwe figuurtje kon echter op weinig steun rekenen en kreeg als voornaamste bijnaam 'De Zaadcel in Sportschoenen'. Ook maker John Ryan was weinig enthousiast: "Als professional wil ik dolgraag dat het iets was wat ik bovenaan mijn CV kon zetten....maar het werd het roodharige stiefkind. Ik hoop dat ik nog ergens anders bekend om kan worden voor ik sterf."
Eric 'The Eel' Moussambani uit Equatoriaal Guinea zal bij veel mensen wel bekend zijn: de zwemmer haalde op de Spelen van Sydney in 2000 met pijn en moeite de finish van de 100 meter vrije slag in 1:52 minuten, meer dan dubbel de tijd van de winnaar. "Ik voel me goed, ik ben blij!", klonk het na afloop. Wat veel mensen niet weten is dat Moussambani, als een ware atleet, vastberaden was om niet nóg eens op zo'n manier 'beroemd' te worden. Voorafgaand aan de Spelen van 2004 in Athene had hij een monsterlijke verbetering doorgemaakt: zijn persoonlijk record stond inmiddels op 57 seconden, nog geen tien tellen achter het wereldrecord. Officials in zijn land hadden echter een fout gemaakt bij het plaatsen van zijn foto in zijn paspoort, waardoor hij niet mee mocht doen in Athene en geen kans kreeg op eerherstel. (Bron: YouTube)
Het olympisch dorp van 2012 kende 2818 appartementen. Ongetwijfeld heb je je dan ook al talloze keren afgevraagd hoeveel WC-borstels er verspreid werden: vijfduizend stuks.
De Cubaanse taekwondoka Angel Valodia Matos werd op de Spelen van Beijing in 2008 in het gevecht om het brons gediskwalificeerd, omdat een blessurebehandeling te lang duurde. Matos was er zacht gezegd niet blij mee, wat hij enige kracht bijzette door de Zweedse scheidsrechter een trap in diens gezicht te verkopen. De Cubaanse coach Leudis Gonzalez reageerde laconiek: "Tja, de scheids was wel streng..."
We kunnen er vermoedelijk van uitgaan dat Matos het niet eens was met zijn diskwalificatie... (Bron: YouTube)
In Athene liepen tijdens de eerste moderne Spelen in 1896 de nodige opvallende figuren rond. Daaronder ook de in India geboren Brit Launceston Elliott. Een officieel rapport uit die tijd: "De ongewone schoonheid van deze jongeman zorgde voor adoratie alom. Hij had een indrukwekkend statuur, lang en met perfecte proporties, met een verrassend mooie teint en haardracht", klonk het lovend. Een Atheense krant droeg ook een steentje bij: "Zijn prachtige figuur leverde een huwelijksaanzoek op van een hooggeplaatst aanbidster." Launceston was overigens niet in Athene om mooi te zijn: hij deed mee aan de 100 meter hardlopen (uitgeschakeld in de series), het touwklimmen (vijfde), worstelen (gedeeld vierde), gewichtheffen met twee handen (zilver) en gewichtheffen met één hand (goud).
Het London Philharmonic Orchestra had 50 uur nodig om alle 205 volksliederen op te nemen voor de Spelen van 2012.
De Amerikaan George Eyser deed uitstekende zaken op de Spelen van 1904 in St Louis: de turner won drie keer goud, twee keer zilver en één keer brons. Laten we wel zijn, dat is knap, maar één detail ontbreekt nog: Eyser verloor zijn linkerbeen nadat er een trein overheen was gereden en turnde met een houten been, iets anders dan de 'blades' van tegenwoordig.
De 'ongewone schoonheid' en 'perfecte proporties' van Launceston Elliot (Foto: WikiCommons)
Boris Onischenko uit de Sovjet-Unie speelde op een wel erg sluwe manier vals tijdens het schermen op de moderne vijfkamp in Montreal in 1976. Zijn wapen was uitgerust met een elektrisch circuit, waardoor hij door op een knopje te drukken een punt kon maken - iets wat doorgaans pas gebeurd bij contact met de tegenstander. De Brit Jim Fox ontmaskerde de voormalig KGB'er door plotseling achteruit te springen, waardoor Onischenko hem met zekerheid niet raakte...maar toch kwam er een punt op het scorebord! Overigens was het juist aanvoerder Fox die later zei wel begrip op te kunnen brengen voor zijn opponent, die volgens hem onder enorme druk van het Sovjet-regime moet hebben gestaan.